Henryk Pachoński
Henryk Pachoński (ur. 11 listopada 1878 w Skawinie, zm. 23 maja 1957 w Krakowie) – polski historyk, nauczyciel, działacz niepodległościowy.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
polska |
Życiorys
edytujBył synem Tomasza powstańca styczniowego. Ukończył gimnazjum Nowodworskiego w Krakowie. Studiował historię i geografię na Uniwersytecie Jagilellońskim i w Jenie. Pracował jako nauczyciel w Seminarium Nauczycielskim i w innych szkołach krakowskich[1]. Jeden z inicjatorów utworzenia na terenie Galicji gmin szkolnych - ruchu samorządowego młodzieży szkolnej. Przez 11 lat pracował w seminarium żeńskim, a od 1917 w seminarium męskim[2].
Od 1920 sekretarz generalny Towarzystwa Obrony Zachodnich Kresów Polski, a od 1922 jego prezes. W tymże roku brał udział w uroczystościach przejmowana Górnego Śląska przez polskie władze. W latach 1924–1939 prezes Związku Uczestników Oswobodzenia Krakowa. Radny Miasta Krakowa (1926–1931).
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS 6-wsch-po prawej Piekardów)[4].
Miał trzech synów: Jana, Mieczysława i Zbigniewa[5].
Publikacje
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Z kroniki żałobnej Prof. H.Pachoński Dziennik Polski nr 123 z 25 maja 1957, s. 4.
- ↑ Z młodzieżą dla młodzieży. „Nowości Illustrowane”. Nr 33, s. 2-3, 24 sierpnia 1918.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-11-16] .
- ↑ A.Chabrzyk, Henryk Pachoński... [w:] Informator TPS Skawina 2001, s. 3–7.
Bibliografia
edytuj- Polski Słownik Biograficzny, t. XXIV, 1979.A.
- A. Chabrzyk, Henryk Pachoński (1878–1957). Zapomniany skawiniak, który zrywał pęta niewoli, Informator TPS nr 49 Skawina 2001, s.3–7[2]