Port lotniczy Bejrut
Port lotniczy Bejrut – międzynarodowe lotnisko położone 7 km na południe od Bejrutu. Jest to jedyny cywilny port lotniczy w Libanie. W 2016 obsłużył 7 519 377 pasażerów[2].
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Typ |
cywilne/wojskowe | ||||||
Data otwarcia |
1954 | ||||||
Kod IATA |
BEY | ||||||
Kod ICAO |
OLBA | ||||||
Wysokość |
27 m n.p.m. | ||||||
Statystyki ruchu (2019[1]) | |||||||
Liczba pasażerów |
8 689 603 | ||||||
Liczba operacji |
62 980 | ||||||
Drogi startowe | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Libanu | |||||||
33°49′15″N 35°29′18″E/33,820833 35,488333 | |||||||
Strona internetowa |
Otwarty został 23 kwietnia 1954 roku, zastępując lotnisko Bir Hassan i pełniąc odtąd rolę międzynarodowego portu lotniczego[3]. 28 grudnia 1968 roku izraelscy komandosi dokonali ataku na lotnisko, niszcząc 14 samolotów[3].
Linia | Kierunek |
---|---|
Aegan Airlines | |
Air Algerie | |
Air Arabia | |
Air France | |
Cyprus Airways | |
EgyptAir | |
Emirates | |
Ethiopian Airlines | |
Etihad Airways | |
Eurowings |
Sezonowo: |
Fly Baghdad | |
Flydubai | |
Iran Air | |
Iraqi Airways | |
Jazeera Airways | Sezonowo: |
Kuwait Airways | |
LOT | Sezonowo: |
Lufthansa | |
Middle East Airlines |
Sezonowo: |
Pegasus |
Sezonowo: |
Qatar Airways | |
Royal Jordanian | |
Salam Air | Sezonowo: |
SAS | Sezonowo: |
Saudi Arabian |
Sezonowo: |
Sundair | Sezonowo: |
SunExpress | Sezonowo: |
Swissair | |
Tarom | |
Transavia |
Sezonowo:
|
Turkish Airlines |
Sezonowo: |
Vueling | Sezonowo: |
Cargo
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ مطار رفيق الحريري الدولي بيروت [online], beirutairport.gov.lb [dostęp 2024-04-25] .
- ↑ Airport passengers 2005-2017 – Beirut Rafic Hariri International Airport. databank.com.lb. [dostęp 2017-08-19]. (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Mroczkowski. Operacja Podarunek – Rajd na lotnisko w Bejrucie. „Skrzydlata Polska”. Nr 7(2513)/2022, s. 50-57, lipiec 2022. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair. ISSN 0137-866X.
- ↑ Flights from Beirut (BEY) [online], www.flightconnections.com, 26 lutego 2024 [dostęp 2024-02-26] (ang.).