wrzutka

wrzutka (język polski)

wrzutka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈvʒutka], AS: [vžutka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. w piłce nożnej wysokie podanie w pole karne

(1.2) w go sposób zabicia grupy kamieni poprzez postawienie ich w atari kamieniem, który sam jest w atari

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wrzutka	wrzutki
dopełniacz	wrzutki	wrzutek
celownik	wrzutce	wrzutkom
biernik	wrzutkę	wrzutki
narzędnik	wrzutką	wrzutkami
miejscownik	wrzutce	wrzutkach
wołacz	wrzutko	wrzutki

przykłady:

(1.2) Już myślałem, że uratuję te kamienie, kiedy zrobiła mi wrzutkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wrzucać, wrzucić

rzecz. wrzucanie n, wrzucenie n, wrzutnia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) snapback
• chiński standardowy: (1.2) 倒扑
• esperanto: (1.2) rebata kapto, muskaptilo
• japoński: (1.2) ウッテガエシ
• koreański: (1.2) 환격

źródła: