Lata	Przynależność państwowa Ostrowa
do 1793	Polska
1793-1806	Prusy
1806-1815	Księstwo Warszawskie
1815-1918	Prusy-Niemcy
1918-1939	Polska
1939-1945	Niemcy
od 1945	Polska

Nagłówek
11+12		13	14	15
21+31	22	23	24	25
21+31	32	33+34+43+44		35
41	42	33+34+43+44		45
51	52	53	54	55

Margines dookoła tabeli:

{| border="1" style="margin: 10px; margin-right:0px;" cellspacing="0" cellpadding="2" align="right" |align="center" style="background:#efefef;" |'''Lata''' |align="center" style="background:#efefef;" |'''Przynależność<BR>państwowa<BR>Ostrowa'''

Do łączenia poziomych wierszy tabeli z leżacymi bezpośrednio pod nimi używany jest parametr rowspan: jeśli łączymy jedną komórkę z drugą leżącą tuż pod nią, piszemy rowspan=2, jeśli łączymy trzy razem - rowspan=3 itd. Przykład (tu, dodatkowo widoczne zastosowanie innego parametru - width):

 
{| border=1 align=left 
| width=25% | 11 || width=25% | 12    || width=25% | 13       || width=25% | 14
|-
|             21 || rowspan=2 | 22+32 || rowspan=3 | 23+33+43 ||             24
|-
|             31                                              ||             34
|-  
|             41 ||             42                            ||             44
|}

11	12	13	14
21	22+32	23+33+43	24
31	22+32		34
41	42		44

Międzynarodowe drogi E 81

trasa E81

droga krajowa 5

Sprawdzanie, czy ilustracja z commons jest gdzieś wykorzystywana:

http://www.juelich.de/avatar/check-usage/

jezioro Sarykamyskie de:Sarykamyschsee

Ф. Стефанполь (Боджіо)

6-01-2025@00:31 22:14, 9 kwi 2005 (CEST)

nr	opis	nr	opis	nr	opis
1	d. strażnica i areszt wojskowy	13		25
2	rzeźba Powodzianka	14	śluza	26	koszary policji, d. Urząd Celny
3	gmach główny Uniwersytetu	15		27
4	rzeźba Szermierz	16		28	magazyny Herbapol, d. rafineria cukru
5	przebieg d. Mostu Odrzańskiego	17		29
6	restauracja Bar, d. łaźnia miejska	18		30
7		19		31
8		20		32	d. pruski lazaret
9	elektrownia północna	21	elektrownia południowa	33	d. prom
10		22		34	d. prom
11		23		35
12		24	Archiwum Państwowe	36

Zagnieżdżanie przypisów

... danie przypisu (odnośnika bibliograficznego) do uwagi? To pewnie nieczęsto byłoby stosowane, ale pozwoliłoby elegancko rozgraniczyć te dwie kategorie przypisów, wykorzystując funkcje metatekstu. Przykład Chiyoda (1891), uwaga "A" - tekścik uzupełniający hasło główne, ale możliwy do pominięcia bez straty dla czytelnika, IMHO w sam raz do "uwag"; w nim źródło, które mogłoby wylądować z resztą źródeł. Czy przypadkiem EnWiki nie ma mechanizmu umożliwiającego dodawanie przypisów do uwag?--Felis domestica (dyskusja) 00:43, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

Czy chodzi o takie rozwiązanie, jakie jest np. tutaj? Stosujesz {{#tag:ref|treść<ref>przypis</ref>|group="uwaga"}} czyli np. {{#tag:ref|Zjazd, który odbył się w 1904 roku celem rozważenia francuskiej propozycji zmiany formuły wyścigów Gordona Bennetta, doprowadził do powstania Association Internationale des Automobile Clubs Reconnus (AIACR), poprzednika [[Fédération Internationale de l'Automobile]] (FIA), organu odpowiedzialnego za zarządzanie i regulowanie sportów motorowych<ref name="hodges2"/><ref name="hodgesin">{{cytuj książkę | nazwisko = Hodges i in. | tytuł = Grand Prix | strony = 10}}</ref>.|group="uwaga"}}. Yurek88 (vitalap) 02:32, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

W haśle Zaułek Browarny zastosowałem rozwiązanie:

{{#tag:ref|W wykazie adresów ksiąg wieczystych{{r|KW}} Zaułek Browarny jest wymieniony, ale tym adresie nie jest założona żadna księga wieczysta.|group="uwaga"}}

Dzięki temu uwaga ^[g] w tekście (z grupy "uwaga") ma swój przypis o nazwie "KW", przy czym jakkolwiek samej uwagi nie umiałem jeszcze wyprowadzić poza wątek główny tekstu, to przypis "KW" wyrzucony jest z niego przy pomocy szablonu {{r|KW}}.

Adam Borowski

Adam Marcin Borowski (ur. 13 lipca 1910 w Grodźcu, zm. 5 listopada 1998 w Warszawie) – polski prawnik.

Przed II wojną światową ukończył podchorążówkę w Grudziądzu - Centrum Wyszkolenia Kawalerii (rocznik 1928/29).

Syn Adama, lekarza w Grodźcu, i Marii Eustachii z Wietrzykowskich. W 1933 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a egzamin adwokacki złożył w 1939 r. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej „Arkonia” (cetus 1930), a później do Związku Filistrów „Arkonii”. W latach 30. pracował wraz ze swym stryjem Januszem w jego kancelarii adwokackiej w Sosnowcu^[a].

W kampanii wrześniowej 1939 r. służył jako porucznik w 5 Pułku Strzelców Konnych i Szwadronu Zapasowego 3 Pułku Ułanów Śląskich. 21 września 1939 trafił do niewoli niemieckiej, ale po kilku tygodniach został od Niemców wykupiony, za wysoką łapówkę, przez rodzinę (jego ojczymem był Zygmunt Szczotkowski, przed wojną dyrektor kopalni "Janina" w Libiążu). Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej - ps. Marcin. Wykorzystując swoje dobre przedwojenne kontakty w powiecie miechowskim zajmował się między innymi zaopatrywaniem w mąkę i inne artykuły spożywcze grup partyzanckich w Małopolsce. Za swoją działalność w czasie wojny został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebmym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W 1945 r. ożenił się z siostrą swego kolegi, Jadwigą Nowina-Konopka (córką Adama i Malwiny z Czermińskich, wychowanką Sacre-Coeur w Zbylitowskiej Górze, późniejszą przewodniczącą Koła Filistrowych „Arkonii”), z którą miał czworo dzieci.

Po wojnie pracował jako adwokat w 14 Zespole Adwokackim w Warszawie i jako radca prawny, m.in. w Przedsiębiorstwie Filatelistycznym „Ruch”.

Zmarł nagle w 1998 r. i został pochowany obok żony w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie, kwatera 71.

Uwagi

↑ Kancelaria Borowskiego znajdowała się w kamienicy przy ul. Małachowskiego 5

Źródła

Stanisław Radomyski, "...Podchorążych Szwadron Jazdy", wyd. Ajaks, Pruszków 2001, ISBN 83-88773-69-0
Biuletyn Arkoński nr 35: Zbigniew Jan Tyszka, Przy grobie śp. Adama Marcina Borowskiego

Cezary Żyromski

Cezary Żyromski (ur. 22 listopada 1938) – polski dziennikarz i pisarz związany z Wrocławiem.

Karierę dziennikarską rozpoczął jeszcze w latach 50. XX w. czasopismach studenckich, później wieloletni dziennikarz wrocławskiego „Słowa Polskiego”, w ostatnich kilkunastu latach przed przejściem na emeryturę (w 2000 r.) sekretarz redakcji i członek kolegium redakcyjnego tego dziennika.

W ramach współpracy Zrzeszenia Studentów Polskich i SDP działał w Studenckiej Wszechnicy Dziennikarskiej. Od roku 1981 działał w Towarzystwie Społeczno–Kulturalnym Dziennikarzy (był też jego założycielem). W roku 1985 był wśród członków-założycieli Zarządu Dolnośląskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej (był jego sekretarzem do roku 1995), ściśle współpracującym z Polskim Stowarzyszeniem Kulturalnym im. Józefa Bema w Budapeszcie. Aktywność na tym polu zaowocowała wydaniem z jego inicjatywy i pod jego redakcją monograficznego numeru kwartalnika „Kultura Dolnośląska” (w 1986) poświęconego kulturalnym, społecznym i historycznym związkom Polski z Węgrami. Współredaguje też czasopismo „Głos Buczaczan”, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Oddział Buczacz.

Aktywny działacz stowarzyszeń dziennikarskich: Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, w którym w latach 1992–1995 był członkiem zarządu oddziału dolnośląskiego, a w latach 1997–2001 – sędzią Naczelnego Sądu Dziennikarskiego Syndykatu Dziennikarzy Polskich^[1]. W latach 2005-2009 redagował witrynę SD RP Dolny Śląsk^[2].

Od roku 1990 do 2007 członek zarządu Spółdzielni Pracy „Słowo Polskie” (od roku 2003 pełnił w niej społecznie funkcję wiceprezesa), której celem jest tworzenie miejsc pracy dziennikarzom i pracownikom redakcji, pozostającym bez innego zatrudnienia wskutek przekształceń własnościowych gazet dawnej RSW Prasa.

Jest laureatem II nagrody zespołowej Towarzystwa Miłośników Wrocławia i Ossolineum w Plebiscycie Czytelniczym Dolnośląska Książka Roku za „Konfrontacje Literackie”; otrzymał również (w roku 2015) tytuł „Dziennikarza na med(i)al”^[3]. Wyróżniony został również (dwa razy) nagrodą Klubu Dziennikarzy Depeszowych „za szczególne wartości merytoryczne i graficzne stron informacyjnych «Słowa Polskiego»”.

Przypisy

↑ MUR: 80 urodziny red. Cezarego Żyromskiego. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2018-12-27. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).
↑ witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009
↑ Cezary Żyromski dziennikarzem na Med(i)al. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2016-01-15. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

Bibliografia

Stanisław Żyromski (opracowanie: Cezary Żyromski, Zbigniew Żyromski) „Historia jednej kresowej rodziny. Rodowód Żyromskich przydomek Chwalibóg na tle dziejów miasta Monasterzyska ”, Warszawa-Wrocław 2004
Zbigniew Żyromski (współpraca: Cezary Żyromski, Mariusz Żyromski) „Monasterzyska – cmentarz katolicki”, wyd. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Wrocław 2013

{{SORTUJ:Żyromski Cezary}} [[Kategoria:Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]]

Zasady niemieckiej pisowni nazw ulic

Z wpisu Shaqspeare'a w mojej dyskusji 7 listopada 2007 (archiwum nr 9): ...nazwy ulic wyglądają następująco:

jeśli ulica nazywa się od rzeczownika, także nazwiska, piszemy łącznie, np. Hohenzollernstraße, Kurfürstendamm, Alexanderplatz, Wikipediastraße, Julostraße, Julogasse, Juloplatz, Julodamm, Julochaussee, Juloallee
jeśli nazwa jest przymiotnikowa, niezależnie od typu przymiotnika (czy zwyczajny, czy odmiejscowy) piszemy osobno, np. Schweidnitzer Straße, Potsdamer Platz, Wikipedische Straße, Julostädter Straße, Julostädtische Brücke, Julowiesener Ring
- ale: Adenauerstraße (ulica Adenauera), nie Adenauer Straße (ulica Adeanuska, od miejsowości Adenau), no chyba że faktycznie chodzi o tę mieścinę, Hitlerstraße (ulica Hitlera), nie Hitler Straße (ulica Hitelska lub Hitlijska, tj. od miejscowości Hitle, Hitlen lub Hitl)
jeśli ulica nazywa się od czegoś, co określa się kilkoma słowami, np. Wikipedysta Julo, Czerwony Październik czy co tam jeszcze, piszemy z myślnikami, np.: Wikipedysta-Julo-Straße, Roter-Oktober-Allee, Fürst-von-Bismarck-Straße (uwaga, w Niemczech nie skraca się nazw ulic, Fürst-von-Bismarck-Straße i Bismarckstraße to dwie różne ulice, Otto-von-Bismarck-Straße to trzecia...), Zielona-Gora-Straße (autentyczny przykład z Cottbus bzw. Chociebuża). W przypadku jeśli w nazwie ulicy nie ma podanego imienia osoby, często wisi pod tabliczką z nazwą ulicy mniejsza, tłumacząca o kogo chodzi (np. czy Liebknechtstraße jest na cześć Wilhelma czy Karola.

Ogólnie ulice nazwane od miast zatem osobno, od osób razem. Ale uwaga: zdarza się, że zamiast przymiotnika z nazwą miejscowości możemy mieć ulicę utworzoną bezpośrednio od tej nazwy, np. Höfchenstraße (ulica Dworku) i Höfchener Straße (ulica Dworkowska). No i Höfchenerstraße (ulica Dworkowskiego).

Na mapach piszemy zwykle z przerwą, tak że początek nazwy jest na początku ulicy, a koniec na końcu. W dodatku:

do 1902 nie istniały jednolite zasady ortografii, stąd wcześniej i często pisano jak bądź; tabliczki ze starymi nazwami mogły wisieć jeszcze długi i długo
spora część Niemców ma z pisownią nazw ulic duże problemy, zdarzają się tabliczki z nazwami ulic napisanymi błędnie
w Szwajcarii nie piszemy Straße, lecz Strasse

Pandemia 2020

W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

[1] Kancelaria Borowskiego znajdowała się w kamienicy przy ul. Małachowskiego 5

[80ur-2] MUR: 80 urodziny red. Cezarego Żyromskiego. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2018-12-27. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

[sdrp2005-9-3] witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009

[medial-4] Cezary Żyromski dziennikarzem na Med(i)al. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2016-01-15. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

[a]

[1]

[2]

[3]