Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 20:05, 14 sie 2019

Lata	Przynależność państwowa Ostrowa
do 1793	Polska
1793-1806	Prusy
1806-1815	Księstwo Warszawskie
1815-1918	Prusy-Niemcy
1918-1939	Polska
1939-1945	Niemcy
od 1945	Polska

Nagłówek
11+12		13	14	15
21+31	22	23	24	25
21+31	32	33+34+43+44		35
41	42	33+34+43+44		45
51	52	53	54	55

Margines dookoła tabeli:

{| border="1" style="margin: 10px; margin-right:0px;" cellspacing="0" cellpadding="2" align="right" |align="center" style="background:#efefef;" |'''Lata''' |align="center" style="background:#efefef;" |'''Przynależność<BR>państwowa<BR>Ostrowa'''

Do łączenia poziomych wierszy tabeli z leżacymi bezpośrednio pod nimi używany jest parametr rowspan: jeśli łączymy jedną komórkę z drugą leżącą tuż pod nią, piszemy rowspan=2, jeśli łączymy trzy razem - rowspan=3 itd. Przykład (tu, dodatkowo widoczne zastosowanie innego parametru - width):

 
{| border=1 align=left 
| width=25% | 11 || width=25% | 12    || width=25% | 13       || width=25% | 14
|-
|             21 || rowspan=2 | 22+32 || rowspan=3 | 23+33+43 ||             24
|-
|             31                                              ||             34
|-  
|             41 ||             42                            ||             44
|}

11	12	13	14
21	22+32	23+33+43	24
31	22+32		34
41	42		44

Międzynarodowe drogi E 81

trasa E81

droga krajowa 5

Sprawdzanie, czy ilustracja z commons jest gdzieś wykorzystywana:

http://www.juelich.de/avatar/check-usage/

jezioro Sarykamyskie de:Sarykamyschsee

Ф. Стефанполь (Боджіо)

5-01-2025@23:58 22:14, 9 kwi 2005 (CEST)

nr	opis	nr	opis	nr	opis
1	d. strażnica i areszt wojskowy	13		25
2	rzeźba Powodzianka	14	śluza	26	koszary policji, d. Urząd Celny
3	gmach główny Uniwersytetu	15		27
4	rzeźba Szermierz	16		28	magazyny Herbapol, d. rafineria cukru
5	przebieg d. Mostu Odrzańskiego	17		29
6	restauracja Bar, d. łaźnia miejska	18		30
7		19		31
8		20		32	d. pruski lazaret
9	elektrownia północna	21	elektrownia południowa	33	d. prom
10		22		34	d. prom
11		23		35
12		24	Archiwum Państwowe	36

Zagnieżdżanie przypisów

... danie przypisu (odnośnika bibliograficznego) do uwagi? To pewnie nieczęsto byłoby stosowane, ale pozwoliłoby elegancko rozgraniczyć te dwie kategorie przypisów, wykorzystując funkcje metatekstu. Przykład Chiyoda (1891), uwaga "A" - tekścik uzupełniający hasło główne, ale możliwy do pominięcia bez straty dla czytelnika, IMHO w sam raz do "uwag"; w nim źródło, które mogłoby wylądować z resztą źródeł. Czy przypadkiem EnWiki nie ma mechanizmu umożliwiającego dodawanie przypisów do uwag?--Felis domestica (dyskusja) 00:43, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

Czy chodzi o takie rozwiązanie, jakie jest np. tutaj? Stosujesz {{#tag:ref|treść<ref>przypis</ref>|group="uwaga"}} czyli np. {{#tag:ref|Zjazd, który odbył się w 1904 roku celem rozważenia francuskiej propozycji zmiany formuły wyścigów Gordona Bennetta, doprowadził do powstania Association Internationale des Automobile Clubs Reconnus (AIACR), poprzednika [[Fédération Internationale de l'Automobile]] (FIA), organu odpowiedzialnego za zarządzanie i regulowanie sportów motorowych<ref name="hodges2"/><ref name="hodgesin">{{cytuj książkę | nazwisko = Hodges i in. | tytuł = Grand Prix | strony = 10}}</ref>.|group="uwaga"}}. Yurek88 (vitalap) 02:32, 23 sty 2013 (CET)[odpowiedz]

W haśle Zaułek Browarny zastosowałem rozwiązanie:

{{#tag:ref|W wykazie adresów ksiąg wieczystych{{r|KW}} Zaułek Browarny jest wymieniony, ale tym adresie nie jest założona żadna księga wieczysta.|group="uwaga"}}

Dzięki temu uwaga ^[g] w tekście (z grupy "uwaga") ma swój przypis o nazwie "KW", przy czym jakkolwiek samej uwagi nie umiałem jeszcze wyprowadzić poza wątek główny tekstu, to przypis "KW" wyrzucony jest z niego przy pomocy szablonu {{r|KW}}.

Adam Borowski

Adam Marcin Borowski (ur. 13 lipca 1910 w Grodźcu, zm. 5 listopada 1998 w Warszawie) – polski prawnik.

Przed II wojną światową ukończył podchorążówkę w Grudziądzu - Centrum Wyszkolenia Kawalerii (rocznik 1928/29).

Syn Adama, lekarza w Grodźcu, i Marii Eustachii z Wietrzykowskich. W 1933 r. ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, a egzamin adwokacki złożył w 1939 r. W czasie studiów należał do Korporacji Akademickiej „Arkonia” (cetus 1930), a później do Związku Filistrów „Arkonii”. W latach 30. pracował wraz ze swym stryjem Januszem w jego kancelarii adwokackiej w Sosnowcu^[a].

W kampanii wrześniowej 1939 r. służył jako porucznik w 5 Pułku Strzelców Konnych i Szwadronu Zapasowego 3 Pułku Ułanów Śląskich. 21 września 1939 trafił do niewoli niemieckiej, ale po kilku tygodniach został od Niemców wykupiony, za wysoką łapówkę, przez rodzinę (jego ojczymem był Zygmunt Szczotkowski, przed wojną dyrektor kopalni "Janina" w Libiążu). Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, był członkiem Armii Krajowej - ps. Marcin. Wykorzystując swoje dobre przedwojenne kontakty w powiecie miechowskim zajmował się między innymi zaopatrywaniem w mąkę i inne artykuły spożywcze grup partyzanckich w Małopolsce. Za swoją działalność w czasie wojny został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebmym Krzyżem Zasługi z Mieczami. W 1945 r. ożenił się z siostrą swego kolegi, Jadwigą Nowina-Konopka (córką Adama i Malwiny z Czermińskich, wychowanką Sacre-Coeur w Zbylitowskiej Górze, późniejszą przewodniczącą Koła Filistrowych „Arkonii”), z którą miał czworo dzieci.

Po wojnie pracował jako adwokat w 14 Zespole Adwokackim w Warszawie i jako radca prawny, m.in. w Przedsiębiorstwie Filatelistycznym „Ruch”.

Zmarł nagle w 1998 r. i został pochowany obok żony w grobie rodzinnym na Powązkach w Warszawie, kwatera 71.

Uwagi

↑ Kancelaria Borowskiego znajdowała się w kamienicy przy ul. Małachowskiego 5

Źródła

Stanisław Radomyski, "...Podchorążych Szwadron Jazdy", wyd. Ajaks, Pruszków 2001, ISBN 83-88773-69-0
Biuletyn Arkoński nr 35: Zbigniew Jan Tyszka, Przy grobie śp. Adama Marcina Borowskiego

Homoglif

Homoglif – znak alfanumeryczny (litera lub cyfra; glif), którego kształt interpretowany może być na więcej niż jeden sposób, na przykład cyfra zero i wielka litera O.

karta dziurkowana z zapisem instrukcji w języku Fortran; w polu komentarza (ostatnie 8 kolumn) wydziurkowano znaki *PROJ039*, a przy górnej krawędzi karty wydrukowany jest opis: wielka litera "O" ma kształt bliski prostokąta, a cyfra zero - wąskiego owalu

Wieloznaczności tego rodzaju jest więcej, niektóre z nich wyraźniej widoczne są przy określonych krojach czcionki (np. wielka litera I, cyfra jeden i mała litera l lub wspomniane wyżej zero i litera O), inne ujawniają się w różnych alfabetach, np. łacińska litera H (czyt. ha, Unicode 0048) wyglądająca tak samo jak rosyjskie Н (czyt. en, Unicode 041D) w cyrylicy i jak grecka litera Η (czyt. eta, Unicode 0397). W innych przypadkach homoglify oznaczać mogą takie same samogłoski (np. łacińskie A, tak samo brzmiąca samogłoska zapisywana cyrylicą - А - oraz grecka Α, alfa).

Przed upowszechnieniem się technik komputerowych, dla których zasadnicze znaczenie mają różnice np 0 i O albo 1 i l, podobieństwo tych znaków wykorzystywano np. celem uproszczenia konstrukcji maszyn do pisania, dzięki czemu oszczędzano np czcionki 0 i 1, pozostawiając interpretacji kontekstowej przez człowieka, czy chodzi o cyfry czy litery.

Cezary Żyromski

Cezary Żyromski (ur. 22 listopada 1938) – polski dziennikarz i pisarz związany z Wrocławiem.

Karierę dziennikarską rozpoczął jeszcze w latach 50. XX w. czasopismach studenckich, później wieloletni dziennikarz wrocławskiego „Słowa Polskiego”, w ostatnich kilkunastu latach przed przejściem na emeryturę (w 2000 r.) sekretarz redakcji i członek kolegium redakcyjnego tego dziennika.

W ramach współpracy Zrzeszenia Studentów Polskich i SDP działał w Studenckiej Wszechnicy Dziennikarskiej. Od roku 1981 działał w Towarzystwie Społeczno–Kulturalnym Dziennikarzy (był też jego założycielem). W roku 1985 był wśród członków-założycieli Zarządu Dolnośląskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej (był jego sekretarzem do roku 1995), ściśle współpracującym z Polskim Stowarzyszeniem Kulturalnym im. Józefa Bema w Budapeszcie. Aktywność na tym polu zaowocowała wydaniem z jego inicjatywy i pod jego redakcją monograficznego numeru kwartalnika „Kultura Dolnośląska” (w 1986) poświęconego kulturalnym, społecznym i historycznym związkom Polski z Węgrami.

Członek Zarządu Spółdzielni Dziennikarzy „Słowo Polskie” od 1990, a od 2003 jej społeczny wiceprezes, zajmujący się stwarzaniem możliwości zarobkowania bezrobotnym lub emerytowanym dziennikarzom. Współredaguje też czasopismo „Głos Buczaczan”, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Oddział Buczacz.

Aktywny działacz stowarzyszeń dziennikarskich: Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, w którym w latach 1992–1995 był członkiem zarządu oddziału dolnośląskiego, a w latach 1997–2001 – sędzią Naczelnego Sądu Dziennikarskiego Syndykatu Dziennikarzy Polskich^[1]. W latach 2005-2009 redagował witrynę SD RP Dolny Śląsk^[2].

Od roku 1990 do 2007 członek zarządu Spółdzielni Pracy „Słowo Polskie” (od roku 2003 pełnił w niej społecznie funkcję wiceprezesa), której celem jest tworzenie miejsc pracy dziennikarzom i pracownikom redakcji, pozostającym bez innego zatrudnienia wskutek przekształceń własnościowych gazet dawnej RSW Prasa.

Jest laureatem II nagrody zespołowej Towarzystwa Miłośników Wrocławia i Ossolineum w Plebiscycie Czytelniczym Dolnośląska Książka Roku za „Konfrontacje Literackie”; otrzymał również (w roku 2015) tytuł „Dziennikarza na med(i)al”^[3]. Wyróżniony został również (dwa razy) nagrodą Klubu Dziennikarzy Depeszowych „za szczególne wartości merytoryczne i graficzne stron informacyjnych «Słowa Polskiego»”.

Przypisy

↑ MUR: 80 urodziny red. Cezarego Żyromskiego. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2018-12-27. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).
↑ witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009
↑ Cezary Żyromski dziennikarzem na Med(i)al. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2016-01-15. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

Bibliografia

Stanisław Żyromski (opracowanie: Cezary Żyromski, Zbigniew Żyromski) „Historia jednej kresowej rodziny. Rodowód Żyromskich przydomek Chwalibóg na tle dziejów miasta Monasterzyska ”, Warszawa-Wrocław 2004
Zbigniew Żyromski (współpraca: Cezary Żyromski, Mariusz Żyromski) „Monasterzyska – cmentarz katolicki”, wyd. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Wrocław 2013

{{SORTUJ:Żyromski Cezary}} [[Kategoria:Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] [[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]]

[1] Kancelaria Borowskiego znajdowała się w kamienicy przy ul. Małachowskiego 5

[80ur-2] MUR: 80 urodziny red. Cezarego Żyromskiego. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2018-12-27. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

[sdrp2005-9-3] witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009

[medial-4] Cezary Żyromski dziennikarzem na Med(i)al. [w:] Dziennikarze RP [on-line]. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP, 2016-01-15. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).

[a]

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 191: / Linia 191: @@
 W ramach współpracy [[Zrzeszenie Studentów Polskich|Zrzeszenia Studentów Polskich]] i [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich|SDP]] działał w Studenckiej Wszechnicy Dziennikarskiej. Od roku 1981 działał w Towarzystwie Społeczno–Kulturalnym Dziennikarzy (był też jego założycielem). W roku 1985 był wśród członków-założycieli Zarządu Dolnośląskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej (był jego sekretarzem do roku 1995), ściśle współpracującym z Polskim Stowarzyszeniem Kulturalnym im. Józefa Bema w Budapeszcie. Aktywność na tym polu zaowocowała wydaniem z jego inicjatywy i pod jego redakcją monograficznego numeru kwartalnika „Kultura Dolnośląska” (w 1986) poświęconego kulturalnym, społecznym i historycznym związkom Polski z Węgrami.
-Członek Zarządu Spółdzielni Dziennikarzy „Słowo Polskie” od 1990, a od 2003 jej społeczny wiceprezes, zajmujący się stwarzaniem możliwości zarobkowania bezrobotnym lub emerytowanym dziennikarzom.
+Członek Zarządu Spółdzielni Dziennikarzy „Słowo Polskie” od 1990, a od 2003 jej społeczny wiceprezes, zajmujący się stwarzaniem możliwości zarobkowania bezrobotnym lub emerytowanym dziennikarzom. Współredaguje też czasopismo „Głos Buczaczan”, wydawane przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Oddział Buczacz.
-Autor, współautor lub redaktor książek, m.in.: „A co po maturze?”, „Miasto kresowe – Monasterzyska”, „Historia jednej kresowej rodziny”, „Monasterzyska – cmentarz katolicki”. Członek zespołu redakcyjnego czasopisma „Głos Buczaczan”, wydawanego przez Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich – Oddział Buczacz.
 Aktywny działacz stowarzyszeń dziennikarskich: [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich|Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]], od 1982 [[Stowarzyszenie Dziennikarzy RP|Stowarzyszenia Dziennikarzy RP]], w którym w latach 1992–1995 był członkiem zarządu oddziału dolnośląskiego, a w latach 1997–2001 – sędzią Naczelnego Sądu Dziennikarskiego [[Syndykat Dziennikarzy Polskich|Syndykatu Dziennikarzy Polskich]]{{r|80ur}}. W latach 2005-2009 redagował witrynę SD RP Dolny Śląsk{{r|sdrp2005-9}}.
@@ Linia 207: / Linia 205: @@
 <ref name=sdrp2005-9>[http://dziennikarzerp.eu/ARCHIWUM/2005-2009/index.html witryna SDRP Dolny Śląsk z lat 2005-2009]</ref>
 }}
+== Bibliografia ==
+* Stanisław Żyromski (opracowanie: Cezary Żyromski, Zbigniew Żyromski) „''Historia jednej kresowej rodziny. Rodowód Żyromskich przydomek Chwalibóg na tle dziejów miasta Monasterzyska ''”, Warszawa-Wrocław 2004
+* Zbigniew Żyromski (współpraca: Cezary Żyromski, Mariusz Żyromski) „''Monasterzyska – cmentarz katolicki''”, wyd. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Wrocław 2013
 <nowiki>
@@ Linia 212: / Linia 214: @@
 [[Kategoria:Członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]]
+[[Kategoria:Polscy dziennikarze prasowi]]
 </nowiki>