| dbo:abstract
|
- L'anestèsia general és un coma induït i la pèrdua dels reflexos protectors resultants, a causa de l'administració d'un o més agents anestèsics generals. Es poden administrar una varietat de medicaments, amb l'objectiu general de garantir el somni, l'amnèsia, l'analgèsia, la relaxació dels músculs esquelètics i la pèrdua de control dels reflexos del sistema nerviós autònom. La combinació òptima d'aquests agents per a qualsevol pacient i procediment donat, normalment és seleccionat per un anestesiòleg o un altre proveïdor com un assistent anestesiòleg o infermera anestesista, en consulta amb el pacient i el metge o dental que realitza el procediment quirúrgic. (ca)
- Die Narkose (deutsch nach 1862 über lateinisch narcosis [seit 1709] von altgriechisch νάρκωσις nárkōsis „Erstarrung, Lähmung, Betäubung“; als Adjektiv narkotisch im Sinne von „einschläfernd“ 1525 bei Paracelsus von ναρκώδης narkṓdēs „erstarrt“, einer Bildung zum Verb ναρκᾶν narkán „lähmen, betäuben“) oder Allgemeinanästhesie (auch Allgemeinbetäubung und Allgemeine Anästhesie; vergleiche englisch general anaesthesia), umgangssprachlich auch Vollnarkose und seltener Allgemeinnarkose, ist eine Form der Anästhesie, deren Ziel es ist, Bewusstsein und Schmerzempfindung des Patienten vollständig auszuschalten, um diagnostische oder therapeutische Eingriffe (Operationen) durchführen zu können und sowohl für den Patienten als auch für den Arzt optimale Voraussetzungen dafür zu schaffen. Dazu werden ein oder mehrere Narkosemittel (Allgemeinanästhetika) verabreicht, die auf das zentrale Nervensystem wirken, unter Umständen auch Wirkstoffe zur Entspannung der Skelettmuskulatur. Der Patient ist dabei nicht erweckbar, im Unterschied zu Lokal- und Regionalanästhesieverfahren („Teilnarkosen“), bei denen die Schmerzausschaltung über die Blockade von Nervenfasern nur einzelne Regionen des Körpers umfasst. Die Allgemeinanästhesie wird meist unter geplanten Umständen im Rahmen einer Operation durchgeführt, wird jedoch auch bei interventionellen Eingriffen sowie bei Eingriffen in der Veterinärmedizin eingesetzt. Bei der endotrachealen Intubation beim Atemwegsmanagement in der Notfall- und Intensivmedizin kann ebenfalls eine Narkose eingesetzt werden, zur Fortführung der Beatmungstherapie ist anschließend eine Sedierung ausreichend. In der Mitte des 19. Jahrhunderts wurden erstmals, beginnend 1846 in Boston, Inhalationsnarkosen als Allgemeinanästhesien im heutigen Sinne durchgeführt, aber erst durch die Entwicklung moderner Narkosegeräte, Methoden der Atemwegssicherung, gut steuerbarer Anästhetika und technischer Überwachungsverfahren sowie durch die Etablierung des Fachgebietes der Anästhesiologie, der Ausbildung spezialisierter Fachärzte und der Entwicklung von Richtlinien und Algorithmen erreichte die Allgemeinanästhesie ihren Status als risikoarmes Routineverfahren, welches schmerzhafte Eingriffe in die Körperintegrität in heutigem Ausmaß und Verbreitung erst ermöglicht. Eine Narkose ist, ebenso wie eine Operation, ein ärztlicher Eingriff in die Körperintegrität (und somit juristisch eine Körperverletzung), der eine entsprechende Vorbereitung und Aufklärung des Patienten und dessen Einwilligung erfordert. Die eine Narkose durchführende Person wird als Narkosearzt oder Anästhesist, früher (ohne spezielle akademische Ausbildung für das Fachgebiet) als Narkotiseur, bezeichnet; wer sich wissenschaftlich mit der Anästhesie beschäftigt als Anästhesiologe. Die Lehre der Narkose wurde im 20. Jahrhundert als Narkologie bezeichnet. (de)
- التخدير العام (بالإنجليزية: General anaesthesia) هو حالة غيبوبة وفقدان ردود الفعل الحمائية مفتعلة طبيا وتنجم عن إعطاء مخدر عام واحد أو أكثر. يمكن إعطاء مجموعة متنوعة من الأدوية هدفها الرئيسي هو ضمان النوم، الإغماء، التسكين، استرخاء العضلات الهيكلية وفقدان السيطرة على ردود الفعل في الجهاز العصبي اللاإرادي. يتم تحديد المزيج المناسب من العوامل المخدِّرة وطريقة التخدير لمريض معين بواسطة طبيب التخدير أو من قِبَل ممرض أو مساعد في التخدير وذلك بالتشاور بين المريض والطبيب المعالج. (ar)
- Narkozo (de la malnovgreka vorto ναρκώδης, narkōdēs „senmovigite“) estas la rezulto de narkotado kaj konsideratas formo de ĝenerala anestezo, kies celo estas elŝalti la konscion kaj doloropercepton de paciento, por povi realigi diagnozotrovajn aŭ terapiajn operaciojn. En la korpon de la paciento tiucele metiĝas narkotiloj, kiuj efikas en la centra nerva sistemo, eventuale ankaŭ substancoj kiuj kaŭzas senstreĉiĝon de la skeleta muskolaro. La paciento dum narkozo ne vekeblas, kontraste al loka aŭ regiona anestezo, en kiu per la blokazo de nervaj fibroj nur certaj regionoj de la homa korpo estas sendolorigataj. (eo)
- La anestesia general es un coma inducido médicamente con pérdida de reflejos protectores, como resultado de la administración de uno o más agentes anestésicos generales. Se lleva a cabo para permitir procedimientos médicos que de otro modo serían intolerablemente dolorosos para el paciente; o donde la naturaleza del procedimiento en sí mismo impide que el paciente esté despierto. Se puede administrar una variedad de , con el objetivo general de garantizar la pérdida del conocimiento, la amnesia, la analgesia, la pérdida de reflejos del sistema nervioso autónomo y, en algunos casos, la parálisis de los músculos esqueléticos. La combinación óptima de medicamentos para cualquier paciente y procedimiento es típicamente seleccionada por un anestesista u otro proveedor, como un profesional del departamento de operaciones, un asistente médico o un (según la práctica local), en consulta con el paciente y el cirujano, dentista u otro profesional que realiza el procedimiento quirúrgico. (es)
- General anaesthesia (UK) or general anesthesia (US) is a medically induced loss of consciousness that renders the patient unarousable even with painful stimuli. This effect is achieved by administering either intravenous or inhalational general anaesthetic medications, which often act in combination with an analgesic and neuromuscular blocking agent. Spontaneous ventilation is often inadequate during the procedure and intervention is often necessary to protect the airway. General anaesthesia is generally performed in an operating theater to allow surgical procedures that would otherwise be intolerably painful for a patient, or in an intensive care unit or emergency department to facilitate endotracheal intubation and mechanical ventilation in critically ill patients. A variety of drugs may be administered, with the overall goal of achieving unconsciousness, amnesia, analgesia, loss of reflexes of the autonomic nervous system, and in some cases paralysis of skeletal muscles. The optimal combination of anesthetics for any given patient and procedure is typically selected by an anaesthetist, or another provider such as a nurse anaesthetist (depending on local practice and law), in consultation with the patient and the surgeon, dentist, or other practitioner performing the operative procedure. (en)
- Anestesia orokorra anestesiko orokorrak diren sendagaien bidez lortutako pertzepzioaren erabateko galera da. Gaixoa egoera honetara heltzeko hainbat sendagairen konbinazioak egitea beharrezkoa da, pertzepziorik eza, amnesia eta analgesia lortu behar baitira. Horretarako anestesistak kasu bakoitzean teknika eta prozedura egokienak aukeratuko ditu. (eu)
- L'anesthésie générale , ou AG, est un acte médical dont l'objectif principal est la suspension temporaire et réversible de la conscience et de la sensibilité douloureuse, au moyen de médicaments (drogues anesthésiques) administrés par voie intraveineuse et/ou inhalation. À cet objectif essentiel, permettant la réalisation sans mémorisation (dans la plupart des cas) et sans douleur des interventions chirurgicales et de certains examens invasifs, s'associe la nécessité d'un monitorage continu (suivi et contrôle) des fonctions vitales respiratoire (fréquence et volumes respiratoires, oxymétrie), hémodynamique (fréquence et rythme cardiaques, pression artérielle) et thermorégulatrice ainsi que le tonus musculaire. En raison des spécificités de l'approche technique, physiopathologique et pharmacologique du patient anesthésié et de l’impératif de sécurité qui entoure cet acte à toutes les étapes, la pratique médicale de l'anesthésie humaine n'est légalement possible en France qu'en présence d'un médecin anesthésiste-réanimateur (décret du 5 décembre 1994). (fr)
- 全身麻酔（ぜんしんますい、英: General anesthesia）は、麻酔方法の一つ。手術する部位のみを麻酔する局所麻酔に対し、全身麻酔は脳を含めた全身を麻酔するため意識が消失する。 全身麻酔が薄れるまでの間、患者は異変を訴えることができないため、麻酔科医が患者のそばで注意深く監視・観察する必要がある。局所麻酔や脊髄幹麻酔と比較して、全身麻酔の長所は、あらゆる部位の手術に用いることが出来ることにある。麻酔の4要素として、鎮静（意識消失）、筋弛緩、鎮痛、有害な自律神経反射の抑制が挙げられる。局所麻酔と異なり、全身麻酔はこれらの条件を全て満たすことができる。 (ja)
- 전신 마취(全身痲醉, general anaesthesia, general anesthesia)는 보호 반사의 손실과 함께 의학적으로 유도된 무의식 상태이며 하나 이상의 전신 마취 작용 물질을 투여함으로써 이루어진다. 환자가 견딜 수 없을만큼 통증이 있는 수술을 가능케 하고 수술 중에 환자가 깨어나지 못하게 한다. (ko)
- Algehele anesthesie, of narcose, is die vorm van anesthesie waarbij de patiënt het bewustzijn verliest. Bij de algehele anesthesie worden middelen toegediend die het bewustzijn onderdrukken. (nl)
- L'anestesia generale è uno stato di coma farmacologicamente indotto, temporaneo e reversibile, che si compone di tre componenti: ipnosi, analgesia e rilassamento muscolare. Questi si ottengono mediante la somministrazione al paziente di due o più farmaci: un ipnoinducente, un analgesico e un miorilassante; un farmaco può svolgere contemporaneamente anche due di queste funzioni. Il fine dell'anestesia è di indurre temporaneamente la perdita totale della coscienza, con soppressione di ogni tipo di sensibilità; le sue maggiori applicazioni riguardano la chirurgia. Il responsabile dell'induzione, del mantenimento e della risoluzione dello stato di anestesia generale è il medico anestesista. (it)
- Znieczulenie ogólne – kontrolowane, odwracalne (czasowe) i całkowite zniesienie bólu, świadomości i odruchów obronnych osoby znieczulanej. Od czasu wprowadzenia eteru popularnie nazywane narkozą (nazwa historyczna). Znieczulenie ogólne polega na okresowym zahamowaniu czynności ośrodkowego układu nerwowego przy jednoczesnym utrzymaniu funkcji ośrodków podtrzymujących życie (np. ośrodka oddechowego odpowiadającego za regularne oddychanie). W stan taki wprowadza się pacjentów przed bardzo bolesnymi zabiegami, np.: operacje chirurgiczne, nastawianie złamanych kości, usuwanie zębów i niektóre zabiegi diagnostyczne. Substancje służące do wprowadzania człowieka w stan znieczulenia ogólnego nazywa się anestetykami, a specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to anestezjologia. Elementy składowe znieczulenia ogólnego to:
* zniesienie świadomości (hypnosis)
* zniesienie bólu (analgesia)
* zwiotczenie mięśni szkieletowych (relaxatio)
* zniesienie odruchów (areflexia) Stan wyłączenia wszystkich 4 czynności ustroju nazywamy anestezją. Istotnym, choć nie przez wszystkich autorów uznawanym elementem anestezji jest niepamięć wsteczna (amnesia). Etapy znieczulenia ogólnego to:
* premedykacja farmakologiczna - okres przygotowania pacjenta do zabiegu przed podaniem właściwego środka znieczulającego. W czasie premedykacji często podaje się pacjentowi leki uspokajające, neuroleptyki lub inne leki ułatwiające zniesienie stresu związanego z operacją i przygotowujące pacjenta do zabiegu. W okresie tym stosuje się również odpowiednią, zależną od rodzaju zabiegu, dietę.
* wprowadzenie (indukcja) - okres od rozpoczęcia podawania anestetyku do uśnięcia pacjenta. W zależności od drogi podania leków wyróżnia się cztery rodzaje indukcji:
* wziewną
* dożylną
* domięśniową
* doodbytniczą. Można też podawać kilka anestetyków jednocześnie, różnymi drogami (indukcja mieszana).
* podtrzymanie (kondukcja) - polega na podawaniu kolejnych dawek leków znieczulających, przeciwbólowych i rozluźniających tak, aby pacjent pozostawał w stanie znieczulenia przez wymagany danym zabiegiem czas.
* zakończenie znieczulenia (wybudzenie) - przebiega bez ingerencji lekarza lub dzięki podaniu substancji będących odtrutką wobec zastosowanych wcześniej anestetyków. W okresie wybudzania (jak i całego czasu pozostawania w stanie narkozy) pacjent powinien być stale pod opieką lekarską, gdyż użyte leki znieczulające mogą nadal wywierać swoje efekty niepożądane. Podczas znieczulenia ogólnego istnieje niewielkie ryzyko (około 0,1–0,2%) tzw. świadomości śródoperacyjnej – niezamierzonej świadomości podczas operacji. Ryzyko śmierci w wyniku zastosowania znieczulenia ogólnego wynosi ok. 0,001%. (pl)
- Narkos, eller generell anestesi, innebär sövning till kontrollerad medvetslöshet genom inandning (inhalationsnarkos) eller injektion/infusion av läkemedel som påverkar det centrala nervsystemet. Ordet anestesi används inte så ofta i det svenska vardagsspråket. Betydligt mer förekommande är ordet narkos och en anestesiolog benämns oftast narkosläkare. Vanligen kombineras ovan nämnda metoder för att upprätthålla ett kontinuerligt narkosdjup, vilken ständigt måste monitorernas. Ofta kompletteras detta med starka opioider för smärtfrihet och speciella muskelavslappande medel för underlättande av kirurgi och . (sv)
- Нарко́з (др.-греч. νάρκωσις — онемение, оцепенение; синонимы: общее обезболивание) — искусственно вызванное обратимое состояние торможения центральной нервной системы, при котором возникает сон, потеря сознания, расслабление скелетных мышц, снижение или отключение некоторых рефлексов, а также пропадает болевая чувствительность (наступает общее обезболивание). Всё это возникает при введении одного или нескольких общих анестетиков, оптимальная доза и комбинация которых подбирается врачом-анестезиологом с учётом индивидуальных особенностей конкретного пациента и в зависимости от типа медицинской процедуры. Состояние наркоза характеризуется обратимым угнетением ЦНС с выключением сознания, подавлением чувствительности (в первую очередь, болевой) и рефлекторных реакций, снижением тонуса скелетных мышц. Средства для наркоза угнетают межнейронную (синаптическую) передачу возбуждения в ЦНС. При этом нарушается передача афферентных импульсов, изменяются корково-подкорковые взаимоотношения, функция промежуточного, среднего, спинного мозга, что и обусловливает развитие наркоза. Синаптические образования разных уровней ЦНС и различной морфофункциональной организации неодинаково чувствительны к средствам для наркоза. Этим объясняется стадийность действия средств для наркоза. Под термином «наркоз» понимается именно общее обезболивание организма. Когда говорят о локальном (местном) обезболивании, употребляется термин «местная анестезия» или «местное обезболивание» (при этом прилагательное «местный» часто опускается). Краеугольным камнем данного вида обезболивания является именно выключение сознания (narcosis — засыпание), именно поэтому термины «наркоз» и «анестезия» имеют абсолютно разные значения. (ru)
- Наркоз (грец. nárkosis, також Загальна анестезія, Загальне знеболювання — оніміння, заціпеніння) — загальне знеболювання, подібне до стану штучного сну, з повною втратою свідомості і тимчасовою втратою больової чутливості. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'anestèsia general és un coma induït i la pèrdua dels reflexos protectors resultants, a causa de l'administració d'un o més agents anestèsics generals. Es poden administrar una varietat de medicaments, amb l'objectiu general de garantir el somni, l'amnèsia, l'analgèsia, la relaxació dels músculs esquelètics i la pèrdua de control dels reflexos del sistema nerviós autònom. La combinació òptima d'aquests agents per a qualsevol pacient i procediment donat, normalment és seleccionat per un anestesiòleg o un altre proveïdor com un assistent anestesiòleg o infermera anestesista, en consulta amb el pacient i el metge o dental que realitza el procediment quirúrgic. (ca)
- التخدير العام (بالإنجليزية: General anaesthesia) هو حالة غيبوبة وفقدان ردود الفعل الحمائية مفتعلة طبيا وتنجم عن إعطاء مخدر عام واحد أو أكثر. يمكن إعطاء مجموعة متنوعة من الأدوية هدفها الرئيسي هو ضمان النوم، الإغماء، التسكين، استرخاء العضلات الهيكلية وفقدان السيطرة على ردود الفعل في الجهاز العصبي اللاإرادي. يتم تحديد المزيج المناسب من العوامل المخدِّرة وطريقة التخدير لمريض معين بواسطة طبيب التخدير أو من قِبَل ممرض أو مساعد في التخدير وذلك بالتشاور بين المريض والطبيب المعالج. (ar)
- Narkozo (de la malnovgreka vorto ναρκώδης, narkōdēs „senmovigite“) estas la rezulto de narkotado kaj konsideratas formo de ĝenerala anestezo, kies celo estas elŝalti la konscion kaj doloropercepton de paciento, por povi realigi diagnozotrovajn aŭ terapiajn operaciojn. En la korpon de la paciento tiucele metiĝas narkotiloj, kiuj efikas en la centra nerva sistemo, eventuale ankaŭ substancoj kiuj kaŭzas senstreĉiĝon de la skeleta muskolaro. La paciento dum narkozo ne vekeblas, kontraste al loka aŭ regiona anestezo, en kiu per la blokazo de nervaj fibroj nur certaj regionoj de la homa korpo estas sendolorigataj. (eo)
- Anestesia orokorra anestesiko orokorrak diren sendagaien bidez lortutako pertzepzioaren erabateko galera da. Gaixoa egoera honetara heltzeko hainbat sendagairen konbinazioak egitea beharrezkoa da, pertzepziorik eza, amnesia eta analgesia lortu behar baitira. Horretarako anestesistak kasu bakoitzean teknika eta prozedura egokienak aukeratuko ditu. (eu)
- 全身麻酔（ぜんしんますい、英: General anesthesia）は、麻酔方法の一つ。手術する部位のみを麻酔する局所麻酔に対し、全身麻酔は脳を含めた全身を麻酔するため意識が消失する。 全身麻酔が薄れるまでの間、患者は異変を訴えることができないため、麻酔科医が患者のそばで注意深く監視・観察する必要がある。局所麻酔や脊髄幹麻酔と比較して、全身麻酔の長所は、あらゆる部位の手術に用いることが出来ることにある。麻酔の4要素として、鎮静（意識消失）、筋弛緩、鎮痛、有害な自律神経反射の抑制が挙げられる。局所麻酔と異なり、全身麻酔はこれらの条件を全て満たすことができる。 (ja)
- 전신 마취(全身痲醉, general anaesthesia, general anesthesia)는 보호 반사의 손실과 함께 의학적으로 유도된 무의식 상태이며 하나 이상의 전신 마취 작용 물질을 투여함으로써 이루어진다. 환자가 견딜 수 없을만큼 통증이 있는 수술을 가능케 하고 수술 중에 환자가 깨어나지 못하게 한다. (ko)
- Algehele anesthesie, of narcose, is die vorm van anesthesie waarbij de patiënt het bewustzijn verliest. Bij de algehele anesthesie worden middelen toegediend die het bewustzijn onderdrukken. (nl)
- Narkos, eller generell anestesi, innebär sövning till kontrollerad medvetslöshet genom inandning (inhalationsnarkos) eller injektion/infusion av läkemedel som påverkar det centrala nervsystemet. Ordet anestesi används inte så ofta i det svenska vardagsspråket. Betydligt mer förekommande är ordet narkos och en anestesiolog benämns oftast narkosläkare. Vanligen kombineras ovan nämnda metoder för att upprätthålla ett kontinuerligt narkosdjup, vilken ständigt måste monitorernas. Ofta kompletteras detta med starka opioider för smärtfrihet och speciella muskelavslappande medel för underlättande av kirurgi och . (sv)
- Наркоз (грец. nárkosis, також Загальна анестезія, Загальне знеболювання — оніміння, заціпеніння) — загальне знеболювання, подібне до стану штучного сну, з повною втратою свідомості і тимчасовою втратою больової чутливості. (uk)
- Die Narkose (deutsch nach 1862 über lateinisch narcosis [seit 1709] von altgriechisch νάρκωσις nárkōsis „Erstarrung, Lähmung, Betäubung“; als Adjektiv narkotisch im Sinne von „einschläfernd“ 1525 bei Paracelsus von ναρκώδης narkṓdēs „erstarrt“, einer Bildung zum Verb ναρκᾶν narkán „lähmen, betäuben“) oder Allgemeinanästhesie (auch Allgemeinbetäubung und Allgemeine Anästhesie; vergleiche englisch general anaesthesia), umgangssprachlich auch Vollnarkose und seltener Allgemeinnarkose, ist eine Form der Anästhesie, deren Ziel es ist, Bewusstsein und Schmerzempfindung des Patienten vollständig auszuschalten, um diagnostische oder therapeutische Eingriffe (Operationen) durchführen zu können und sowohl für den Patienten als auch für den Arzt optimale Voraussetzungen dafür zu schaffen. Dazu werden (de)
- La anestesia general es un coma inducido médicamente con pérdida de reflejos protectores, como resultado de la administración de uno o más agentes anestésicos generales. Se lleva a cabo para permitir procedimientos médicos que de otro modo serían intolerablemente dolorosos para el paciente; o donde la naturaleza del procedimiento en sí mismo impide que el paciente esté despierto. (es)
- General anaesthesia (UK) or general anesthesia (US) is a medically induced loss of consciousness that renders the patient unarousable even with painful stimuli. This effect is achieved by administering either intravenous or inhalational general anaesthetic medications, which often act in combination with an analgesic and neuromuscular blocking agent. Spontaneous ventilation is often inadequate during the procedure and intervention is often necessary to protect the airway. General anaesthesia is generally performed in an operating theater to allow surgical procedures that would otherwise be intolerably painful for a patient, or in an intensive care unit or emergency department to facilitate endotracheal intubation and mechanical ventilation in critically ill patients. (en)
- L'anesthésie générale , ou AG, est un acte médical dont l'objectif principal est la suspension temporaire et réversible de la conscience et de la sensibilité douloureuse, au moyen de médicaments (drogues anesthésiques) administrés par voie intraveineuse et/ou inhalation. À cet objectif essentiel, permettant la réalisation sans mémorisation (dans la plupart des cas) et sans douleur des interventions chirurgicales et de certains examens invasifs, s'associe la nécessité d'un monitorage continu (suivi et contrôle) des fonctions vitales respiratoire (fréquence et volumes respiratoires, oxymétrie), hémodynamique (fréquence et rythme cardiaques, pression artérielle) et thermorégulatrice ainsi que le tonus musculaire. (fr)
- L'anestesia generale è uno stato di coma farmacologicamente indotto, temporaneo e reversibile, che si compone di tre componenti: ipnosi, analgesia e rilassamento muscolare. Questi si ottengono mediante la somministrazione al paziente di due o più farmaci: un ipnoinducente, un analgesico e un miorilassante; un farmaco può svolgere contemporaneamente anche due di queste funzioni. Il fine dell'anestesia è di indurre temporaneamente la perdita totale della coscienza, con soppressione di ogni tipo di sensibilità; le sue maggiori applicazioni riguardano la chirurgia. (it)
- Znieczulenie ogólne – kontrolowane, odwracalne (czasowe) i całkowite zniesienie bólu, świadomości i odruchów obronnych osoby znieczulanej. Od czasu wprowadzenia eteru popularnie nazywane narkozą (nazwa historyczna). Znieczulenie ogólne polega na okresowym zahamowaniu czynności ośrodkowego układu nerwowego przy jednoczesnym utrzymaniu funkcji ośrodków podtrzymujących życie (np. ośrodka oddechowego odpowiadającego za regularne oddychanie). W stan taki wprowadza się pacjentów przed bardzo bolesnymi zabiegami, np.: operacje chirurgiczne, nastawianie złamanych kości, usuwanie zębów i niektóre zabiegi diagnostyczne. Substancje służące do wprowadzania człowieka w stan znieczulenia ogólnego nazywa się anestetykami, a specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to anestezjologia. (pl)
- Нарко́з (др.-греч. νάρκωσις — онемение, оцепенение; синонимы: общее обезболивание) — искусственно вызванное обратимое состояние торможения центральной нервной системы, при котором возникает сон, потеря сознания, расслабление скелетных мышц, снижение или отключение некоторых рефлексов, а также пропадает болевая чувствительность (наступает общее обезболивание). Всё это возникает при введении одного или нескольких общих анестетиков, оптимальная доза и комбинация которых подбирается врачом-анестезиологом с учётом индивидуальных особенностей конкретного пациента и в зависимости от типа медицинской процедуры. (ru)
|
