Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Julo/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Julo (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
52 257 edycji
Julo (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
52 257 edycji
Linia 321: Linia 321:
*{{Cytuj książkę|nazwisko=Dotzauer|imię=Adam|tytuł=Lwowskie wczesne dojrzewanie|wydawca=Sudety – Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK|miejsce=Wrocław|data=2000|isbn=83-87320-60-9|odn=tak}}
*{{Cytuj książkę|nazwisko=Dotzauer|imię=Adam|tytuł=Lwowskie wczesne dojrzewanie|wydawca=Sudety – Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK|miejsce=Wrocław|data=2000|isbn=83-87320-60-9|odn=tak}}


== Płyta nagrobna ==
Napis na płycie{{r|WM}}:<br><br>
{|align=left
|<center>
:ŚP
:JULIAN
:<big>DOTZAUER</big>
:MJR WP KAWALER KRZYŻA WIRTUTI MILITARI
: ❇ 30.1.1892 &nbsp; † 28.10.1970
:MARIA
:<big>DOTZAUER</big>
: ❇ 26.10.1894 &nbsp; † 22.8.1985
:KRYSTYNA
:<big>JARA z d. DOTZAUER</big>
: ❇ 5.6.1922 &nbsp; † 15.9.1992
:ADAM
:<big>DOTZAUER</big>
: ❇ 17.12.1924 &nbsp; † 21.6.2003
</center>
|}
{{clear}}
<ref name="WM">Na płycie nazwa krzyża [[Order Virtuti Militari|Virtuti Militari]] napisana jest przez „W”: „Wirtuti Militari”.</ref>
<!--
<!--
[[Kategoria:urodzeni w 1924]]
[[Kategoria:urodzeni w 1924]]

Wersja z 19:01, 3 lip 2020

encje HTML Wikipedia:WikiRPG

Lata Przynależność
państwowa
Ostrowa
do 1793 Polska
1793-1806 Prusy
1806-1815 Księstwo Warszawskie
1815-1918 Prusy-Niemcy
1918-1939 Polska
1939-1945 Niemcy
od 1945 Polska
Nagłówek
11+12 13 14 15
21+31 22 23 24 25
32 33+34+43+44 35
41 42 45
51 52 53 54 55

Margines dookoła tabeli:

  • {| border="1" style="margin: 10px; margin-right:0px;" cellspacing="0" cellpadding="2" align="right" |align="center" style="background:#efefef;" |'''Lata''' |align="center" style="background:#efefef;" |'''Przynależność<BR>państwowa<BR>Ostrowa'''

Do łączenia poziomych wierszy tabeli z leżacymi bezpośrednio pod nimi używany jest parametr rowspan: jeśli łączymy jedną komórkę z drugą leżącą tuż pod nią, piszemy rowspan=2, jeśli łączymy trzy razem - rowspan=3 itd. Przykład (tu, dodatkowo widoczne zastosowanie innego parametru - width): 

 
{| border=1 align=left 
| width=25% | 11 || width=25% | 12    || width=25% | 13       || width=25% | 14
|-
|             21 || rowspan=2 | 22+32 || rowspan=3 | 23+33+43 ||             24
|-
|             31                                              ||             34
|-  
|             41 ||             42                            ||             44
|}
11 12 13 14
21 22+32 23+33+43 24
31 34
41 42 44


Międzynarodowe drogi E 81
<small style="color:#FFFFFF; background:green">'''E 81'''</small>
trasa E81
droga krajowa  5

Sprawdzanie, czy ilustracja z commons jest gdzieś wykorzystywana:

http://www.juelich.de/avatar/check-usage/

jezioro Sarykamyskie de:Sarykamyschsee

Ф. Стефанполь (Боджіо)

6-01-2025@00:26 22:14, 9 kwi 2005 (CEST)

nr opis nr opis nr opis
1 d. strażnica i areszt wojskowy 13 25
2 rzeźba Powodzianka 14 śluza 26 koszary policji, d. Urząd Celny
3 gmach główny Uniwersytetu 15 27
4 rzeźba Szermierz 16 28 magazyny Herbapol, d. rafineria cukru
5 przebieg d. Mostu Odrzańskiego 17 29
6 restauracja Bar, d. łaźnia miejska 18 30
7 19 31
8 20 32 d. pruski lazaret
9 elektrownia północna 21 elektrownia południowa 33 d. prom
10 22 34 d. prom
11 23 35
12 24 Archiwum Państwowe 36


Zagnieżdżanie przypisów

... danie przypisu (odnośnika bibliograficznego) do uwagi? To pewnie nieczęsto byłoby stosowane, ale pozwoliłoby elegancko rozgraniczyć te dwie kategorie przypisów, wykorzystując funkcje metatekstu. Przykład Chiyoda (1891), uwaga "A" - tekścik uzupełniający hasło główne, ale możliwy do pominięcia bez straty dla czytelnika, IMHO w sam raz do "uwag"; w nim źródło, które mogłoby wylądować z resztą źródeł. Czy przypadkiem EnWiki nie ma mechanizmu umożliwiającego dodawanie przypisów do uwag?--Felis domestica (dyskusja) 00:43, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

Czy chodzi o takie rozwiązanie, jakie jest np. tutaj? Stosujesz {{#tag:ref|treść<ref>przypis</ref>|group="uwaga"}} czyli np. {{#tag:ref|Zjazd, który odbył się w 1904 roku celem rozważenia francuskiej propozycji zmiany formuły wyścigów Gordona Bennetta, doprowadził do powstania Association Internationale des Automobile Clubs Reconnus (AIACR), poprzednika [[Fédération Internationale de l'Automobile]] (FIA), organu odpowiedzialnego za zarządzanie i regulowanie sportów motorowych<ref name="hodges2"/><ref name="hodgesin">{{cytuj książkę | nazwisko = Hodges i in. | tytuł = Grand Prix | strony = 10}}</ref>.|group="uwaga"}}. Yurek88 (vitalap) 02:32, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

W haśle Zaułek Browarny zastosowałem rozwiązanie:

{{#tag:ref|W wykazie adresów ksiąg wieczystych{{r|KW}} Zaułek Browarny jest wymieniony, ale tym adresie nie jest założona żadna księga wieczysta.|group="uwaga"}}

Dzięki temu uwaga [g] w tekście (z grupy "uwaga") ma swój przypis o nazwie "KW", przy czym jakkolwiek samej uwagi nie umiałem jeszcze wyprowadzić poza wątek główny tekstu, to przypis "KW" wyrzucony jest z niego przy pomocy szablonu {{r|KW}}.

Adam Borowski

plut.pchor. Adam Borowski, 1929

Adam Marcin Borowski (ur. 13 lipca 1910 w Grodźcu, zm. 5 listopada 1998 w Warszawie) – polski prawnik.

Syn Adama, lekarza w Grodźcu, i Marii Eustachii z Wietrzykowskich. Przed II wojną światową ukończył podchorążówkę w Grudziądzu - Centrum Wyszkolenia Kawalerii (rocznik 1928/29). W 1933 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a egzamin adwokacki złożył w 1939 r. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej „Arkonia” (cetus 1930), a później do Związku Filistrów „Arkonii”. W latach 30. pracował wraz ze swym stryjem Januszem w jego kancelarii adwokackiej w Sosnowcu[a].

W kampanii wrześniowej 1939 r. służył jako porucznik w 5 Pułku Strzelców Konnych i Szwadronu Zapasowego 3 Pułku Ułanów Śląskich. 21 września 1939 trafił do niewoli niemieckiej, ale po kilku tygodniach został od Niemców wykupiony, za wysoką łapówkę, przez rodzinę (jego ojczymem był Zygmunt Szczotkowski, przed wojną dyrektor kopalni "Janina" w Libiążu). Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej - ps. Marcin. Wykorzystując swoje dobre przedwojenne kontakty w powiecie miechowskim zajmował się między innymi zaopatrywaniem w mąkę i inne artykuły spożywcze grup partyzanckich w Małopolsce. Za swoją działalność w czasie wojny został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebmym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W 1945 r. ożenił się z siostrą swego kolegi, Jadwigą Nowina-Konopka (córką Adama i Malwiny z Czermińskich, wychowanką Sacre-Coeur w Zbylitowskiej Górze, późniejszą przewodniczącą Koła Filistrowych „Arkonii”), z którą miał czworo dzieci.

Po wojnie pracował jako adwokat w 14 Zespole Adwokackim w Warszawie i jako radca prawny, m.in. w Przedsiębiorstwie Filatelistycznym „Ruch”.

Zmarł nagle w 1998 r. i został pochowany obok żony w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie, kwatera 71.

Uwagi

  1. ↑ Kancelaria Borowskiego znajdowała się w kamienicy przy ul. Małachowskiego 9 (zob. Kalendarz Sądowy na rok 1929, str. 177 i 235

Źródła

martwy link dot. kancelarii: http://magazyn.klubzaglebiowski.pl/?p=1058


Cezary Żyromski

Cezary Żyromski (ur. 22 listopada 1938) – polski dziennikarz i pisarz związany z Wrocławiem.

Karierę dziennikarską rozpoczął jeszcze w latach 50. XX w. czasopismach studenckich, później wieloletni dziennikarz wrocławskiego „Słowa Polskiego”, w ostatnich kilkunastu latach przed przejściem na emeryturę (w 2000 r.) sekretarz redakcji i członek kolegium redakcyjnego tego dziennika.

W ramach współpracy Zrzeszenia Studentów Polskich i SDP działał w Studenckiej Wszechnicy Dziennikarskiej. Od roku 1981 działał w Towarzystwie Społeczno–Kulturalnym Dziennikarzy (był też jego założycielem). W roku 1985 był wśród członków-założycieli Zarządu Dolnośląskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej (był jego sekretarzem do roku 1995), ściśle współpracującym z Polskim Stowarzyszeniem Kulturalnym im. Józefa Bema w Budapeszcie. Aktywność na tym polu zaowocowała wydaniem z jego inicjatywy i pod jego redakcją monograficznego numeru kwartalnika „Kultura Dolnośląska” (w 1986) poświęconego kulturalnym, społecznym i historycznym związkom Polski z Węgrami. Współredaguje też czasopismo „Głos Buczaczan”, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Oddział Buczacz.

Aktywny działacz stowarzyszeń dziennikarskich: Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, w którym w latach 1992–1995 był członkiem zarządu oddziału dolnośląskiego, a w latach 1997–2001 – sędzią Naczelnego Sądu Dziennikarskiego Syndykatu Dziennikarzy Polskich[1]. W latach 2005-2009 redagował witrynę SD RP Dolny Śląsk[2].

Od roku 1990 do 2007 członek zarządu Spółdzielni Pracy „Słowo Polskie” (od roku 2003 pełnił w niej społecznie funkcję wiceprezesa), której celem jest tworzenie miejsc pracy dziennikarzom i pracownikom redakcji, pozostającym bez innego zatrudnienia wskutek przekształceń własnościowych gazet dawnej RSW Prasa.

Jest laureatem II nagrody zespołowej Towarzystwa Miłośników Wrocławia i Ossolineum w Plebiscycie Czytelniczym Dolnośląska Książka Roku za „Konfrontacje Literackie”; otrzymał również (w roku 2015) tytuł „Dziennikarza na med(i)al”[3]. Wyróżniony został również (dwa razy) nagrodą Klubu Dziennikarzy Depeszowych „za szczególne wartości merytoryczne i graficzne stron informacyjnych «Słowa Polskiego»”.

Przypisy

  1. ↑ MUR: 80 urodziny red. Cezarego Żyromskiego. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2018-12-27. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).
  2. ↑ witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009
  3. ↑ Cezary Żyromski dziennikarzem na Med(i)al. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2016-01-15. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

Bibliografia

  • Stanisław Żyromski (opracowanie: Cezary Żyromski, Zbigniew Żyromski) „Historia jednej kresowej rodziny. Rodowód Żyromskich przydomek Chwalibóg na tle dziejów miasta Monasterzyska ”, Warszawa-Wrocław 2004
  • Zbigniew Żyromski (współpraca: Cezary Żyromski, Mariusz Żyromski) „Monasterzyska – cmentarz katolicki”, wyd. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Wrocław 2013

{{SORTUJ:Żyromski Cezary}} [[Kategoria:Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]]

Zasady niemieckiej pisowni nazw ulic

Z wpisu Shaqspeare'a w mojej dyskusji 7 listopada 2007 (archiwum nr 9): ...nazwy ulic wyglądają następująco:

  • jeśli ulica nazywa się od rzeczownika, także nazwiska, piszemy łącznie, np. Hohenzollernstraße, Kurfürstendamm, Alexanderplatz, Wikipediastraße, Julostraße, Julogasse, Juloplatz, Julodamm, Julochaussee, Juloallee
  • jeśli nazwa jest przymiotnikowa, niezależnie od typu przymiotnika (czy zwyczajny, czy odmiejscowy) piszemy osobno, np. Schweidnitzer Straße, Potsdamer Platz, Wikipedische Straße, Julostädter Straße, Julostädtische Brücke, Julowiesener Ring
    • ale: Adenauerstraße (ulica Adenauera), nie Adenauer Straße (ulica Adeanuska, od miejsowości Adenau), no chyba że faktycznie chodzi o tę mieścinę, Hitlerstraße (ulica Hitlera), nie Hitler Straße (ulica Hitelska lub Hitlijska, tj. od miejscowości Hitle, Hitlen lub Hitl)
  • jeśli ulica nazywa się od czegoś, co określa się kilkoma słowami, np. Wikipedysta Julo, Czerwony Październik czy co tam jeszcze, piszemy z myślnikami, np.: Wikipedysta-Julo-Straße, Roter-Oktober-Allee, Fürst-von-Bismarck-Straße (uwaga, w Niemczech nie skraca się nazw ulic, Fürst-von-Bismarck-Straße i Bismarckstraße to dwie różne ulice, Otto-von-Bismarck-Straße to trzecia...), Zielona-Gora-Straße (autentyczny przykład z Cottbus bzw. Chociebuża). W przypadku jeśli w nazwie ulicy nie ma podanego imienia osoby, często wisi pod tabliczką z nazwą ulicy mniejsza, tłumacząca o kogo chodzi (np. czy Liebknechtstraße jest na cześć Wilhelma czy Karola.

Ogólnie ulice nazwane od miast zatem osobno, od osób razem. Ale uwaga: zdarza się, że zamiast przymiotnika z nazwą miejscowości możemy mieć ulicę utworzoną bezpośrednio od tej nazwy, np. Höfchenstraße (ulica Dworku) i Höfchener Straße (ulica Dworkowska). No i Höfchenerstraße (ulica Dworkowskiego).

Na mapach piszemy zwykle z przerwą, tak że początek nazwy jest na początku ulicy, a koniec na końcu. W dodatku:

  • do 1902 nie istniały jednolite zasady ortografii, stąd wcześniej i często pisano jak bądź; tabliczki ze starymi nazwami mogły wisieć jeszcze długi i długo
  • spora część Niemców ma z pisownią nazw ulic duże problemy, zdarzają się tabliczki z nazwami ulic napisanymi błędnie
  • w Szwajcarii nie piszemy Straße, lecz Strasse

Pandemia 2020

W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji

Szereg wartości

Do poprawienia

Szeregi precyzyjne: E48 (±2%), E96 (±1%), E192 (±0,5%)
E48 1,00 1,05 1,10 1,15 1,21 1,27 1,33 1,40 1,47
1,54 1,62 1,69 1,78 1,87 1,96 2,05 2,15 2,26 2,37 2,49 2,61 2,74 2,87 3,01 3,16 3,32 3,48 3,65 3,83 4,02 4,22 4,42 4,64 4,87 5,11 5,36 5,62 5,90 6,19 6,49 6,81 7,15 7,50 7,87 8,25 8,66 9,09 9,53
E96 1,00 1,02 1,05 1,07 1,10 1,13 1,15 1,18 1,21 1,24 1,27 1,30 1,33 1,37 1,40 1,43 1,47 1,50
1,54 1,58 1,62 1,65 1,69 1,74 1,78 1,82 1,87 1,91 1,96 2,00 2,05 2,10 2,15 2,21 2,26 2,32 2,37 2,43 2,49 2,55 2,61 2,67 2,74 2,80 2,87 2,94 3,01 3,09 3,16 3,24 3,32 3,40 3,48 3,57 3,65 3,74 3,83 3,92 4,02 4,12 4,22 4,32 4,42 4,53 4,64 4,75 4,87 4,99 5,11 5,23 5,36 5,49 5,62 5,76 5,90 6,04 6,19 6,34 6,49 6,65 6,81 6,98 7,15 7,32 7,50 7,68 7,87 8,06 8,25 8,45 8,66 8,87 9,09 9,31 9,53 9,76
E192 1,00 1,01 1,02 1,04 1,05 1,06 1,07 1,09 1,10 1,11 1,13 1,14 1,15 1,17 1,18 1,20 1,21 1,23 1,24 1,26 1,27 1,29 1,30 1,32 1,33 1,35 1,37 1,38 1,40 1,42 1,43 1,45 1,47 1,49 1,50 1,52
1,54 1,56 1,58 1,60 1,62 1,64 1,65 1,67 1,69 1,72 1,74 1,76 1,78 1,80 1,82 1,84 1,87 1,89 1,91 1,93 1,96 1,98 2,00 2,03 2,05 2,08 2,10 2,13 2,15 2,18 2,21 2,23 2,26 2,29 2,32 2,34 2,37 2,40 2,43 2,46 2,49 2,52 2,55 2,58 2,61 2,64 2,67 2,71 2,74 2,77 2,80 2,84 2,87 2,91 2,94 2,98 3,01 3,05 3,09 3,12 3,16 3,20 3,24 3,28 3,32 3,36 3,40 3,44 3,48 3,52 3,57 3,61 3,65 3,70 3,74 3,79 3,83 3,88 3,92 3,97 4,02 4,07 4,12 4,17 4,22 4,27 4,32 4,37 4,42 4,48 4,53 4,59 4,64 4,70 4,75 4,81 4,87 4,93 4,99 5,05 5,11 5,17 5,23 5,30 5,36 5,42 5,49 5,56 5,62 5,69 5,76 5,83 5,90 5,97 6,04 6,12 6,19 6,26 6,34 6,42 6,49 6,57 6,65 6,73 6,81 6,90 6,98 7,06 7,15 7,23 7,32 7,41 7,50 7,59 7,68 7,77 7,87 7,96 8,06 8,16 8,25 8,35 8,45 8,56 8,66 8,76 8,87 8,98 9,09 9,19 9,31 9,42 9,53 9,65 9,76 9,88

Kontrowersje związane z liczbą przeprowadzanych testów

W lutym i na początku marca 2020 roku laboratoria w Polsce nie dysponowały jeszcze dostateczną liczbą testów na obecność wirusa SARS-CoV-2, dlatego wykonywano stosunkowo niewiele testów. Sumaryczna ich liczba do dnia 3 marca wynosiła 559, a po następnych dziesięciu dniach przekroczyła tysiąc testów na dobę. 18 marca polskie laboratoria wykonywać mogły 3 tysiące testów na dobę, ale wykorzystywano tylko około połowy ich możliwości[1]. Na początku kwietnia wykonywano ponad pięć tysięcy testów dziennie, co jednak uznaje się za liczbę dalece niewystarczającą (liczba wykonanych do połowy kwietnia testów w Polsce wyniosła 4,12 na tysiąc mieszkańców, a np. w Czechach wykonano ich trzy razy więcej - 12,37 na tysiąc), co wpływa na liczbę wykrytych zarażeń. Mniej testów niż w Polsce wykonano - do połowy kwietnia - tylko w Grecji i Rumunii oraz na Węgrzech (odpowiednio: 3,36 i 3,62 oraz 3,72 testów na tysiąc mieszkańców)[2][3].

Ministerstwo Zdrowia komunikowało w połowie kwietnia, że zdolność polskich laboratoriów sięga 20 tysięcy testów dziennie; 10 i 11 kwietnia wykorzystano te możliwości niespełna w połowie (wykonując po około 11 tysięcy testów w tych dwóch dniach), ale w kolejnych czterech dobach już znacznie mniej i znacząco poniżej możliwości laboratoriów (kolejno 8,4 tys., 5,6 tys. 4,7 tys. i 8,1 tys.)[2][3]. Rzecznik Ministerstwa, Wojciech Andrusewicz próbował wyjaśniać to niewykorzystanie zdolności laboratoriów faktem, iż to lekarze rzekomo nie zlecają dostatecznej liczby testów; wypowiedź ta jednak spotkała się z krytyką środowisk lekarskich[4], które wskazywały z jednej strony na brak jasnych wytycznych zlecania badań na obecność koronawirusa[5], ale ponadto także na braki w zaopatrzeniu w niezbędne do pobierania próbek narzędzia, tzw. „wymazówki”[6].


W tym miejscu powinien znaleźć się wykres. Z przyczyn technicznych nie może zostać wyświetlony. Więcej informacji


  1. ↑ Adam Nowiński: Ministerstwo podało, ile w Polsce przeprowadzono testów na COVID-19. To nadal mało na tle innych. naTemat, 2020-03-18. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  2. ↑ a b Danuta Pawłowska: Testy na koronawirusa. W Polsce było tąpnięcie w święta, a inni wciąż testują więcej niż my. wyborcza.pl, 2020-04-15. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  3. ↑ a b Piotr Pacewicz: Jak tak dalej będziemy testować, epidemia COVID-19 szybko się w Polsce skończy. OKO.press, 2020-04-14. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  4. ↑ Krystian Lurka: Jankowski: Nieporozumieniem jest obarczanie lekarzy winą za to, że wykonywanych jest za mało testów. TerMedia, 2020-04-15. [dostęp 2020-04-16].
  5. ↑ Marlena Kostyńska: NRL apeluje o wytyczne w sprawie zlecania testów na koronawirusa. Medonet, 2020-04-15. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).
  6. ↑ js/adso: Słowa płynące z Ministerstwa Zdrowia to "kosmiczne nieporozumienie". Lekarze "apelują od dawna". tvn24.pl, 2020-04-14. [dostęp 2020-04-16]. (pol.).

Adam Dotzauer

Adam Dotzauer (ur. 17 grudnia 1924 we Lwowie[1], zm. 21 czerwca 2003 we Wrocławiu[2]) – lekkoatleta (Wisła Kraków[3] i AZS Wrocław[4]) i trener lekkiej atletyki, szybownik; nauczyciel wychowania fizycznego, działacz społeczny[1].

Urodzony w zamożnej rodzinie, syn Marii[5] i Juliana (majora Wojska Polskiego, kawalera Virtuti Militari)[6] Dotzauerów, w dzieciństwie i młodości mieszkał z rodzicami m.in. w Kowlu, Łomży, Grudziądzu i Lwowie. Po wojnie przez rok (rok akademicki 1945/46) studiował w Krakowie, w Uniwersytecie Jagiellońskim (na Studium Wychowania Fizycznego), a w 1946 przeniósł się do Wrocławia, gdzie podjął studia na uczelni we Wrocławiu[a], na wydziale Medycyny Weterynaryjnej (równolegle na Wydziale Lekarskim Studium Wychowania Fizycznego). Studia ukończył w roku 1951 pracą magisterską pt. „Wpływ sportu na charakter” i zamieszkał we Wrocławiu do końca życia[1].

We Wrocławiu jeszcze w czasie studiów uczył wychowania fizycznego m.in. w Liceum Budowlanym, w Technikum Mechaniczno-Energetycznym. Później w latach 1952–1961 pracował w Studium Wychowania Fizycznego Politechniki Wrocławskiej. Następnie wrócił do szkolnictwa średniego, pracował jako nauczyciel WF w II Liceum Ogólnokształcącym we Wrocławiu[b], w którym był też opiekunem SKS. Sukcesy sportowe uczniów i absolwentów tego liceum osiągane pod kierunkiem Adama Dotzauera zaowocowały w 1968 przyznaniem II LO miana szkoły sportowej (jednej trzech w Polsce szkół średnich, w których utworzono klasy z rozszerzonym programem WF).

Adam Dotzauer był nauczycielem m.in. Tadeusza Ruta[7] (późniejszego medalisty olimpijskiego w rzucie młotem), rekordzisty świata w pływaniu Marka Petrusewicza[8], rekordzisty Polski w pływaniu i reprezentanta kraju na igrzyskach olimpijskich Jacka Krawczyka[9], rekordzistki Polski w skoku wzwyż Danuty Rączewskiej[10][11], rekordzisty Polski w skoku wzwyż Zbigniewa Lewandowskiego[11], rekordzisty Polski w skoku o tyczce Janusza Gronowskiego[11], reprezentanta Polski w koszykówce Jacka Kalinowskiego[9].

Adam Dotzauer był także instruktorem szybownictwa (wśród swoich podopiecznych wybrał i wyszkolił w podstawach tego sportu m.in. Andrzeja Moszczyńskiego[c] i Stanisława Witka, którzy uzyskali później złote odznaki z trzema diamentami[9][12]) i instruktorem narciarstwa[1].

W 1982 roku Adam Dotzauer został oddelegowany na stanowisko starszego wizytatora i metodyka sportu, do Kuratorium Oświaty i Wychowania. Pracował tam do emerytury, na którą przeszedł w styczniu 1983[13].

Po śmierci pochowany został na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu 27 czerwca 2003 (pole/grób/rząd: 20/1121/29[d])

Uwagi

  1. ↑ 24 sierpnia 1945 Krajowa Rada Narodowa powołała dekretem we Wrocławiu jedną wspólną uczelnię – Uniwersytet i Politechnikę z 10 wydziałami, w tym Wydziałem Medycyny Weterynaryjnej i Wydziałem Rolnictwa, z których w 1951 wydzielono samodzielną uczelnię – Wyższą Szkołę Rolniczą
  2. ↑ W II LO pracował najdłużej, od roku 1961 do 1982[1].
  3. ↑ W swojej książce Adam Dotzauer wymienia Andrzeja Moszczyńskiego[14], tymczasem autor wpisu na stronie II LO wspomina szybownika Moszczyńskiego pod imieniem Marek[9].
  4. ↑ Rząd 1. od pola 21.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Dotzauer 2000 ↓, s. IV okł..
  2. ↑ Wyszukiwarka grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych we Wrocławiu. [dostęp 2020-06-28]. (pol.).
  3. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 49.
  4. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 55–57.
  5. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 101.
  6. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 97, 110.
  7. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 62–63, 134.
  8. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 74–75, 134.
  9. ↑ a b c d Tomasz Polak: Historia szkoły. Lata 1961-1980. Wpis 10. II Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu. [dostęp 2020-06-30]. (pol.).
  10. ↑ St. Mich.. „Nożne hamulce" i inne ciekawostki z poznańskiej hali. „Dziennik Łódzki”. Rok VII Nr 52 (2032), s. 3, 1951-02-21. „Czytelnik”. (pol.). 
  11. ↑ a b c Dotzauer 2000 ↓, s. 134.
  12. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 183–184.
  13. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 91–92.
  14. ↑ Dotzauer 2000 ↓, s. 184.

Bibliografia

  • Adam Dotzauer: Lwowskie wczesne dojrzewanie. Wrocław: Sudety – Oficyna Wydawnicza Oddziału Wrocławskiego PTTK, 2000. ISBN 83-87320-60-9.

Płyta nagrobna

Napis na płycie[1]:

ŚP
JULIAN
DOTZAUER
MJR WP KAWALER KRZYŻA WIRTUTI MILITARI
❇ 30.1.1892   † 28.10.1970
MARIA
DOTZAUER
❇ 26.10.1894   † 22.8.1985
KRYSTYNA
JARA z d. DOTZAUER
❇ 5.6.1922   † 15.9.1992
ADAM
DOTZAUER
❇ 17.12.1924   † 21.6.2003


[1]

  1. ↑ a b Na płycie nazwa krzyża Virtuti Militari napisana jest przez „W”: „Wirtuti Militari”.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Julo/brudnopis&oldid=60261224”