Przejdź do zawartości

Claude Bernard: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Członkowie Francuskiej Akademii Nauk" za pomocą HotCat
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał uk:Клод Бернар
Linia 72: Linia 72:
[[sv:Claude Bernard]]
[[sv:Claude Bernard]]
[[tl:Claude Bernard]]
[[tl:Claude Bernard]]
[[uk:Клод Бернар]]
[[vi:Claude Bernard]]
[[vi:Claude Bernard]]
[[zh:克洛德·贝尔纳]]
[[zh:克洛德·贝尔纳]]

Wersja z 16:07, 14 sty 2012

Claude Bernard

Claude Bernard (ur. 12 lipca 1813, Saint-Julien koło Villefranche-sur-Saône - zm. 10 lutego 1878, Paryż) - francuski lekarz specjalizujący się w zakresie badań medycznych, fizjolog, jeden z większych francuskich naukowców.

Życie

Bernard rozpoczął studia na uniwersytecie w Lyonie. Przerwał je jednak i w wolnym czasie pisał komedie teatralne. W roku 1834 wyjechał do Paryża, aby skonsultować się z znanym krytykiem teatralnym. Ten poradził mu aby zajął się studiowaniem medycyny. W 1843 roku rzeczywiście ukończył studia i rozpoczął pracę w szpitalu ze znanym fizjologiem F. Magendie. Od 1847 jako profesor nadzwyczajny, a od 1855 jako profesor, a wcześniej był już profesorem w nowo utworzonym Wydziale Fizjologii na Sorbonie. Bernard zdawał sobie sprawę, że w medycynie brakuje zakładów eksperymentalnych i wyników, propagował eksperymenty na zwierzętach. W 1845 ożenił się z Fanny Martin, obrończynią praw zwierząt, w 1869 roku rozwiedli się. Po 1864 roku cesarz Napoleon III pozwolił mu urządzić laboratorium przy Musée National d’Historie Naturelle przy Ogrodzie Botanicznym w Paryżu. W 1868 r. został wybrany członkiem Francuskiej Akademii, po śmierci wyprawiono mu pogrzeb państwowy i pochowano na cmentarzu Père Lachaise.

Praca naukowa

Jego prace wykazały znaczenie homeostazy organizmu. Opisał rolę trzustki, ślinianek i wątroby w procesie trawienia, a także drogę przebywaną przez tlen w organizmie. Zbadał i opisał też zasady reakcji odruchowych. Opracował podstawy biochemiczne glikogenu i kurary. Pionier nakłuć IV komory mózgu. Prowadził badania wiwisekcyjne.

Celem Bernarda, jak sam twierdził, było ustanowienie stosowania naukowych metod w medycynie.

Podejście metodologiczne Claude’a Bernarda w fizjologii miało istotny wpływ na poglądy filozofów medycyny, utożsamianych ze "starszą" polską szkołą filozofii medycyny[1].

Milieu interieur to kluczowa procedura z którą jest wiązany. Stwierdził że "Niezmienność środowiska wewnętrznego jest warunkiem wolnego i samodzielnego życia". ("La fixité du milieu intérieur est la condition d'une vie libre et indépendante"). Co jest zasadniczym prawem homeostazy do dziś.

Zobacz też

  1. J. Zamojski, Dlaczego wciąż warto badać polską myśl filozoficzno-lekarską, (w:) Polska szkoła filozofii medycyny. Przedstawiciele i wybrane teksty źródłowe, pod redakcją Michała Musielaka i Jana Zamojskiego, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010, s. 11.

Bibliografia

Linki zewnętrzne