9K112 Kobra: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja oczekująca na przejrzenie] |
Funkcja sugerowania linków: dodane 3 linki. |
Poprawiłem oczywiste przekłamania, |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:9М112 tank.jpg|thumb|300px|Sposób umieszczenia ppk 9M112 w automacie ładującym. poziomo znajduje się ppk, pionowo ładunek miotający]] |
[[Plik:9М112 tank.jpg|thumb|300px|Sposób umieszczenia ppk 9M112 w automacie ładującym. poziomo znajduje się ppk, pionowo ładunek miotający]] |
||
{{Commonscat|9M112 Kobra}} |
{{Commonscat|9M112 Kobra}} |
||
'''9K112 Kobra''' – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z [[armata czołgowa|armaty czołgowej]] kalibru 125 mm [[przeciwpancerny pocisk kierowany|przeciwpancernego pocisku kierowanego]] 9M112 Kobra ([[Nazwy kodowe NATO|kod NATO]] ''AT-8 Songster''). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. |
'''9K112 Kobra''' – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z [[armata czołgowa|armaty czołgowej]] kalibru 125 mm [[przeciwpancerny pocisk kierowany|przeciwpancernego pocisku kierowanego]] 9M112 Kobra ([[Nazwy kodowe NATO|kod NATO]] ''AT-8 Songster''). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. Nigdy nie był produkowany w Polsce. |
||
9K112 został przyjęty |
9K112 został przyjęty na uzbrojenie w 1976 roku wraz z wyposażonym w niego czołgiem [[T-64]]B. Czołgi mają w [[jednostka ognia|jednostce ognia]] po cztery ppk 9M112. Ppk 9M112 ma pojedynczy [[ładunek kumulacyjny]]. Jest naprowadzany półautomatycznie, radiokomendowo ([[SACLOS]]). Sygnały sterujące mają częstotliwość 33–35 GHz. W tylnej części pocisku znajduje się [[lampa ksenonowa]] emitująca [[promieniowanie podczerwone]]. Po strzale [[działonowy]] utrzymuje siatkę celowniczą na celu, a promieniowanie lampy jest obserwowane przez aparaturę zamocowaną na czołgu. [[Goniometr]] mierzy kąt pomiędzy [[linia celowania|linią celowania]] i ppk, a na podstawie tego pomiaru obliczane są komendy sterujące wysyłane następnie drogą radiową do pocisku. Wadą tego systemu jest podatność na zakłócenia radiowe, oraz wzajemne zakłócanie się sygnałów z czołgów znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie i wystrzeliwujących pociski w tym samym kierunku. Prawdopodobieństwo trafienia ppk 9M112 jest oceniane na 80%. |
||
== Dane taktyczno-techniczne == |
== Dane taktyczno-techniczne == |
Aktualna wersja na dzień 18:07, 3 paź 2024
9K112 Kobra – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z armaty czołgowej kalibru 125 mm przeciwpancernego pocisku kierowanego 9M112 Kobra (kod NATO AT-8 Songster). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. Nigdy nie był produkowany w Polsce.
9K112 został przyjęty na uzbrojenie w 1976 roku wraz z wyposażonym w niego czołgiem T-64B. Czołgi mają w jednostce ognia po cztery ppk 9M112. Ppk 9M112 ma pojedynczy ładunek kumulacyjny. Jest naprowadzany półautomatycznie, radiokomendowo (SACLOS). Sygnały sterujące mają częstotliwość 33–35 GHz. W tylnej części pocisku znajduje się lampa ksenonowa emitująca promieniowanie podczerwone. Po strzale działonowy utrzymuje siatkę celowniczą na celu, a promieniowanie lampy jest obserwowane przez aparaturę zamocowaną na czołgu. Goniometr mierzy kąt pomiędzy linią celowania i ppk, a na podstawie tego pomiaru obliczane są komendy sterujące wysyłane następnie drogą radiową do pocisku. Wadą tego systemu jest podatność na zakłócenia radiowe, oraz wzajemne zakłócanie się sygnałów z czołgów znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie i wystrzeliwujących pociski w tym samym kierunku. Prawdopodobieństwo trafienia ppk 9M112 jest oceniane na 80%.
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]- kaliber: 125 mm
- masa: 37,2 kg (ppk) + 4,5 kg (ładunek miotający)
- długość 912 mm
- zasięg: 100–4000 m
- prędkość średnia: 400 m/s
- przebijalność: 600–700 mm
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zygmunt Czarnotta, Zbigniew Moszumański. Przeciwpancerne pociski kierowane do armat czołgowych. „Raport-wto”. 1998. nr 4. s. 18-22. ISSN 1479-270X.