Перайсці да зместу

Стывен Кінг

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Стывен Кінг
Stephen King
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні Стывен Эдвін Кінг
Псеўданімы Рычард Бахман
Джон Свіфен
Дата нараджэння 21 верасня 1947(1947-09-21)[1][2][…] (77 гадоў)
Месца нараджэння Портленд, штат Мэн, ЗША
Грамадзянства  ЗША
Бацька Donald Edwin King[d][3]
Маці Nellie Pillsbury[d][3]
Жонка Tabitha King[d]
Дзеці Joe Hill[d], Owen King[d] і Naomi King[d]
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці Раманіст
Аўтар кароткіх аповядаў
Сцэнарыст
Журналіст
Акцёр
Тэлевізійны прадзюсар
Рэжысёр
Гады творчасці з 1959
Жанр Жахі
Эпісталярная проза
Гатычны раман
Постапакаліпсіс
Трылер
Навуковая фантастыка
Мова твораў англійская
Грамадская дзейнасць
Партыя
Член у
Прэміі
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
stephenking.com
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Стывен Эдвін Кінг (англ.: Stephen Edwin King; 21 верасня 1947, Портленд, штат Мэн, ЗША) — амерыканскі пісьменнік, працуе ў жанрах жахаў, трылера, фантастыкі і містыкі.

Некаторыя творы апублікаваў пад псеўданімамі:

  • Рычард Бахман (англ.: Richard Bachman) — кнігі «Лютасць», «Доўгі шпацыр», «Дарожныя працы», «Беглы чалавек», «Які худнее», «Рэгулятары» і «Блейз»;
  • Джон Свіфен (англ.: John Swithen) — толькі апавяданні.

Калі Стывену было 2 гады, яго бацька выйшаў купіць цыгарэт і не вярнуўся. Яго далейшы лёс застаўся загадкай. Потым Стывен выпадкова знайшоў на гарышчы сшыткі — бацькавы спробы пяра.

Кінг пачаў кар’еру пісьменніка ў студзені 1959 года, калі разам з старэйшым братам намерыўся выдаваць мясцовую газету.

У 1966 годзе Кінг скончыў сярэднюю школу і паступіў ва ўніверсітэт штата Мэн. Там ён пазнаёміўся са сваёй будучай жонкай — Табітаю Спрус. У 1970 годзе скончыў ўніверсітэт са ступенню бакалаўра, да вайсковай службы яго прызналі нягодным. Першы час сям’я жыла на заробак Кінга ў пральні, жончыну стыпендыю і нешматлікія ганарары Кінга за выданне яго апавяданняў у часопісах. У гэты час у іх нарадзіліся сын і дачка.

Увосень 1971 года Кінг пачаў працаваць настаўнікам англійскай мовы ў школе горада Хэмпдэн (штат Мэн). Яго жонка знайшла ў сметніцы чарнавы варыянт рамана «Кэры», які Стывен палічыў за няўдалы, і прымусіла дапрацаваць яго.

У 1974 годзе выдавецтва «Doubleday» выдае раман «Кэры», за які Кінг атрымаў аванс 2500 $. Потым выдавецтва прадало аўтарскія правы на «Кэры» Новай амерыканскай бібліятэцы за 400 000 $, палову з якіх атрымаў Кінг. Гэта дазволіла яму пакінуць працу ў школе. Восенню 1974 года Кінг пераязджае ў Боўлдэр, штат Каларада. Тут ён жыве год і працуе над раманам «Ззянне».

Пры канцы 1970-х Кінг пад псеўданімам «Рычард Бахман» выдаў свой раман «Змірыцца з гэтым» пад назвай «Лютасць».

У 1982 годзе з’яўляецца кніга «Стралок» — першы раман з цыкла «Цёмная Вежа».

У 1989 годзе Кінг падпісаў кантракт з выдавецтвам «Вікінг», паводле якога мусіў атрымаць 35 млн $ за чатыры наступныя кнігі, але ў 1997 годзе скасаваў яго, бо планаваў атрымаць 17 млн $ за кнігу «Мех з косткамі». Дзеля гэтага ён падпісвае новы кантракт з выдавецтвам «Сайман энд Шустэр», паводле якога атрымлівае 8 млн $ авансу і 50 % прыбытку ад продажу.

У 1999 годзе Кінга збіла машына. Пісьменнік атрымаў сур’ёзныя пашкоджанні. Гэты выпадак ён апісаў у сваіх успамінах («Як пісаць кнігі») і ў сёмай частцы «Цёмнай Вежы».

У 2004 годзе выходзіць апошняя частка эпапеі «Цёмная вежа», якая, як абяцаў пісьменьнік, была яго апошнім творам. Але Кінг не стрымаў слова і публікаваў кнігі надалей.

У 2009 годзе Стывен Кінг нарэшце апублікаваў раман «Пад купалам», які ён двойчы няўдала намагаўся напісаць у 1970-х і 1980-х гадах[5][6].

У 2011 годзе выйшаў раман «11/22/63». У 2012 годзе выйшаў восьмы том цыкла пра Цёмную Вежу -- «Вецер у замочную шчыліну»[7]. Таксама Кінг напісаў раман «Краіна радасці» (Joyland), і раман «Доктар Сон», працяг рамана «Ззянне», які выйшаў у верасні 2013 года.

Пераклады на беларускую мову

[правіць | правіць зыходнік]

У 2024 годзе выйшла «Ззянне» ў перакладзе Насты Карнацкай на беларускую мову[8].