Przejdź do zawartości

British Museum Reading Room

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
British Museum Reading Room
Oddział
Muzeum Brytyjskiego i Biblioteki Brytyjskiej
Ilustracja
Wnętrze czytelni w 1997 roku
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Adres

Great Russell Street, London, WC1B 3DG

Data założenia

1857

Data likwidacji

2007

Zakres zbiorów

historia i archeologia kultur, z których eksponaty umieszczono w Muzeum Brytyjskim

Wielkość zbiorów

25 000 tysięcy książek

Położenie na mapie gminy Camden
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Położenie na mapie Anglii
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Ziemia51°31′10″N 0°07′37″W/51,519444 -0,126944
Strona internetowa

British Museum Reading Room – dawniej główna czytelnia Biblioteki Brytyjskiej, znajdująca się wewnątrz Muzeum Brytyjskiego, mieszczącego się w Londynie.

Czytelnia została zaprojektowana przez Sydneya Smirke’a i otworzono ją w 1857 roku. Czytelnia funkcjonowała nieprzerwanie do 1997 roku, kiedy to zamknięto ją na czas remontu. W latach 2000–2007 kontynuowała swoją funkcję jako czytelnia, a w latach 2007–2014 gościła wystawy czasowe Muzeum Brytyjskiego[1]. W 2014 została zamknięta, a władze Muzeum nie zdecydowały o jej przyszłości.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Projekt i konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 50. XIX wieku biblioteka muzealna potrzebowała większej czytelni, a ówczesny zarządca Antonio Panizzi, kierując się wcześniejszym pomysłem konkursowym Williama Hoskinga, wpadł na pomysł wybudowania okrągłej sali na centralnym dziedzińcu wewnątrz muzeum. Wykonanie projektu budynku zostało powierzone architektowi Sydneyowi Smirke’owi. Konstrukcja budynku trwała w latach 1854–1857. Przy konstrukcji sali zastosowano żeliwo, beton i szkło, a także najnowszą ówczesną technologię wentylacji i ogrzewania. Kopuła, zainspirowana Panteonem w Rzymie, ma średnicę 42,6 metra, nie jest jednak wolnostojąca: wykonano ją z segmentów na żeliwie, a sufit jest zawieszony i wykonany z papier-mâché. Stojaki na książki zbudowane dookoła czytelni zostały wykonane z żelaza, aby mogły odciążyć konstrukcję z ciężaru dachu, a także dodać ochronę przeciwpożarową[1].

Biblioteka Muzeum Brytyjskiego

[edytuj | edytuj kod]

Czytelnię oficjalnie otwarto 2 maja 1857 podczas „oficjalnego śniadania”. Czytelnia była otwarta dla wszystkich w dniach 8–16 maja, przyciągając ponad 62 000 odwiedzających[1].

Żeby uzyskać możliwość wejścia do czytelni należało złożyć pisemny wniosek i uzyskać zgodę od głównego bibliotekarza. Dostęp do czytelni był ograniczony wyłącznie do zarejestrowanych badaczy; jednak pozwolenia na wejście udzielona praktycznie każdemu kto mógł wykazać, że był poważnym badaczem. Z czytelni korzystało wiele znanych osobistości, w tym zwłaszcza: Sun Jat-sen, Karl Marx, Oscar Wilde, Friedrich Hayek, Bram Stoker, Mahatma Gandhi, Rudyard Kipling, George Orwell, George Bernard Shaw, Mark Twain, Włodzimierz Lenin (używając pseudonimu Jacob Richter), Virginia Woolf, Arthur Rimbaud, Muhammad Ali Jinnah, Herbert George Wells i Sir Arthur Conan Doyle[1]. Z bocznej czytelni (w 2007 przeniesiono tam główną czytelnię) korzystali również Thomas Babington Macaulay, William Makepeace Thackeray, Robert Browning, Giuseppe Mazzini, Charles Darwin i Charles Dickens[2].

W 1973 roku British Library Act 1972 oddzielił dział biblioteczny od Muzeum Brytyjskiego, ale do 1997 roku czytelnia dalej gościła już oddzieloną Bibliotekę Brytyjską w tej samej czytelni i budynku[1].

Zamknięcie i remont

[edytuj | edytuj kod]
Panorama czytelni wykonana w lutym 2006 roku
Panorama czytelni wykonana w lutym 2006 roku

W 1997 roku Biblioteka Brytyjska przeniosła się do nowo zbudowanej siedziby obok dworca St Pancras, a wszystkie książki i półki zostały usunięte z czytelni. W ramach przebudowy dziedzińca Muzeum Brytyjskiego, czytelnia została całkowicie wyremontowana i odnowiona, odnowiono również oryginalny sufitu papier-mâché, który został przywrócony do pierwotnej kolorystyki[1][3]. Do odbudowy dachu czytelni użyto ponad 25 km złota płatkowego, o 1/3 więcej niż podczas remontu Zamku w Windsorze po pożarze w 1992 roku (Annus horribilis)[3]. Czytelnia została ponownie otwarta w 2000 roku, umożliwiając wejście do niej wszystkim odwiedzającym. Po otwarciu zawierała zbiór 25 000 książek poświęconych kulturom reprezentowanym w muzeum. Na jej terenie znalazło się również centrum informacyjne oraz Centrum Waltera Annenberga(inne języki)[1].

Centrum wystawowe

[edytuj | edytuj kod]
Ultraszerokokątna panorama czytelni na Wielkim Dziedzińcu im. Królowej Elżbiety II(inne języki) (ang. Queen Elizabeth II Great Court) w Muzeum Brytyjskim w Londynie

W 2007 z czytelni usunięto książki i meble zainstalowane podczas remontu w latach 1997–2000, a pomieszczenie ponownie uruchomiono jako miejsce wystaw czasowych Muzeum Brytyjskiego. Pierwszą wystawą specjalną zlokalizowaną w czytelni była The First Emperor: China’s Terracotta Army[4][5]. Biblioteka otwarta dla zwiedzających (Paul Hamlyn Library) została przeniesiona do innego pomieszczenia, ale została zamknięta 13 sierpnia 2011[2].

Wybrane wystawy czasowe przedstawione są w poniższej tabeli[5]:

Nazwa wystawy (ang.) Od Do
The First Emperor: China’s Terracotta Army[4] 13 września 2007 6 kwietnia 2008
Hadrian: Empire and Conflict[6][7] 24 lipca 2008 27 października 2008
Shah ʿAbbas: The Remaking of Iran[5] 19 lutego 2009 14 czerwca 2009
Indian Summer[5] maja 2009 września 2009
Montezuma: Aztec Ruler[5] 24 września 2009 24 stycznia 2010
Italian Renaissance drawings[8] 22 kwietnia 2010 25 lipca 2010
Ancient Egyptian Book of the Dead: Journey Through the Afterlife[9] 4 listopada 2010 6 marca 2011
Treasures of Heaven: Saints, Relics and Devotion in Medieval Europe[10] 23 czerwca 2011 9 października 2011
Hajj: journey to the heart of Islam 26 stycznia 2012 15 kwietnia 2012
Shakespeare: staging the world 19 lipca 2012 25 listopada 2012
Life and death in Pompeii and Herculaneum 28 marca 2013 29 września 2013
Vikings: life and legend[5] 6 marca 2014 22 czerwca 2014
Ancient lives, new discoveries[5] 22 maja 2014 12 lipca 2015
Germany: memories of a nation[5] 16 października 2014 25 stycznia 2015
Indigenous Australia: enduring civilisations[5] 23 kwietnia 2015 2 sierpnia 2015
Drawing in silver and gold: Leonardo to Jasper Johns[5] 10 września 2015 6 grudnia 2015
Celts: art and identity[5] 24 września 2015 31 stycznia 2016
Egypt: faith after the pharaohs[5] 29 października 2015 7 lutego 2016
Sunken Cities: Egypt’s lost worlds[5] 19 maja 2016 27 listopada 2016
Hokusai: beyond the Great Wave[5] 25 maja 2017 13 sierpnia 2017

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Reading Room [online], The British Museum [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-02] (ang.).
  2. a b BM confirms closure of Paul Hamlyn library | Museums Association [online], www.museumsassociation.org [dostęp 2020-04-29].
  3. a b BBC News | Entertainment | Facelift for British Museum’s reading room [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2020-04-29].
  4. a b British Museum – The First Emperor: China’s Terracotta Army [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2019 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-01].
  5. a b c d e f g h i j k l m n British Museum – Past exhibitions [online], web.archive.org, 9 lutego 2018 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-09].
  6. British Museum – Archive: Hadrian [online], web.archive.org, 23 marca 2019 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-23].
  7. Hadrian: Empire and Conflict, British Museum, London [online], the Guardian, 19 lipca 2008 [dostęp 2020-04-29] (ang.).
  8. British Museum – Archive: Fra Angelico to Leonardo: Italian Renaissance Drawings [online], web.archive.org, 12 października 2018 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-12].
  9. British Museum – Book of the Dead [online], web.archive.org, 28 października 2018 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-28].
  10. British Museum – Treasures of Heaven [online], web.archive.org, 5 września 2019 [dostęp 2020-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]