Władimir Teodorowicz Spiwakow (ros. Влади́мир Теодо́рович Спивако́в, ur. 12 września 1944 w Ufie) – radziecki i rosyjski dyrygent, skrzypek i pedagog, Ludowy Artysta ZSRR (1989).

Władimir Spiwakow
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 września 1944
Ufa

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent, muzyk

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Nagroda Państwowa ZSRR Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Leninowskiego Komsomołu
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” I klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Przyjaźni Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (2001–2011) Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order „Danaker”
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie inżyniera będącego również lekarzem dietetykiem Teodora Spiwakowa i pianistki Jekatieriny z d. Weintraub[1][2]. Jego rodzice do 1941 mieszkali w Leningradzie (obecnie Petersburg), dokąd wrócili w 1945 po zakończeniu wojny. W wieku 7 lat zaczął zajmować się muzyką, uczył się w szkole muzycznej, w 1955 został przyjęty do 10-letniej muzycznej szkoły przy Konserwatorium Leningradzkim. W 1957 jako uczeń został laureatem pierwszej nagrody leningradzkiego konkursu Białe Noce i zadebiutował jako solista skrzypek na scenie Konserwatorium Leningradzkiego[3][1]. W 1961 wziął udział we wszechrosyjskim konkursie młodych wykonawców, gdzie zwrócił na siebie uwagę wykładowcy Konserwatorium Moskiewskiego, Jurija Jankielewicza, który zaproponował mu podjęcie nauki w Centralnej Szkole Muzycznej. W 1963 ukończył Centralną Szkołę Muzyczną przy Konserwatorium Moskiewskim, następnie od 1963 do 1968 studiował w Konserwatorium Moskiewskim im. Czajkowskiego w klasie skrzypiec Jurija Jankielewicza, jednocześnie uczęszczając do klasy Dawida Ojstracha. Od 1965 koncertował, w 1970 został solistą Filharmonii Moskiewskiej. Brał udział w międzynarodowych konkursach, m.in. w Paryżu w 1965, w Genui w 1967, w Montrealu w 1969 (gdzie otrzymał pierwszą nagrodę), a także w konkursie im. Czajkowskiego w Moskwie, gdzie w 1970 otrzymał drugą nagrodę. W 1970 ukończył aspiranturę w Konserwatorium Moskiewskim.

W 1975 odniósł sukces, występując w USA, co zapoczątkowało jego międzynarodową karierę. Jako solista występował z najlepszymi orkiestrami filharmonicznymi i symfonicznymi (m.in. z Moskwy, Leningradu, Wiednia, Berlina, Londynu, Nowego Jorku, Filadelfii, Pittsburghu i z Orkiestrą Concertgebouw) i najlepszymi dyrygentami i muzykami na świecie (m.in. Mrawinskim, Swietłanowem, Kondraszynem, Giulinim, Tiemirkanowem, Rostropowiczem, Ozawą, Maazelem, Mutim, Menuhinem, Pendereckim, Zimermanem, Bernsteinem i Abbado). W 1979 założył orkiestrę kameralną Wirtuozi Moskwy i został jej dyrygentem[4] (15 czerwca 1982 orkiestra otrzymała specjalny status Państwowej Orkiestru Kameralnej Ministerstwa Kultury ZSRR). W tym samym roku zadebiutował jako dyrygent symfoniczny z Chicago Symphony Orchestra[5]. Wraz z orkiestrą występował we wszystkich ważniejszych miastach byłego ZSRR, Europy, USA i Japonii, biorąc udział w międzynarodowych festiwalach. Od 1975 do 1990 wykładał w Muzycznym Instytucie Pedagogicznym jako profesor. Otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR w 1989.

W 1989 został dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego w Colmarze. W 1994 założył Międzynarodową Fundację Charytatywną im. Władimira Spiwakowa. Od 1994 do 2005 prowadził kursy w Zurychu, jednocześnie od 1999 do 20003 dyrygował Rosyjską Orkiestrą Narodową. W 2002 założył Moskiewski Międzynarodowy Dom Muzyki, którego w 2003 został kierownikiem. Wszedł w skład Rady przy Prezydencie Rosji ds. Kultury i Sztuki. Został jurorem międzynarodowych konkursów muzycznych w Paryżu, Genui, Londynie i Montrealu. W 2002 i 2007 był przewodniczącym jury Międzynarodowego Konkursu im. Czajkowskiego w Moskwie. Od 1989 mieszka w Moskwie, Francji i Hiszpanii. W 2004 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Togliatti. Jest honorowym profesorem Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa. W 2006 uhonorowano go wyróżnieniem Artyści UNESCO na rzecz Pokoju.

W marcu 2014 wraz z innymi osobami publicznymi w Rosji podpisał list popierający aneksję Krymu przez Rosję.

Nagrody i odznaczenia

edytuj

I inne.

Przypisy

edytuj