zainteresowanie

zainteresowanie (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌza^jĩntɛrɛsɔˈvãɲɛ], AS: [za^i ̯ĩnteresovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• epenteza i ̯ • akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zainteresować

(1.2) zaciekawienie jakąś rzeczą, obiektem lub osobą

(1.3) zob. zainteresowania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zainteresowanie
dopełniacz	zainteresowania
celownik	zainteresowaniu
biernik	zainteresowanie
narzędnik	zainteresowaniem
miejscownik	zainteresowaniu
wołacz	zainteresowanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zainteresowanie	zainteresowania
dopełniacz	zainteresowania	zainteresowań
celownik	zainteresowaniu	zainteresowaniom
biernik	zainteresowanie	zainteresowania
narzędnik	zainteresowaniem	zainteresowaniami
miejscownik	zainteresowaniu	zainteresowaniach
wołacz	zainteresowanie	zainteresowania

przykłady:

(1.1) Zainteresowanie Teresy historią okazało się zadaniem ponad moje siły.

(1.2) Ten film wzbudził niezwykłe zainteresowanie widzów.

(1.2) Żadnej gwieździe nie zaglądano do sypialni z takim zainteresowaniem – jaki naprawdę był Eugeniusz Bodo?

składnia:

(1) zainteresowanie + (kimś/czymś)

kolokacje:

(1.2) wzbudzać w kimś zainteresowanie

synonimy:

(1.2) ciekawość, zaciekawienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zainteresowania nmos, zainteresowany mos

czas. interesować ndk., zainteresować dk.

przym. zainteresowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.2) aandag
• angielski: (1.2) interest
• arabski: (1.2) اهتمام
• czeski: (1.2) zájem m
• duński: (1.2) interesse w
• esperanto: (1.2) interesiĝo, intereso
• hiszpański: (1.1) interés m; (1.2) afición ż, interés m; (1.3) interés m
• interlingua: (1.2) incursion, interesse
• jidysz: (1.2) אינטערעס m (interes)
• niemiecki: (1.2) Interesse n
• nowogrecki: (1.2) ενδιαφέρον n
• rosyjski: (1.2) интерес m, заинтересованность ż
• szwedzki: (1.2) intresse n

źródła: