Katedra w Winchesterze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał cy:Eglwys Gadeiriol Caerwynt |
m →Historia: lit. |
||
| Linia 90: | Linia 90: | ||
Budowę zachowanej do dziś katedry rozpoczął biskup Walkelin w 1079 roku. Razem z nią wzniesiono również zabudowania klasztorne. Zakonnicy uroczyście przeprowadzili się 8 kwietnia 1093 roku. Tego samego dnia katedra została konsekrowana. W uroczystościach uczestniczyli niemal wszyscy biskupi i opaci Anglii. Prace przy wykończeniu i upiększeniu katedry trwały do XIV wieku. W 1394 roku [[William Wynford]] zaprojektował przebudowę nawy głównej, tak, by sprostała napływowi coraz większych rzesz pielgrzymów. |
Budowę zachowanej do dziś katedry rozpoczął biskup Walkelin w 1079 roku. Razem z nią wzniesiono również zabudowania klasztorne. Zakonnicy uroczyście przeprowadzili się 8 kwietnia 1093 roku. Tego samego dnia katedra została konsekrowana. W uroczystościach uczestniczyli niemal wszyscy biskupi i opaci Anglii. Prace przy wykończeniu i upiększeniu katedry trwały do XIV wieku. W 1394 roku [[William Wynford]] zaprojektował przebudowę nawy głównej, tak, by sprostała napływowi coraz większych rzesz pielgrzymów. |
||
Kiedy król [[Henryk VIII Tudor]] ogłosił isę głową kościoła anglikańskiego i rozwiązał wszystkie zakony, los ten stał |
Kiedy król [[Henryk VIII Tudor]] ogłosił isę głową kościoła anglikańskiego i rozwiązał wszystkie zakony, los ten stał się również udziałem benedyktynów z Winchesteru. W 1539 roku zakon został rozwiązany, sanktuarium św. Swithuna splądrowane, a klasztor i kapitularz rozebrane. Katedrę pozostawiono. |
||
W latach 1905-1912 przeprowadzono największe dotąd prace konserwatorskie w katedrze. Istniała wówczas obawa, że podmyta i podtopiona wschodnia strona katedry zawali się. Zapobiegł temu nurek [[William Walker (nurek)|William Walker]], który przez sześć lat pracował w całkowitych ciemnościach, by wzmocnić fundamenty. |
W latach 1905-1912 przeprowadzono największe dotąd prace konserwatorskie w katedrze. Istniała wówczas obawa, że podmyta i podtopiona wschodnia strona katedry zawali się. Zapobiegł temu nurek [[William Walker (nurek)|William Walker]], który przez sześć lat pracował w całkowitych ciemnościach, by wzmocnić fundamenty. |
||
| Linia 100: | Linia 100: | ||
Dziś monumentalna świątynia nadal pozostaje siedzibą biskupa Winchester i centrum diecezji Winchester. |
Dziś monumentalna świątynia nadal pozostaje siedzibą biskupa Winchester i centrum diecezji Winchester. |
||
=== Grobowce w katedrze === |
=== Grobowce w katedrze === |
||
* św. [[Birinus]] - jego relikwie zostały przeniesione do katedry przez św. Heddę |
* św. [[Birinus]] - jego relikwie zostały przeniesione do katedry przez św. Heddę |
||
Wersja z 02:56, 27 sty 2012
| Katedra | |||||||||
 Katedra w Winchester | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Adres |
{{{adres}}} | ||||||||
| Wyznanie |
pierwotnie katolickie obecnie anglikańskie | ||||||||
| Kościół |
pierwotnie rzymskokatolicki obecnie anglikański | ||||||||
| Wezwanie |
Trójca Święta | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Katedra w Winchester - katedra pod wezwaniem Trójcy Świętej, śś. Piotra i Pawła i św. Swituna w Winchester - jedna z największych gotyckich katedr w Anglii. Jest siedzibą biskupa Winchester i centrum diecezji Winchester.
Katedra Anglosaska
Pierwszą siedzibą biskupstwa Winchester była zbudowana w 660 roku katedra anglosaska, znana jako Old Minister. Stała na północ od dzisiejszej katedry, a częściowo pod nią. Jej zarys na planie krzyża wyznaczają obecnie płytki na placu. Świątynia ta została wzniesiona przez króla Cenwalha i biskupa Birinusa, pierwszego biskupa diecezji Winchester.
W 901 roku tuż obok Old Minister wzniesiono klasztor zwany New Minister. Zbudowano go tak blisko, że chóry zakonne z obu klasztorów wzajemnie sobie przeszkadzały. W 970 roku arcybiskup Canterbury św. Alphege oraz biskup Winchesteru Ethelwold całkowicie przebudowali oba budynki, łącząc je w jeden, do którego przeniesiono relikwie św. Swithuna. Był to wówczas jeden z największych kościołów w Europie. Świątynia ta stała się miejscem pochówku wieku świętych i władców najpierw Wessex a później Anglii.
Po podboju Anglii przez Normanów, biskup Walkelin zbudował obok nową jeszcze potężniejszą katedrę, a świątynia anglosaska została zburzona w 1093 roku. Ciała królów i świętych ekshumowano i przeniesiono do prezbiterium nowego kościoła.
Pozostałości starej katedry Winchester zostały wydobyte w 1960 roku. Zarys jej murów oznaczono na dziedzińcu katedry, i oznaczono wyraźnie pierwotny grób św. Swithuna.
Katedra Normańska
Historia
Budowę zachowanej do dziś katedry rozpoczął biskup Walkelin w 1079 roku. Razem z nią wzniesiono również zabudowania klasztorne. Zakonnicy uroczyście przeprowadzili się 8 kwietnia 1093 roku. Tego samego dnia katedra została konsekrowana. W uroczystościach uczestniczyli niemal wszyscy biskupi i opaci Anglii. Prace przy wykończeniu i upiększeniu katedry trwały do XIV wieku. W 1394 roku William Wynford zaprojektował przebudowę nawy głównej, tak, by sprostała napływowi coraz większych rzesz pielgrzymów.
Kiedy król Henryk VIII Tudor ogłosił isę głową kościoła anglikańskiego i rozwiązał wszystkie zakony, los ten stał się również udziałem benedyktynów z Winchesteru. W 1539 roku zakon został rozwiązany, sanktuarium św. Swithuna splądrowane, a klasztor i kapitularz rozebrane. Katedrę pozostawiono.
W latach 1905-1912 przeprowadzono największe dotąd prace konserwatorskie w katedrze. Istniała wówczas obawa, że podmyta i podtopiona wschodnia strona katedry zawali się. Zapobiegł temu nurek William Walker, który przez sześć lat pracował w całkowitych ciemnościach, by wzmocnić fundamenty.
Przez dziesięć wieków swego istnienia katedra Winchester była sceną wielu wydarzeń interesujących z historycznego punktu widzenia:
- koronacje: Henryka Młodego Króla (1172), Ryszarda I Lwie Serce (1194)
- śluby: Henryka IV i Joanny (1403) oraz Filipa II i Marii (1554)
- pogrzeby: Edwarda Starszego (924), Hardekanut (1042), Wilhelma II (1100), Jane Austen (1817).
Dziś monumentalna świątynia nadal pozostaje siedzibą biskupa Winchester i centrum diecezji Winchester.
Grobowce w katedrze
- św. Birinus - jego relikwie zostały przeniesione do katedry przez św. Heddę
- Walkelin - pierwszy normandzki biskup Winchesteru
- Henryk z Blois - biskup Winchesteru
- Richard Ilchester - biskup Winchesteru
- Godfrey de Luci - biskup Winchesteru
- Peter des Roches - biskup Winchesteru
- Henry Beaufort - biskup Winchesteru
- William Edington - biskup Winchesteru
- William Wykeham - biskup Winchesteru
- William Waynflete - biskup Winchesteru
- Thomas Langton - biskup Winchesteru
- Richard Fox - biskup Winchesteru
- Stephen Gardiner - biskup Winchesteru
Przeniesieni z Old Ministry
Podczas rozbiórki katedry anglosaskiej zdecydowano o ekschumacji pogrzebanych tam osób i przeniesieniu ich szczątków do nowej katedry. Umieszczono je w pobliżu prezbiterium:
- Cynegils z Wessex - król Wessex
- Cenwalh z Wessex - król Wessex
- Egbert z Wessex - król Wessex
- Ethelwulf z Wessex - król Wessex
- Eadred - król Anglii
- Edwin - król Anglii
- Kanut Wielki - król Anglii, Danii i Norwegii
- Emma z Normandii, żona Kanuta i Ethelreda II
- Wilhelm II Rudy - król Anglii
- Hardekanut - król Anglii i Danii
- Stigand - arcybiskup Canterbury
- Alfred Wielki - król Anglii (obecnie spoczywa w opactwie Hyde.