Przejdź do zawartości

Ignacy Adamski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Ignacy Adamski edytowana 11:27, 6 sty 2025 przez Martyniakaleksander (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Ignacy Adamski
major lekarz major lekarz
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1886
Radom, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

ok. 1920–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Ignacy Antoni Adamski (ur. 1 lutego 1886 w Radomiu, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – polski lekarz, doktor medycyny i major lekarz Wojska Polskiego w stanie spoczynku, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 lutego 1886 roku w Radomiu w rodzinie Ignacego i Heleny z Olszewskich. Uczęszczał do gimnazjum w Radomiu oraz do Gimnazjum św. Anny w Krakowie, w którym w 1906 roku zdał egzamin maturalny[1]. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1912), uzyskał dyplom doktora wszechnauk lekarskich. Po ukończeniu studiów podjął pracę w szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie[1]. Od 1914 roku pracował na Uniwersytecie Moskiewskim[2][3], od 1915 roku jako ordynator kliniki uniwersyteckiej[1].

Po powrocie do kraju w 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, uzyskując stopień kapitana. W okresie międzywojennym pracował w szpitalach wojskowych w Grudziądzu, Dęblinie, Piotrkowie Trybunalskim (ordynator w 1919 roku) i Zamościu oraz w Wojskowym Instytucie Sanitarnym. W 1922 roku ukończył kurs radiologii, po czym objął stanowisko naczelnego lekarza 15 pułku piechoty w Dęblinie. W tym samym roku uzyskał awans na stopień majora. W latach 1924–27 pełnił funkcję ordynatora oddziału chirurgicznego Szpitala Okręgowego nr 8 w Toruniu, a następnie starszego ordynatora w 1. Szpitalu Okręgowym im. marsz. J. Piłsudskiego w Warszawie[1][2][3].

Po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej[1]. Przebywał w obozie jenieckim NKWD w Kozielsku[4]. Został rozstrzelany między 9 a 11 kwietnia 1940 roku[3], przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim[5]. Zamordowanych w tym miejscu jeńców grzebano w bezimiennych mogiłach zbiorowych, gdzie od 28 lipca 2000 roku mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[6]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[7][8][9], jednak Ignacy Antoni Adamski nie został zidentyfikowany.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty[2][3].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[10][11][12]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[13][14][15].

Jest jednym z kilkuset lekarzy zamordowanych w Katyniu i upamiętnia go tabliczka epitafijna nr 11[16] na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e [bez autora]: Mjr w st. sp. Ignacy Adamski. Życiorys – ze źródła Muzeum Katyńskiego w Warszawie. [w:] Strona Muzeum Katyńskiego. muzeumkatynskie.pl > Historia Zbrodni Katyńskiej > Sylwetki > Adamski Ignacy > Biografia [on-line]. Muzeum Katyńskie, 2011. [dostęp 2016-06-21].
  2. a b c Snitko-Rzeszut (red.) 2000 ↓, s. 2 (PDF – 82).
  3. a b c d Рогинский (przew. kol. red.), Еремина (red.) 2015 ↓, s. 138 (PDF – 72).
  4. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 2.
  5. Mord, kłamstwo i walka o prawdę. Kalendarium zbrodni katyńskiej - Historia [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2024-11-14] (pol.).
  6. 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  7. Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
  8. Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2025-01-04] (pol.).
  9. Instytut Pamięci Narodowej - Kraków, Niemcy w Katyniu w 1943 roku, „Instytut Pamięci Narodowej - Kraków” [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-06].
  10. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 10 [dostęp 2024-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  11. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  12. Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
  13. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
  14. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
  15. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
  16. Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], www.oil.org.pl [dostęp 2025-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]