İntim münasibətlər haqqında İslami normalar

İntim münasibətlər haqqında İslami normalar cinsi münasibətlər haqqında İslam qanunlarını izah edir. Kişi və qadınların evlilik münasibətlərindəki cinsi fəaliyyətlərinə qoyulan məhdudiyyətlər böyük ölçüdə Quran, hədis və fətvalara əsaslanır. Əksər ənənələr bütün cinslər arasında hər hansı bir əlaqə ilə bağlı ciddi iffət, təvazökarlıq, təşviq və subaylıqdan çəkindirir. İntim münasibətlər haqqında İslami normalar əsasən evlilik üçün nəzərdə tutulmuşdur. Nikahdankənar cinsi münasibətlərə və əlaqələrə qarşı bu həssaslıq, həmçinin də İslamda qadın və kişilərin geyimlərinin şərhi və cinsi ayrı-seçkiliyin dərəcələri kimi mövzular İslamın indiki əsas aspektlərində görünə bilər.

Nikahdankənar cinsi əlaqəyə qadağalar güclü olsa da, İslamda cinsi fəaliyyət tabu deyildir. Cinsi əlaqənin icazəli formaları Quran və hədislərdə açıqlanır. Evləndikdən sonra bəzi məhdudiyyətlər mövcuddur: Kişi arvadının heyz və menstruasiya dövründə cinsi əlaqəyə girməməlidir. Anal seks günah sayılır. Abort (tibbi baxımdan hamilə qadının səhhəti üçün risk istisna olmaqla) və homoseksuallıq qəti qadağandır; Kontrasepsiya dərmanlarından (doğum əleyhinə olan dərmanlar) istifadəyə yalnız doğuşun qarşısının alınması məqsədi ilə icazə verilir.

İslamda kişinin naməhrəm qadının üzü və əllərindən başqa bədəninin digər hissələrinə baxmasının haram olduğu bildirildiyi halda, bəzi Şafei fəqihləri güzgüdə qadının əks olunmuş şəklinə şəhvətlə belə baxmağın haram olmadığını bildirən fətvaları mövcuddur. Hənəfi fəqihlərindən olan İbn Abidin “Reddul-Muxtar” əsərində belə dediyi görünür: “Ehtiyatlı olaq; görəsən şəhvətlə həkk olunmuş şəkilə və ya surətə baxmaq haramdır? Bura tərəddüd yeridir. Deməli bura tərəddüd məsələləri mövcuddur. Bunun müddəasını görməmişəm. Tədqiq edilməlidir.” Bundan başqa, xəlifə olaraq görülən bəzi Osmanlı sultanlarının albomlarında ədəbsiz miniatürlərin olduğu bildirilir. Azad qadınlardan fərqli olaraq, kişinin öz cariyələri ilə cinsi əlaqədə ola biləcəyi, başqasının cariyələrinin zinət yerlərinə baxa biləcəyi və onlara toxuna biləcəyi, ancaq göbək və diz qapağı arasında yerə baxa bilməyəcəyi və toxuna bilməyəcəyi; Xəlifə Ömərin satılan cariyənin sinəsinə toxunaraq: “Bunu alın!” dediyi; kişinin almaq istədiyi cariyəyə istək (şəhvət) hiss etsə də baxa biləcəyi, hətta Əbu Hənifəyə görə (şəhvətlə) toxuna biləcəyi haqqında müxtəlif rəvayətlər, məlumatlar və hədislər mövcuddur.

Kəb adlı şairin Bürdə qəsidəsinin əvvəlindəki Bânet Süad qəzəlində Suad adlı qadının bədən cizgilərini təsvir etdiyi və onun tüpürcəyini şəraba bənzətdiyi və İslam peyğəmbəri Məhəmmədin bu mədhiyyəni heç nə etmədən dinlədiyi rəvayət edilir. Günah olanın namusa təcavüz, təhqiramiz sözlər və yalanlardır olduğu, ərəblərin namuslarını tapdalayacaq formada qızlarının adlarının çıxmasını qəbul edə bilməyəcəyi, buna görə də şairlər yazdıqları qadınların adını gizlətdikləri, Kəbin qəzəlində konkret bir qadının adının çəkilmədiyi, xəlifə Ömərin qadınlara şeir oxuyan şairləri qamçılatdırmasına görə şairlərin poeziyada müəyyən bir qadına qəsidə oxumaq əvəzinə işarə və simvolik mənalara müraciət etdikləri bildirilir. Ruminin “Məsnəvi”sindəki on dörd hekayənin ədəbsiz kimi tənqid edildiyi də deyilir.