egen

egen (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈαjən]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) własny

odmiana:

(1.1) egen, eget, egne

przykłady:

(1.1) Jeg har brug for at forstå mine egne følelser rigtigt. → Mam potrzebę, aby właściwie zrozumieć swoje własne odczucia.

(1.1) Det lykkedes for en modig ridder at anbringe et spejl så tæt på basilisken, at den så sit eget spejlbillede. → Udało się pewnemu odważnemu rycerzowi donieść lustro tak blisko bazyliszka, że ten zobaczył własne odbicie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. eiginn

uwagi:

źródła:

egen (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) własny

odmiana:

(1.1) egen, eget, egne

przykłady:

(1.1) De drømmer om å ha sin egen leilighet. → Oni marzą o własnym mieszkaniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eigen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Przymiotnik egen jako jedyny przymiotnik w języku norweskim zachowuje formę nieokreśloną (egen, eget) po zaimkach dzierżawczych w liczbie pojedynczej: min egen bil → mój własny samochód (min nye bil → mój nowy samochód); mitt eget hus → mój własny dom (mitt nye hus → mój nowy dom). Po zaimkach dzierżawczych w liczbie mnogiej natomiast przymiotnik egen, podobnie jak inne przymiotniki norweskie, występuje w formie określonej (egne): mine egne bøker → moje własne książki (mine nye bøker → moje nowe książki).

źródła:

egen (język szwedzki)

wymowa:

IPA: [ ̌eːgən] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) własny

(1.2) właściwy, specyficzny, charakterystyczny, znamienny, szczególny

(1.3) swoisty, osobliwy, oryginalny, szczególny, znamienny

odmiana:

(1) egen, eget, egna; st. wyższy egnare; st. najwyższy egnast

przykłady:

(1.1) Kommunen producerar ström för eget behov. → Gmina wytwarza prąd na własny użytek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) enskild, personlig, privat

(1.2) unik, specifik, karakteristisk, speciell, särskild

(1.3) säregen, egenartad, särpräglad, originell

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. egenhet, egendom, egenskap

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe egenansvar, egenart, egenavgift, egenfrekvens, egenföretagande, egenföretagare, egenförsörjning, egenfunktion, egenintresse, egenkontroll, egenkärlek, egenliv, egenmakt, egennamn, egennytta, egensinne, egenvektor, egenvikt, egenvilja, egenvärde

złożenie przymiotnikowe egenartad, egenhändig, egenkär, egenmäktig, egennyttig, egensinnig • artegen, kroppsegen, livegen, skalegen, säregen

fraza czasownikowa gå sin egen väg • starta eget • stå på egna ben • stå på egna fötter • vara sin egen

fraza przysłówkowa för sin egen skull • i egen hög person • på egen hand • på egen risk • på eget bevåg

etymologia:

uwagi:

(1.1) Wyraz egen → własny ma cechy zarówno przymiotnika, jak i zaimka (podobnie jak själv): odmienia się jak przymiotnik z wyjątkiem formy określonej liczby pojedynczej, która ma formę zaimka (a więc nieodmienioną), a nie przymiotnika. Np. mitt eget hus, a nie mitt egna hus. Ta ostatnia forma jest jednak używana w mniej rygorystycznych okolicznościach i jest dopuszczana, ale nie rekomendowana. Jednak, gdy egen występuje z określnikiem, wtedy zachowuje się jak przymiotnik. Np. mitt första egna hus.

źródła: