Przejdź do zawartości

Kurt Stawizki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez HeheRechot) i przywrócono wersję 75312553 autorstwa Alan ffm; brak źródła, potrzebny przypis
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 14 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'''Kurt Stawizki''' ( ur. [[12 listopada]] [[1900]] w [[Kilonia|Kilonii]], zm. [[20 września]] [[1959]] w [[Bad Godesberg]]), policjant niemiecki ([[Gestapo]]) ( jako [[Język niemiecki|niem.]] ''Kriminalrat'' ), [[SS-Sturmbannführer]] współodpowiedzialny za [[mord profesorów lwowskich]] ([[1941]]) i deportacje Żydów lwowskich do [[Holocaust|obozu zagłady]] [[Belzec]] w [[Bełżec|Bełżcu]].
'''Kurt Stawizki''' (ur. [[12 listopada]] [[1900]] w [[Kilonia|Kilonii]], zm. [[20 września]] [[1959]] w [[Bad Godesberg]]) policjant niemiecki ([[Gestapo]]) (jako [[Język niemiecki|niem.]] ''Kriminalrat''), [[Sturmbannführer|SS-Sturmbannführer]] współodpowiedzialny m.in. za [[mord profesorów lwowskich]] (4 lipca 1941), deportacje Żydów lwowskich do [[Obóz zagłady w Bełżcu|obozu zagłady w Bełżcu]] (1942) i egzekucje niemieckich uczestników [[Zamach 20 lipca|zamachu na Hitlera 20 lipca 1944]].


Od 1932 w [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] i [[Schutzstaffel|SS]]. Od 1933 w [[Gestapo]] (1935–1939 w [[Opole|Opolu]], od rozpoczęcia [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej ziem polskich]] w urzędzie [[Sicherheitspolizei]] i [[Sicherheitsdienst]] w [[Kraków|Krakowie]]). Od października 1939 dowódca Grenzpolizei-Kommissariat w [[Sanok]]u, po [[Ludwig Hahn|Ludwigu Hahnie]]. W 1941 członek [[Einsatzkommando zur besonderen Verwendung]] zorganizowanego i dowodzonego przez dowódcę Sicherheitspolizei i Sicherheitsdienst na [[Generalne Gubernatorstwo]] ([[język niemiecki|niem.]] ''Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD'') [[Brigadeführer|SS-Brigadeführera]] [[Eberhard Schöngarth|Eberharda Schöngartha]].


Po [[atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] i zajęciu [[Lwów|Lwowa]] przez [[Wehrmacht]] uczestniczył w [[mord profesorów lwowskich|aresztowaniach i egzekucji profesorów lwowskich]] w nocy z 3 na 4 lipca 1941. Dowódca tzw. ([[język niemiecki|niem.]]) ''Mordkommandos''. Szef [[Gestapo]] w Urzędzie [[Sicherheitspolizei]] i [[Sonderdienst]] we Lwowie (do 24 listopada 1943). Współorganizował i uczestniczył w deportacjach Żydów lwowskich do obozu zagłady w Bełżcu (1942). Nadzorował prace ''Sonderkommando 1005'' (palenie zwłok ofiar masowych egzekucji). Od października 1943 w Gestapo w [[Hamburg]]u, później w [[Reichssicherheitshauptamt|RSHA]]. Członek Sonderkommando podczas egzekucji uczestników [[Zamach 20 lipca|zamachu na Hitlera 20 lipca 1944]]. W 1945 zastępca komendanta [[Flossenbürg (KL)|obozu koncentracyjnego Flossenbürg]], gdzie przebywali m.in. uwięzieni i ostatecznie zamordowani 9 kwietnia 1945 roku, na dwa tygodnie przed wyzwoleniem obozu, uczestnicy konspiracji antyhitlerowskiej: [[Wilhelm Canaris]], [[Hans Oster]] i [[Dietrich Bonhoeffer]].
Od [[1932]] w [[NSDAP]] i [[Schutzstaffeln|SS]]. Od [[1933]] w [[Gestapo]] ([[1935]] – [[1939]] w [[Opole|Opolu]], od rozpoczęcia [[Okupacja niemiecka w Polsce|okupacji niemieckiej w Polsce]] w urzędzie [[Sicherheitspolizei]] i [[Sonderdienst]] w [[Kraków|Krakowie]]. W [[1941]] członek [[Einsatzkommando zur besonderen Verwendung]] zorganizowanego i dowodzonego przez dowódcę [[Sicherheitspolizei]] i [[Sicherheitsdienst]] na [[Generalne Gubernatorstwo]] ([[język niemiecki|niem.]] ''Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD'') [[SS-Brigadeführer]]a [[Eberhard Schöngarth|Eberharda Schöngartha]].


1 maja 1945 zaopatrzony przez Gestapo we [[Flensburg]]u w pieniądze i fałszywe dokumenty na nazwisko „Kurt Stein”. Od października 1945 mieszkał w [[Bad Godesberg]]. W latach 1953–1959 pracował w [[Niemiecka Wspólnota Badawcza|Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG)]].
Po [[atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] i zajęciu [[Lwów|Lwowa]] przez [[Wehrmacht]] uczestniczył w [[mord profesorów lwowskich|aresztowaniach i egzekucji profesorów lwowskich]] w nocy z [[3 lipca|3]] na [[4 lipca]] [[1941]] . Dowódca tzw. [[język niemiecki|niem.]] Mordkommandos. Szef [[Gestapo]] w Urzędzie [[Sicherheitspolizei]] i [[Sonderdienst]] we Lwowie ( do [[24 listopada]] [[1943]]). Współorganizował i uczestniczył w deportacjach Żydów lwowskich do obozu zagłady w Bełżcu ([[1942]]). Nadzorował prace Sonderkommando 1005 ( palenie zwłok ofiar masowych egzekucji).
Od października [[1943]] w Gestapo w [[Hamburg]]u , później w [[RSHA]]. Członek Sonderkommando podczas egzekucji uczestników [[zamach na Hitlera|zamachu na Hitlera 20 lipca 1944]]. W [[1945]] zastępca komendanta [[Obozy niemieckie 1933-1945|niemieckiego obozu koncentracyjnego] [[Flossenbürg (KL)|KL Flossenbürg]].
[[1 maja]] [[1945]] zaopatrzony przez Gestapo we [[Flensburg]]u w pieniądze i fałszywe dokumenty na nazwisko "Kurt Stein". Od października 1945 mieszkał w [[Bad Godesberg]]. W latach 1953 - 1959 w rejestrze przy [[:en:Deutschen Forschungsgemeinschaft|Deutschen Forschungsgemeinschaft (DFG)]].


Nieukarany za popełnione zbrodnie.
Nieukarany za popełnione zbrodnie.


==Bibliografia==
== Bibliografia ==
* [[Ernst Klee]], ''Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945?'' Frankfurt am Main: S. Fischer, 2003; Wyd. 2. 2005, {{ISBN|3-596-16048-0}}.

* Dieter Pohl. Nationalsozialistische Judenverfolgung in Ostgalizien 1941-1944
* Ernst Klee Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945? Frankfurt am Main: S. Fischer, 2003; Wyd. 2. 2005, ISBN 3-596-16048-0.


{{SORTUJ:Stawizki, Kurt}}
[[Kategoria:Członkowie Einsatzgruppen]]
[[Kategoria:Członkowie SS]]
[[Kategoria:Członkowie SS]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze Gestapo]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze niemieckich władz okupacyjnych w Polsce 1939–1945 (dystrykt Galicja)]]
[[Kategoria:Funkcjonariusze związani z Sanokiem]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1900]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1900]]
[[Kategoria:Wykonawcy mordu profesorów lwowskich]]
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]

Aktualna wersja na dzień 00:24, 27 gru 2024

Kurt Stawizki (ur. 12 listopada 1900 w Kilonii, zm. 20 września 1959 w Bad Godesberg) – policjant niemiecki (Gestapo) (jako niem. Kriminalrat), SS-Sturmbannführer współodpowiedzialny m.in. za mord profesorów lwowskich (4 lipca 1941), deportacje Żydów lwowskich do obozu zagłady w Bełżcu (1942) i egzekucje niemieckich uczestników zamachu na Hitlera 20 lipca 1944.

Od 1932 w NSDAP i SS. Od 1933 w Gestapo (1935–1939 w Opolu, od rozpoczęcia okupacji niemieckiej ziem polskich w urzędzie Sicherheitspolizei i Sicherheitsdienst w Krakowie). Od października 1939 dowódca Grenzpolizei-Kommissariat w Sanoku, po Ludwigu Hahnie. W 1941 członek Einsatzkommando zur besonderen Verwendung zorganizowanego i dowodzonego przez dowódcę Sicherheitspolizei i Sicherheitsdienst na Generalne Gubernatorstwo (niem. Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD) SS-Brigadeführera Eberharda Schöngartha.

Po ataku Niemiec na ZSRR i zajęciu Lwowa przez Wehrmacht uczestniczył w aresztowaniach i egzekucji profesorów lwowskich w nocy z 3 na 4 lipca 1941. Dowódca tzw. (niem.) Mordkommandos. Szef Gestapo w Urzędzie Sicherheitspolizei i Sonderdienst we Lwowie (do 24 listopada 1943). Współorganizował i uczestniczył w deportacjach Żydów lwowskich do obozu zagłady w Bełżcu (1942). Nadzorował prace Sonderkommando 1005 (palenie zwłok ofiar masowych egzekucji). Od października 1943 w Gestapo w Hamburgu, później w RSHA. Członek Sonderkommando podczas egzekucji uczestników zamachu na Hitlera 20 lipca 1944. W 1945 zastępca komendanta obozu koncentracyjnego Flossenbürg, gdzie przebywali m.in. uwięzieni i ostatecznie zamordowani 9 kwietnia 1945 roku, na dwa tygodnie przed wyzwoleniem obozu, uczestnicy konspiracji antyhitlerowskiej: Wilhelm Canaris, Hans Oster i Dietrich Bonhoeffer.

1 maja 1945 zaopatrzony przez Gestapo we Flensburgu w pieniądze i fałszywe dokumenty na nazwisko „Kurt Stein”. Od października 1945 mieszkał w Bad Godesberg. W latach 1953–1959 pracował w Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG).

Nieukarany za popełnione zbrodnie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ernst Klee, Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945? Frankfurt am Main: S. Fischer, 2003; Wyd. 2. 2005, ISBN 3-596-16048-0.
  • Dieter Pohl. Nationalsozialistische Judenverfolgung in Ostgalizien 1941-1944