Sylvie Goulard: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
aktualia |
dr |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|do = czerwca 2017 |
|do = czerwca 2017 |
||
|poprzednik = [[Jean-Yves Le Drian]] |
|poprzednik = [[Jean-Yves Le Drian]] |
||
|następca = [[ |
|następca = [[Florence Parly]] |
||
|commons = Category:Sylvie Goulard |
|commons = Category:Sylvie Goulard |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 19:03, 21 cze 2017
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 grudnia 1964 |
|---|---|
| Minister obrony Francji | |
| Okres |
od maja 2017 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Sylvie Goulard (ur. 6 grudnia 1964 w Marsylii) – francuska polityk i publicystka, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w 2017 minister obrony.
Życiorys
Absolwentka prawa na Université d'Aix-Marseille, Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration. Od 1989 była zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (w dziale prawnym). Od połowy lat 90. związana z instytutami badawczymi i prognostycznymi (m.in. CERI). W latach 2001–2004 była doradcą przewodniczącego Komisji Europejskiej Romano Prodiego[1][2]. W 2006 objęła funkcję przewodniczącej francuskiego oddziału Ruchu Europejskiego, najstarszego działającego stowarzyszenia we Francji, zajmującego się tematyką jednoczenia Europy.
W wyborach w 2009 z listy Ruchu Demokratycznego uzyskała mandat eurodeputowanej VII kadencji. Przystąpiła do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2014 została wybrana na kolejną kadencję Europarlamentu[2].
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a z rekomendacji En Marche! objęła stanowisko ministra obrony[3]. W czerwcu tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej, nie wchodząc w skład nowego rządu dotychczasowego premiera, który powołano po wyborach parlamentarnych. Decyzja ta zbiegła się z wszczętym śledztwem w sprawie finansowania etatowych działaczy Ruchu Demokratycznego z funduszy przeznaczonych na wynagrodzenie asystentów eurodeputowanych[4].
- ↑ Biographies des 72 élus français au Parlement européen. euractiv.fr, 24 czerwca 2009. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-17].
- ↑ Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ Francja: Francois Bayrou nie wejdzie w skład nowego rządu. rp.pl, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21].
Wybrane publikacje
- Le grand Turc et la République de Venise, Fayard 2004.
- L'Europe pour les nuls, First 2007 (Europejska Nagroda Książkowa 2009).
- Le Coq et la perle, Seuil 2007.
- Il faut cultiver notre jardin européen, Seuil 2008.