Walerian Bogusławski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
bibliografia - uzupełnienie |
uzupełnienie treści i dodanie przypisów, drobne red. |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
Po zakończeniu działań wojennych służył w [[3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich|3 Pułku Szwoleżerów]] (był w 1923, 1924, 1928) w stopniu rotmistrza (ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 i 320 lokatą w korpusie oficerów jazdy){{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=599, 681}}. Pełnił funkcję komendanta garnizonu w [[Wołkowysk]]u. Ukończył kurs w [[Centrum Wyszkolenia Kawalerii]] w Grudziądzu. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 13. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106}}. W lipcu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211}}. W marcu 1930 został przeniesiony na stanowisko szefa taborów przy [[9 Dywizja Piechoty (II RP)|9 Dywizji Piechoty]] w Siedlcach{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 108}}{{odn|Rocznik oficerów kawalerii|1930|s=75}}. Z dniem 5 stycznia 1931, po odbyciu praktyki w [[15 Wielkopolski Pułk Artylerii Lekkiej|15 Pułku Artylerii Polowej]] w Bydgoszczy i [[59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|59 Pułku Piechoty]] w Inowrocławiu oraz ukończeniu Kursu próbnego przy Wyższej Szkole Wojennej, został powołany do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie na dwuletni kurs 1930/32{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 233, awizo}}{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 7}}. Z dniem 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X]] w Przemyślu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405}} na stanowisko szefa Referatu Materiałowego i Wydziału Mobilizacyjnego<ref name=":0" />. W październiku 1935 został przeniesiony do Sztabu Głównego na stanowisko delegata przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. W marcu 1939 pełnił służbę w [[24 Pułk Ułanów|24 Pułku Ułanów]] w Kraśniku na stanowisku dublera I zastępcy dowódcy pułku{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=130, 706}}. |
Po zakończeniu działań wojennych służył w [[3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich|3 Pułku Szwoleżerów]] (był w 1923, 1924, 1928) w stopniu rotmistrza (ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 i 320 lokatą w korpusie oficerów jazdy){{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=599, 681}}. Pełnił funkcję komendanta garnizonu w [[Wołkowysk]]u. Ukończył kurs w [[Centrum Wyszkolenia Kawalerii]] w Grudziądzu. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 13. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106}}. W lipcu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211}}. W marcu 1930 został przeniesiony na stanowisko szefa taborów przy [[9 Dywizja Piechoty (II RP)|9 Dywizji Piechoty]] w Siedlcach{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 108}}{{odn|Rocznik oficerów kawalerii|1930|s=75}}. Z dniem 5 stycznia 1931, po odbyciu praktyki w [[15 Wielkopolski Pułk Artylerii Lekkiej|15 Pułku Artylerii Polowej]] w Bydgoszczy i [[59 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|59 Pułku Piechoty]] w Inowrocławiu oraz ukończeniu Kursu próbnego przy Wyższej Szkole Wojennej, został powołany do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie na dwuletni kurs 1930/32{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 233, awizo}}{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 7}}. Z dniem 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X]] w Przemyślu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405}} na stanowisko szefa Referatu Materiałowego i Wydziału Mobilizacyjnego<ref name=":0" />. W październiku 1935 został przeniesiony do Sztabu Głównego na stanowisko delegata przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. W marcu 1939 pełnił służbę w [[24 Pułk Ułanów|24 Pułku Ułanów]] w Kraśniku na stanowisku dublera I zastępcy dowódcy pułku{{odn|Rybka|Stepan|2006|s=130, 706}}. |
||
W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939, w nieznanych okolicznościach, wzięty do niewoli przez [[Sowieci|Sowietów]] i osadzony w obozie jenieckim w [[Kozielsk]]u{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 022/3 z 9 kwietnia 1940{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Smoleńsku|NKWD]] w [[Las katyński| |
W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939, w nieznanych okolicznościach, wzięty do niewoli przez [[Sowieci|Sowietów]] i osadzony w obozie jenieckim w [[Kozielsk]]u{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 022/3 z 9 kwietnia 1940{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Smoleńsku|NKWD]] w [[Las katyński|Lesie Katyńskim]]{{odn|Lubelska lista katyńska|1997|s=25}} i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie [[Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu]]<ref>{{Cytuj |tytuł = 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl |data dostępu = 2024-06-27 |opublikowany = polskieradio.pl |url = https://polskieradio.pl/399/7980/artykul/2556367,20-lat-temu-otwarto-polski-cmentarz-wojenny-w-katyniu |język = pl-PL}}</ref>{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=LIII}}. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne<ref>{{Cytuj |tytuł = Historia Zbrodni Katynskiej |data dostępu = 2024-12-10 |url = https://katynpromemoria.pl/historia-zbrodni-katynskiej/ |język = pl-PL}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia |data dostępu = 2025-01-04 |opublikowany = www.polskieradio.pl |url = https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/2926202,pierwsze-ekshumacje-w-katyniu-wszystko-bylo-przesiakniete-zapachem-smierci |język = pl}}</ref>, jednak nie został zidentyfikowany podczas [[Ekshumacja|ekshumacji]] prowadzonej przez Niemców w 1943<ref>{{Cytuj |autor = Instytut Pamięci Narodowej - Kraków |tytuł = Niemcy w Katyniu w 1943 roku |czasopismo = Instytut Pamięci Narodowej - Kraków |data dostępu = 2024-12-31 |url = https://krakow.ipn.gov.pl/pl4/edukacja/przystanek-historia/94293,Niemcy-w-Katyniu-w-1943-roku.html |archiwum = http://web.archive.org/web/20241206172123/https://krakow.ipn.gov.pl/pl4/edukacja/przystanek-historia/94293,Niemcy-w-Katyniu-w-1943-roku.html |zarchiwizowano = 2024-12-06}}</ref> (przypuszczalna pozycja na liście AM 1249<ref>{{Cytuj |autor = Auswärtiges Amt |tytuł = „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“ |data = 1943 |data dostępu = 2025-01-08 |s = 200 |url = https://archive.org/details/amk_20200218_202002/page/n251/mode/2up |język = de}}</ref>{{odn|Lubelska lista katyńska|1997|s=25}} oraz liście Komisji Technicznej PCK 01249<ref name=":2">{{Cytuj |redaktor = Mariusz Olczak |tytuł = Katyń. Listy ekshumacyjne i dokumenty Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża 1943–1944. |data dostępu = 2025-01-08 |isbn = 83-89986-91-4 |s = 160 |opublikowany = koszalin.ap.gov.pl |url = https://www.koszalin.ap.gov.pl/wp-content/uploads/2021/04/KATYN_6.pdf |język = pl}}</ref>). Krewni do 1958 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie{{odn|Убиты в Катыни|2015|s=176}}. |
||
Walerian Bogusławski był żonaty z Wandą z Kuleszów, z którą miał dwóch synów{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. |
Walerian Bogusławski był żonaty z Wandą z Kuleszów, z którą miał dwóch synów{{odn|Księga Cmentarna Katynia|2000|s=44}}. |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (17 marca 1930)<ref>{{Monitor Polski|1930|98|143}} „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.</ref> |
* Złoty [[Krzyż Zasługi]] (17 marca 1930)<ref>{{Monitor Polski|1930|98|143}} „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.</ref> |
||
* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Medal Niepodległości]] (17 września 1932)<ref>{{Monitor Polski|1932|217|249}} „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.</ref> |
* [[Krzyż i Medal Niepodległości|Medal Niepodległości]] (17 września 1932)<ref>{{Monitor Polski|1932|217|249}} „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.</ref> |
||
* [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921]] |
* [[Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921]]{{odn|Lubelska lista katyńska|1997|s=25}} |
||
* [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]] |
* [[Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości]]{{odn|Lubelska lista katyńska|1997|s=24}} |
||
* [[Krzyż Kampanii Wrześniowej]] – pośmiertnie 1 stycznia 1986<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939” |url = https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=LDU19860020007 |czasopismo = Dziennik Ustaw RP |wolumin = 2 |strony = 30 |data = 1986-04-10 |miejsce = Londyn |wydawca = Minister Sprawiedliwości}}.</ref> |
* [[Krzyż Kampanii Wrześniowej]] – pośmiertnie 1 stycznia 1986<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939” |url = https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=LDU19860020007 |czasopismo = Dziennik Ustaw RP |wolumin = 2 |strony = 30 |data = 1986-04-10 |miejsce = Londyn |wydawca = Minister Sprawiedliwości}}.</ref> |
||
* Kawaler Orderu [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]] ([[III Republika Francuska|Francja]], 1922)<ref>''[https://web.archive.org/web/20181210202638/http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/applet?mimetype=image%2Fx.djvu&sec=false&handler=djvu_html5&content_url=%2FContent%2F404277%2Findex.djvu&p=16 Dekoracja Orderem Legii Honorowej]''. [[Żołnierz Polski]] nr 28 (307), 9 lipca 1922, s. 17</ref> |
* Kawaler Orderu [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]] ([[III Republika Francuska|Francja]], 1922)<ref>''[https://web.archive.org/web/20181210202638/http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/applet?mimetype=image%2Fx.djvu&sec=false&handler=djvu_html5&content_url=%2FContent%2F404277%2Findex.djvu&p=16 Dekoracja Orderem Legii Honorowej]''. [[Żołnierz Polski]] nr 28 (307), 9 lipca 1922, s. 17</ref> |
||
* [[Medal Zwycięstwa|Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”]] |
* [[Medal Zwycięstwa|Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”]]{{odn|Lubelska lista katyńska|1997|s=24}} |
||
== Upamiętnienie == |
== Upamiętnienie == |
Aktualna wersja na dzień 09:07, 8 sty 2025
major dyplomowany kawalerii | |
Pełne imię i nazwisko |
Walerian Tadeusz Bogusławski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1895 |
Data i miejsce śmierci |
w kwietniu 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Walerian Tadeusz Bogusławski h. Ślepowron (ur. 15 grudnia 1895 w Warszawie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, inżynier[1], ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Tadeusza i Marii z Rzewuskich[2]. Absolwent Gimnazjum im. Konopczyńskiego w Warszawie (matura w 1912) i Wydziału Rolnego Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego (1914), uzyskał dyplom inżyniera.
Powołany do armii rosyjskiej, brał udział w I wojnie światowej[1]. Dowodził plutonem i zwiadem konnym. W 1916 wstąpił do Akademii Wojskowej Prawniczej. Od sierpnia 1917 w I Korpusie Polskim jako dowódca zwiadowców konnych. 12 listopada 1917 awansował do stopnia podporucznika[3]. Po zakończeniu I wojny wstąpił do Wojska Polskiego. Wcielony do 7 Pułku Ułanów Lubelskich. W trakcie organizacji pułku tworzył pluton łączności[4], a następnie przeniesiony w 1920 na funkcję adiutanta 201 Pułku Szwoleżerów. Brał udział w wojnie 1920. 10 października 1920 został ranny.
Po zakończeniu działań wojennych służył w 3 Pułku Szwoleżerów (był w 1923, 1924, 1928) w stopniu rotmistrza (ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 320 lokatą w korpusie oficerów jazdy)[5]. Pełnił funkcję komendanta garnizonu w Wołkowysku. Ukończył kurs w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 13. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[6]. W lipcu tego roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[7]. W marcu 1930 został przeniesiony na stanowisko szefa taborów przy 9 Dywizji Piechoty w Siedlcach[8][9]. Z dniem 5 stycznia 1931, po odbyciu praktyki w 15 Pułku Artylerii Polowej w Bydgoszczy i 59 Pułku Piechoty w Inowrocławiu oraz ukończeniu Kursu próbnego przy Wyższej Szkole Wojennej, został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie na dwuletni kurs 1930/32[10][11]. Z dniem 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu[12] na stanowisko szefa Referatu Materiałowego i Wydziału Mobilizacyjnego[3]. W październiku 1935 został przeniesiony do Sztabu Głównego na stanowisko delegata przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. W marcu 1939 pełnił służbę w 24 Pułku Ułanów w Kraśniku na stanowisku dublera I zastępcy dowódcy pułku[13].
W czasie kampanii wrześniowej 1939, w nieznanych okolicznościach, wzięty do niewoli przez Sowietów i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku[2]. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 022/3 z 9 kwietnia 1940[2]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez funkcjonariuszy NKWD w Lesie Katyńskim[14] i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[15][16]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[17][18], jednak nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943[19] (przypuszczalna pozycja na liście AM 1249[20][14] oraz liście Komisji Technicznej PCK 01249[21]). Krewni do 1958 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie[22].
Walerian Bogusławski był żonaty z Wandą z Kuleszów, z którą miał dwóch synów[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[2]
- Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)[23]
- Medal Niepodległości (17 września 1932)[24]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[14]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[25]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986[26]
- Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja, 1922)[27]
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”[25]
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]- 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[28][29][30]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[31][32][33].
- Tablica na Cmentarzu Powązkowskim[34].
- 14 kwietnia 2010, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, staraniem Starostwa Powiatowego w Łasku i Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Łasku, został posadzony Dąb Pamięci[35][36], honorujący Waleriana Bogusławskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Katyń 1940, BOGUSŁAWSKI, „Katyń 1940” [dostęp 2024-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-21] .
- ↑ a b c d e Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 44.
- ↑ a b Materiały do epitafiów katyńskich. Pro Memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny”, Tom 4, Rok XXXIX, 1994, s. 299 .
- ↑ Zarys historji wojennej 3-go pułku szwoleżerów, 1929, s. 5 .
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 599, 681.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 108.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 75.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 233, awizo.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 405.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130, 706.
- ↑ a b c Lubelska lista katyńska 1997 ↓, s. 25.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
- ↑ Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2025-01-04] (pol.).
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej - Kraków , Niemcy w Katyniu w 1943 roku, „Instytut Pamięci Narodowej - Kraków” [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-06] .
- ↑ Auswärtiges Amt , „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 200 [dostęp 2025-01-08] (niem.).
- ↑ Mariusz Olczak (red.), Katyń. Listy ekshumacyjne i dokumenty Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża 1943–1944., koszalin.ap.gov.pl, s. 160, ISBN 83-89986-91-4 [dostęp 2025-01-08] (pol.).
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 176.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249 „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Lubelska lista katyńska 1997 ↓, s. 24.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..
- ↑ Dekoracja Orderem Legii Honorowej. Żołnierz Polski nr 28 (307), 9 lipca 1922, s. 17
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 10 [dostęp 2024-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Marek Minakowski, Na zdjęciu Walerian Tadeusz Bogusławski h. Ślepowron [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2017-07-12] .
- ↑ Walerian Bogusławski. Stowarzyszenie Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza. [dostęp 2024-09-09].
- ↑ Dęby Katyńskie [online], www.zsp2lask.republika.pl [dostęp 2017-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-07] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Adam Winiarz: Lubelska lista katyńska: księga pamięci Lubelskiej Rodziny Katyńskiej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1997. ISBN 978-83-227-0928-3.
- Kwatermistrzowie 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Ludzie związani z Kraśnikiem
- Majorowie kawalerii II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polscy inżynierowie
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Zmarli w 1940