Борыс Джонсан
.jpg)
Бо́рыс Джо́нсан (па-ангельску: Boris Johnson) — брытанскі палітык і пісьменьнік і былы журналіст, які займаў пасаду прэм’ер-міністра Вялікабрытаніі зь ліпеня 2019 году па верасень 2022 году. Зьяўляецца лідэрам Кансэрватыўнай партыі, а з 2016 па 2018 гады займаў пасаду мэра Лёндана. Джонсан прытрымліваецца ідэалёгію нацыянальнага кансэрватызму[10].
Джонсан атрымаў адукацыю ў Ітан-каледжы і вывучаў клясыку ў Бэйліёл-каледжы ў Оксфардзе. У 1986 годзе ён быў абраны прэзыдэнтам Оксфардзкага зьвязу. У 1989 годзе Джонсан стаў брусэльскім карэспандэнтам, а потым і палітычным аглядальнікам газэты The Daily Telegraph, дзе ягоныя артыкулы аказалі моцны эўраскептычны ўплыў на брытанцаў, які прытрымліваюцца правых поглядаў. З 1999 па 2005 гады быў рэдактарам часопісу The Spectator. Пасьля абраньня ў парлямэнт у 2001 годзе Джонсан быў ценявым міністрам пры лідэрах кансэрватарах Майкла Гаўарда і Дэйвіда Кэмэрана. У 2008 годзе палітык быў абраны мэрам Лёндана праз што падаў у адстаўку з Палаты абшчынаў. У 2012 годзе быў пераабраны на пасаду мэра. За часам свайго мандату на пасадзе мэра Джонсан курыраваў летнія Алімпійскія гульні 2012 году укараніў схему пракату ровараў, ініцыяваную ягоным папярэднікам, а таксама закупіў новыя аўтобусы New Routemaster. Ён таксама забараніў ужываньне алькаголю ў большай частцы грамадзкага транспарту Лёндану.
Пазьней Джонсан быў вядомым зацятым прыхільнікам пасьпяховай кампаніі Brexit у 2016 годзе. Пасьля рэфэрэндуме аб выхадзе Вялікабрытаніі з ЭЗ быў прызначаны міністрам замежных справаў у кабінэце Тэрэзы Мэй, а праз два гады ён падаў у адстаўку на знак пратэсту супраць падыходу Мэй да рэалізацыі Brexit. Пасьля адстаўкі ў 2019 годзе палітык быў абраны лідэрам кансэрватараў і прызначаны прэм’ер-міністрам. На выбарах у парлямэнт у 2019 годзе Джонсан прывёў Кансэрватыўную партыю да самай вялікай парлямэнцкай перамогі пачынаючы з 1987 году, набраўшы 43,6% галасоў, то бок найбольшую долю любой партыі з 1979 году.
Джонсан лічыцца супярэчлівай фігурай у палітыцы Вялікабрытаніі. Прыхільнікі лічаць яго аптымістычным і жартаўліным палітыкам, аднак, крытыкі вінавацяць яго ў элітарнасьці, прыязнасьці і забабонах. Ягоныя дзеяньні, якія прыхільнікі разглядаюць як прагматычныя, праціўнікі, як правіла, разглядаюць як каньюнктурныя.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б IMDb (анг.) — 1990.
- ^ а б Boris Johnson // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
- ^ а б Lundy D. R. Alexander Boris de Pfeffel Johnson // The Peerage (анг.)
- ^ а б https://www.workwithdata.com/person/boris-johnson-1964
- ^ а б London Mayor Boris Johnson agrees to pay US tax bill — BBC.
- ^ https://www.express.co.uk/news/uk/1145235/boris-johnson-divorce-is-boris-johnson-divorced-marina-wheeler-carrie-symonds
- ^ https://timesofindia.indiatimes.com/world/uk/uk-pm-johnsons-divorce-with-indian-origin-wife-finalised/articleshow/75615513.cms
- ^ Boris Johnson and Carrie Symonds reportedly marry in secret ceremony (анг.) // The Guardian — United Kingdom: GMG, 2021. — ed. size: 107899 — ISSN 0261-3077
- ^ https://www.geni.com/people/Rt-Hon-Boris-Johnson-MP-PC/6000000011177409367
- ^ «It’s One Nation under Boris Johnson’s populist groove». The Times.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Афіцыйны сайт. (анг.)
- Джонсан. The Daily Telegraph. (анг.)