Le Madame
Le Madame – były klub i galeria w Warszawie na Nowym Mieście, mieszczące się w kamienicy przy ulicy Freta z wejściem od ulicy Koźlej 12, założone jesienią 2003 przez Krystiana Legierskiego i Elę Solanowską pod nazwą Galeria Le Madame. Nazwę klubu zaczerpnięto z języka francuskiego, celowo zmieniając rodzajnik na męski (w wolnym tłumaczeniu: ten pani).
Opis
edytujZ Le Madame korzystało wiele organizacji i grup nieformalnych, m.in. Zieloni 2004, Porozumienie Kobiet 8 marca, Kino Polska, Mistrzowska Szkoła Andrzeja Wajdy, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych UW, Pro Varsowia, TVN 24, Stowarzyszenie Drama czy Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów. W 2005 roku klub Le Madame został wyróżniony nagrodą „Gazety Wyborczej” dla miejsca roku 2004 – „Wdechy 2004”[1]. W Le Madame odbywały się koncerty, wystawy, spektakle teatralne (do marca 2006 klub gościł ok. 60 teatrów, m.in. Teatr Rozmaitości). Działalność klubu była krytykowana przez prawicowe władze miasta[2].
Umowa o wynajęcie pomieszczeń klubu została podpisana z państwową firmą Eureka, która w marcu 2005 przegrała proces z miastem Warszawa i straciła prawo własności do kamienicy przy ulicy Freta, w której miał siedzibę klub. Nowy właściciel budynku, Urząd Miasta, postanowił nie honorować dotychczasowych umów najmu. Przez rok trwały starania właścicieli o utrzymanie się klubu w tym miejscu. Miasto do stycznia 2006 nie wystawiało klubowi faktur za opłaty z tytułu najmu. Kiedy w styczniu 2006 wystawiło fakturę zbiorczą, właściciele zakwestionowali wysokość wyliczonej w niej opłaty za czynsz.
O klubie stało się głośno w marcu 2006, gdy pojawił się komornik sądowy Jacek Bogiel. Przez kilka dni i nocy na miejscu protestowali bywalcy, miłośnicy, politycy i artyści. Poparcia klubowi udzielił aktor John Malkovich, który w tym czasie przebywał w Warszawie. 31 marca 2006 w Le Madame pojawił się komornik sądowy w eskorcie policji i protestujący zostali usunięci z lokalu siłą, a klub został komisyjnie opieczętowany.
Według właścicieli i sympatyków klubu zamknięcie oraz eksmisja nie miały związku z długami, lecz były spowodowane względami ideologicznymi rządzącej ówcześnie miastem partii PiS. Władze miasta zaprzeczały tym zarzutom[3].
Historia kilkudniowej okupacji i eksmisji Le Madame została przedstawiona w filmie Joanny Rajkowskiej Le Ma! (2006, 25 min)[4].
Postępowanie sądowe w sprawie egzekucji długu wraz z odsetkami w łącznej wysokości ok. 600 tys. zł. zakończyło się w 2018 przegraną władz miasta[5].
Przypisy
edytuj- ↑ KrytykaPolityczna.pl – Nowa lewa strona [online], www.krytykapolityczna.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Wiadomości z kraju i ze świata – wszystko co ważne – WP [online], media.wp.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Moda i uroda na Avanti24.pl [online], serwisy.gazeta.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Rajkowska. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2010, s. 310-311.
- ↑ Wojciech Karpieszuk. Ratusz przegrał z Le Madame. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 14 marca 2018.
Linki zewnętrzne
edytuj- Prasa o sprawie Le Madame – przegląd na portalu e-teatr. e-teatr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].
- Rocznica eksmisji Le Madame