seng

seng (język duński)

en seng (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈsæŋˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) łóżko

odmiana:

(1.1) en seng, sengen, senge, sengene

przykłady:

(1.1) Det er ikke så smart at ryge i sengen. → Palenie w łóżku nie jest zbyt mądre.

składnia:

kolokacje:

(1.1) gå i seng / gå til sengs → iść spać / iść do łóżka • sengelinned → pościel

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

dele bord og seng • gå i seng med hønsene → chodzić spać z kurami • gå i seng med nogen → pójść (z kimś) do łóżka

etymologia:

st.nord. sæng

uwagi:

źródła:

seng (język norweski (bokmål))

en seng (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) łóżko

odmiana:

(1.1) en seng, sengen, senger, sengene lub ei seng, senga, senger, sengene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: