Gonzo (pornografia)
Gonzo – rodzaj filmu pornograficznego, w którym aktorzy są „świadomi” obecności operatora, często bezpośrednio zwracając się do widza[1][2]. Charakterystyczną cechą produkcji tego typu jest brak fabuły oraz koncentracja na akcie seksualnym[2]. Gonzo upatrywane jest jako znaczący czynnik w rozwoju amatorskiej pornografii[3].
Erotyzacja desperacji w gejowskim gonzo
Istnieje gałąź pornografii gejowskiej z rodzaju gonzo opierająca się na erotyzacji mężczyzn w trudnej sytuacji materialnej, którym kamerzysta oferuje pieniądze w zamian za wykonywanie z nim czynności seksualnych[4]. Narracja, sceneria lub werbalne potwierdzenie sugeruje, że są oni heteroseksualni i wykonują oni te czynności wyłącznie w zamian za wynagrodzenie[4][5]. Częstym motywem pojawiającym się w tych filmach jest widoczna niechęć, wstyd lub ból ze strony upokorzonych mężczyzn, pokazane w celu podkreślenia ich heteroseksualności[5]. W większości przypadków są to jednak aktorzy pornograficzni, których prawdziwe pseudonimy można odnaleźć w sieci[5]. Na potrzeby konwencji mają oni zazwyczaj sprawiać wrażenie stereotypowo męskich, wobec czego często są przedstawiani jako chłodni, dominujący oraz uprawiający sport[5].
W przeciwieństwie do większości tzw. produkcji gay-for-pay, w której aktorzy odgrywają scenariusz i zazwyczaj są jawnie przedstawionymi, profesjonalnymi aktorami pornograficznymi dotychczas występującymi w rolach heteroseksualnych, te produkcje opierają się na fetyszyzacji biedy i wywierania presji przez oferowanie przez kamerzystę znacznej ilości pieniędzy[6]. Akcja wielu z tych produkcji dzieje się w Czechach[7]; niektóre źródła uważają to za pozostałość przenikania kultury Europy Zachodniej do Europy Wschodniej w latach dziewięćdziesiątych XX w[7].
Fabuła tych produkcji zazwyczaj opiera się na podobnej regule: mężczyzna, którego twarzy nie widać, przechwytuje mężczyznę lub mężczyzn w przestrzeni publicznej[5][8] i po długiej, często niezręcznej rozmowie[5], oferuje pieniądze w zamian za wykonywanie czynności seksualnych[8]. W tej rozmowie początkowo padają pytania dotyczące zarobków mężczyzny oraz jego życia prywatnego, szczególnie dotyczące jego heteroseksualnej orientacji[5]. Stopniowo schodzi ona na seksualne tory, kończące się propozycją szybkiego zarobku[5]. Transakcja początkowo ogranicza się do pokazywania się nago lub wykonywania fellatio na kamerzyście, ale każda scena kończy się, uprawianiem seksu analnego bez zabezpieczeń[8].
Przypisy
- ↑ Karen Boyle: Everyday Pornography. Abingdon: Routledge, 2010. ISBN 978-1-136-94209-9.
- ↑ a b Craig J. Forsyth, Heith Copes: Encyclopedia of Social Deviance. SAGE Publications, 2014, s. 255. ISBN 978-1-4833-4046-3.
- ↑ Slavoj Žižek: Living in the End Times. Londyn, Nowy Jork: Verso, 2011, s. 123. ISBN 978-1-84467-702-3.
- ↑ a b Mark J. Kiss, Todd G. Morrison, Eroticizing Desperation: Poverty Gay-for-Pay Porn, „Sexuality & Culture”, 25 (4), 2021, s. 1509–1528, DOI: 10.1007/s12119-021-09828-7, ISSN 1936-4822 [dostęp 2024-09-19] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Mark Kiss, Todd G. Morrison, Kandice Parker, Understanding the believability and erotic value of ‘heterosexual’ men in gay pornography, „Porn Studies”, 6 (2), 2019, s. 169–192, DOI: 10.1080/23268743.2018.1559091, ISSN 2326-8743 [dostęp 2024-09-19] (ang.).
- ↑ Tal Yaakobovitch, Moshe Bensimon, Yael Idisis, A qualitative analysis of male actors in amateur pornography: motivations, implications and challenges, „Current Psychology”, 2024, DOI: 10.1007/s12144-024-06329-2, ISSN 1936-4733 [dostęp 2024-09-19] (ang.).
- ↑ a b Joseph Brennan, Exploitation in all-male pornography set in the Czech Republic, „European Journal of Cultural Studies”, 22 (1), 2019, s. 18–36, DOI: 10.1177/1367549417719012, ISSN 1367-5494 [dostęp 2024-09-19] (ang.).
- ↑ a b c Jorge Luis Peralta, Resistencias deseantes frente al VIH/sida: literatura argentina "trash", „De vidas y virus. VIH/sida en las culturas hispánicas, ed. Rafael M. Mérida Jiménez, Barcelona: Icaria”, 2019 [dostęp 2024-09-19].