Przejdź do zawartości

9K112 Kobra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
Usunięta treść Dodana treść
ZegarekPL (dyskusja | edycje)
Funkcja sugerowania linków: dodane 3 linki.
Poprawiłem oczywiste przekłamania,
 
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:9М112 tank.jpg|thumb|300px|Sposób umieszczenia ppk 9M112 w automacie ładującym. poziomo znajduje się ppk, pionowo ładunek miotający]]
[[Plik:9М112 tank.jpg|thumb|300px|Sposób umieszczenia ppk 9M112 w automacie ładującym. poziomo znajduje się ppk, pionowo ładunek miotający]]
{{Commonscat|9M112 Kobra}}
{{Commonscat|9M112 Kobra}}
'''9K112 Kobra''' – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z [[armata czołgowa|armaty czołgowej]] kalibru 125 mm [[przeciwpancerny pocisk kierowany|przeciwpancernego pocisku kierowanego]] 9M112 Kobra ([[Nazwy kodowe NATO|kod NATO]] ''AT-8 Songster''). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. W Polsce produkowany przez Zakłady Mechaniki Precyzyjnej [[Błonie]].
'''9K112 Kobra''' – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z [[armata czołgowa|armaty czołgowej]] kalibru 125 mm [[przeciwpancerny pocisk kierowany|przeciwpancernego pocisku kierowanego]] 9M112 Kobra ([[Nazwy kodowe NATO|kod NATO]] ''AT-8 Songster''). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. Nigdy nie był produkowany w Polsce.


9K112 został przyjęty do uzbrojenia około [[1981]] roku wraz z wyposażonymi w niego czołgami [[T-64]]B i [[T-80]]B. Oba typy czołgów mają w [[jednostka ognia|jednostce ognia]] po cztery ppk 9M112. Ppk 9M112 ma pojedynczy [[ładunek kumulacyjny]]. Jest naprowadzany półautomatycznie, radiokomendowo ([[SACLOS]]). Sygnały sterujące mają częstotliwość 33–35 GHz. W tylnej części pocisku znajduje się [[lampa ksenonowa]] emitująca [[promieniowanie podczerwone]]. Po strzale [[działonowy]] utrzymuje siatkę celowniczą na celu, a promieniowanie lampy jest obserwowane przez aparaturę zamocowaną na czołgu. [[Goniometr]] mierzy kąt pomiędzy [[linia celowania|linią celowania]] i ppk, a na podstawie tego pomiaru obliczane są komendy sterujące wysyłane następnie drogą radiową do pocisku. Wadą tego systemu jest podatność na zakłócenia radiowe, oraz wzajemne zakłócanie się sygnałów z czołgów znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie i wystrzeliwujących pociski w tym samym kierunku. Prawdopodobieństwo trafienia ppk 9M112 jest oceniane na 80%.
9K112 został przyjęty na uzbrojenie w 1976 roku wraz z wyposażonym w niego czołgiem [[T-64]]B. Czołgi mają w [[jednostka ognia|jednostce ognia]] po cztery ppk 9M112. Ppk 9M112 ma pojedynczy [[ładunek kumulacyjny]]. Jest naprowadzany półautomatycznie, radiokomendowo ([[SACLOS]]). Sygnały sterujące mają częstotliwość 33–35 GHz. W tylnej części pocisku znajduje się [[lampa ksenonowa]] emitująca [[promieniowanie podczerwone]]. Po strzale [[działonowy]] utrzymuje siatkę celowniczą na celu, a promieniowanie lampy jest obserwowane przez aparaturę zamocowaną na czołgu. [[Goniometr]] mierzy kąt pomiędzy [[linia celowania|linią celowania]] i ppk, a na podstawie tego pomiaru obliczane są komendy sterujące wysyłane następnie drogą radiową do pocisku. Wadą tego systemu jest podatność na zakłócenia radiowe, oraz wzajemne zakłócanie się sygnałów z czołgów znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie i wystrzeliwujących pociski w tym samym kierunku. Prawdopodobieństwo trafienia ppk 9M112 jest oceniane na 80%.


== Dane taktyczno-techniczne ==
== Dane taktyczno-techniczne ==

Aktualna wersja na dzień 18:07, 3 paź 2024

9M112 Kobra
Sposób umieszczenia ppk 9M112 w automacie ładującym. poziomo znajduje się ppk, pionowo ładunek miotający

9K112 Kobra – radziecki system przeciwpancerny składający się z aparatury kierującej i wystrzeliwanego z armaty czołgowej kalibru 125 mm przeciwpancernego pocisku kierowanego 9M112 Kobra (kod NATO AT-8 Songster). Pierwszy radziecki ppk wystrzeliwany z armaty czołgowej. Nigdy nie był produkowany w Polsce.

9K112 został przyjęty na uzbrojenie w 1976 roku wraz z wyposażonym w niego czołgiem T-64B. Czołgi mają w jednostce ognia po cztery ppk 9M112. Ppk 9M112 ma pojedynczy ładunek kumulacyjny. Jest naprowadzany półautomatycznie, radiokomendowo (SACLOS). Sygnały sterujące mają częstotliwość 33–35 GHz. W tylnej części pocisku znajduje się lampa ksenonowa emitująca promieniowanie podczerwone. Po strzale działonowy utrzymuje siatkę celowniczą na celu, a promieniowanie lampy jest obserwowane przez aparaturę zamocowaną na czołgu. Goniometr mierzy kąt pomiędzy linią celowania i ppk, a na podstawie tego pomiaru obliczane są komendy sterujące wysyłane następnie drogą radiową do pocisku. Wadą tego systemu jest podatność na zakłócenia radiowe, oraz wzajemne zakłócanie się sygnałów z czołgów znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie i wystrzeliwujących pociski w tym samym kierunku. Prawdopodobieństwo trafienia ppk 9M112 jest oceniane na 80%.

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zygmunt Czarnotta, Zbigniew Moszumański. Przeciwpancerne pociski kierowane do armat czołgowych. „Raport-wto”. 1998. nr 4. s. 18-22. ISSN 1479-270X.