kumycki

kumycki (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Kumykami, dotyczący Kumyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język kumycki; zob. też język kumycki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kumycki		kumycka	kumyckie	kumyccy	kumyckie
dopełniacz	kumyckiego		kumyckiej	kumyckiego	kumyckich
celownik	kumyckiemu		kumyckiej	kumyckiemu	kumyckim
biernik	kumyckiego	kumycki	kumycką	kumyckie	kumyckich	kumyckie
narzędnik	kumyckim		kumycką	kumyckim	kumyckimi
miejscownik	kumyckim		kumyckiej	kumyckim	kumyckich
wołacz	kumycki		kumycka	kumyckie	kumyccy	kumyckie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kumyk mos, Kumyczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) Kumyk
• baskijski: (2.1) kumikera
• kumycki: (2.1) къумукъ тил
• rosyjski: (1.1) кумыкский
• słowacki: (2.1) kumyčtina ż

źródła: