Cene Prevc

słoweński skoczek narciarski

Cene Prevc (ur. 12 marca 1996 w Kranju[2]) – słoweński skoczek narciarski. Reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy srebrny medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Medalista mistrzostw świata juniorów (2013) i zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2013).

Cene Prevc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1996
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Wzrost

168[1] lub 170 cm[2]

Debiut w PŚ

21 marca 2014 w Planicy (16. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

21 marca 2014 w Planicy (16. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

30 stycznia 2022 w Willingen (3. miejsce)

Rekord życiowy

246,0 m na Letalnicy w Planicy (27 marca 2022)[3]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Râșnov 2013 indywidualnie
złoto Râșnov 2013 drużynowo
srebro Râșnov 2013 druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2014
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2011/2012
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2012/2013
srebro 2. miejsce
2014/2015

Brat Petera, Domena i Niki, również uprawiających skoki narciarskie[4]. Średni z braci Prevców.

Przebieg kariery

edytuj

Swój pierwszy międzynarodowy start w zawodach organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską odnotował 6 lutego 2011 w Kranju. W zawodach rangi FIS Cup zajął wówczas 15. pozycję[5]. W sezonie 2011/2012 kilkukrotnie kończył konkursy tego cyklu w pierwszej dziesiątce, w tym dwa razy na podium[6]. Pozwoliło mu to zwyciężyć w klasyfikacji generalnej FIS Cup 2011/2012[7]. W styczniu 2012 w Bischofshofen zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego, zajmując 56. miejsce[6].

8 września 2012 zdobył pierwsze punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajmując 14. pozycję w zawodach w Lillehammer[8]. Dzień później zajął 2. miejsce w zawodach tego cyklu, przegrywając wyłącznie z Austriakiem Wolfgangiem Loitzlem[9]. W styczniu 2013 startował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Innsbrucku i Bischofshofen, ale nie uzyskał awansu do konkursu głównego. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013. Indywidualnie zajął 11. pozycję, zaś w zawodach drużynowych zdobył złoty medal. Złoto wywalczył też w zawodach indywidualnych i w drużynie męskiej na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2013, a w drużynowych zawodach mieszanych zdobył srebrny medal[8].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2014 zajął 9. miejsce indywidualnie i 6. w drużynie. W marcu 2014 stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego: zajął 2. lokatę w Falun i dwukrotnie 3. w Zakopanem. 21 marca 2014 w Planicy zadebiutował w konkursie głównym zawodów Pucharu Świata. Zajął w nim 16. pozycję, tym samym zdobywając pierwsze punkty cyklu[10].

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2014 trzykrotnie zwyciężył i 2 razy był drugi[11]. Cały cykl ukończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej[12]. We wrześniu 2014 zadebiutował w Letnim Grand Prix – zawody w Ałmaty ukończył na 16. i 19. pozycji. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2015 zajął 12. lokatę indywidualnie i 5. w drużynie. W marcu 2015 startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był w zawodach w Lahti, na 17. miejscu[11].

W sezonie 2015/2016 raz stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego – w marcu 2016 był 3. w Czajkowskim. W Pucharze Świata nie zdobył punktów[13].

Sezon zimowy 2016/2017 rozpoczął od dwóch zwycięstw i 2. miejsca w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Vikersund. W kolejnych tygodniach trafił do kadry na zawody Pucharu Świata. W otwierających 65. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie zajął najwyższe w sezonie, 8. miejsce. Poza tym występem w PŚ najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie; zajmował głównie miejsca w trzeciej i czwartej dziesiątce. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Zajął na nich 43. pozycję indywidualnie na skoczni normalnej[14].

W sezonie 2017/2018 raz stał na podium w Pucharze Kontynentalnym, ponownie zajmując 3. miejsce w Czajkowskim[15]. W sezonie 2018/2019 najwyżej w tym cyklu sklasyfikowany był na 17. pozycji[16].

W sezonie zimowym 2019/2020 naprzemiennie startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W najwyższej rangi cyklu indywidualnie najwyżej klasyfikowany był na 13. miejscu, w lutym 2020 w Lahti[17]. W klasyfikacji generalnej sezon 2019/2020 Pucharu Świata ukończył na 33. pozycji ze 112 punktami[18].

W sezonie zimowym 2020/2021 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 10. miejscu, w grudniu 2020 w Engelbergu, zaś w Pucharze Kontynentalnym trzykrotnie zajmował drugą i trzykrotnie trzecią pozycję. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie był 15. na skoczni normalnej i 9. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 5. pozycję[19].

Zawody Letniego Grand Prix 2021 trzykrotnie ukończył w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był we wrześniu w Szczuczyńsku, na 5. miejscu. W zimowej części sezonu 2021/2022 startował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty. Trzynaście razy kończył indywidualne zawody cyklu w najlepszej dziesiątce. 30 stycznia 2022 w Willingen zajął w zawodach Pucharu Świata 3. pozycję, tym samym zajmując jedyne w karierze miejsce na podium cyklu. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których indywidualnie był 12. na skoczni dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Lovro Kosem, Timim Zajcem i Peterem Prevcem, zdobył srebrny medal. W ostatnim konkursie sezonu 2021/2022 Pucharu Świata, rozegranym 27 marca 2022 w Planicy, zajął 7. miejsce[20]. Cały sezon ukończył na najwyższej w karierze 10. pozycji w klasyfikacji generalnej z 657 punktami[18].

W letniej części sezonu 2022/2023 nie startował w zawodach międzynarodowych. 4 października 2022 poinformował o zakończeniu kariery sportowej[21]. Swój pożegnalny skok oddał 1 kwietnia 2023 w przerwie konkursu drużynowego w Planicy, uzyskując 218,5 m[22].

Indywidualnie

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou 12. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou srebrny medal[a]

Starty C. Prevca na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 135,0 m 137,0 m 268,1 pkt 28,0 pkt Marius Lindvik
2.  14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 132,0 m 132,0 m 934,4 pkt (245,6 pkt) 8,3 pkt Austria

Indywidualnie

edytuj
2017   Lahti 43. miejsce (K-90)
2021   Oberstdorf 15. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120)

Drużynowo

edytuj
2021   Oberstdorf 5. miejsce (K-120)[b]

Starty C. Prevca na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
43. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 86,0 m 104,1 pkt 166,7 pkt Stefan Kraft
15. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 98,0 m 246,0 pkt 22,8 pkt Piotr Żyła
9. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 129,5 m 129,5 m 253,2 pkt 23,3 pkt Stefan Kraft
5. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 129,0 m 126,5 m 1010,0 pkt (242,4 pkt) 36,6 pkt Niemcy

Indywidualnie

edytuj
2013   Liberec 11. miejsce
2014   Val di Fiemme/Predazzo 9. miejsce
2015   Ałmaty 12. miejsce

Drużynowo

edytuj
2013   Liberec złoty medal[c]
2014   Val di Fiemme/Predazzo 6. miejsce[d]
2015   Ałmaty 5. miejsce[e]

Starty C. Prevca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
11. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 94,0 m 93,0 m 241,0 pkt 42,5 pkt Jaka Hvala
1.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[c] 101,5 m 102,5 m 1086,5 pkt (281,0 pkt)
9. 31 stycznia 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 86,5 m 94,5 m 217,2 pkt 14,3 pkt Jakub Wolny
6. 1 lutego 2014   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[d] 97,5 m 98,5 m 981,0 pkt (261,4 pkt) 46,0 pkt Polska
12. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 96,0 m 245,3 pkt 24,6 pkt Johann André Forfang
5. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[e] 96,5 m 95,5 m 815,3 pkt (209,3 pkt) 78,0 pkt Norwegia

Indywidualnie

edytuj
2013   Râșnov złoty medal

Drużynowo

edytuj
2013   Râșnov złoty medal[f], srebrny medal (drużyna mieszana)[g]

Starty C. Prevca na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.  18 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 97,5 m 98,5 m 261,0 pkt
1.  20 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[f] 99,0 m 97,0 m 987,5 pkt (263,0 pkt)
2.  22 lutego 2013   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-65 HS-72 druż. miesz.[g] 72,0 m 68,5 m 860,7 pkt (256,5 pkt) 27,8 pkt Niemcy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2013/2014 70.
2014/2015 59.
2016/2017 40.
2019/2020 33.
2020/2021 38.
2021/2022 10.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 30 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 148,0 m 133,5 m 235,6 pkt 3. 8,2 pkt Marius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[24]
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
- - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 16 27 19
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 43 18 38 41 q - 27
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 46 q - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - 30 29 8 24 40 34 26 q 21 28 33 24 44 40 36 42 - - - q - 67
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 39 - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - - - 36 22 19 15 26 19 38 19 32 - - - 21 15 13 35 - - 112
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- - - - - 37 10 19 29 23 q 37 36 24 - - - - - - - 17 26 22 - 83
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
8 5 20 5 6 22 7 11 13 27 15 - - - 12 6 17 14 3 9 10 7 5 6 24 37 29 7 657
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 [h] 133,0 m 128,5 m 862,6 pkt (217,8 pkt)

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 lutego 2020   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [i] 121,0 m 120,5 m 981,8 pkt (232,2 pkt) 2. 2,3 pkt Niemcy
2. 20 lutego 2021   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 [j] 94,5 m 94,5 m 945,3 pkt (247,2 pkt) 2. 23,4 pkt Norwegia
3. 4 grudnia 2021   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [k] 123,5 m 135,0 m 834,4 pkt (230,3 pkt) 3. 8,6 pkt Austria
4. 28 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 [h] 133,0 m 128,5 m 862,6 pkt (217,8 pkt) 1.
5. 26 lutego 2022   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [l] 124,0 m 130,5 m 1082,4 pkt (275,0 pkt) 2. 5,5 pkt Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[24]
Sezon
2013/2014
         
- - - - 5
Sezon
2016/2017
           
- - 4 - - -
Sezon
2019/2020
         
- - - 2 -
Sezon
2020/2021
         
- 4 - 2 -
Sezon
2021/2022
             
3 - - 1 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2016/2017 41.
2020/2021 27.
2021/2022 21.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2016/2017 24.
2019/2020 45.
2020/2021 26.
2021/2022 40.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[23]
2022 4.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[24]
2018 54.
2021 46.
2022 25.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[24]
2020 21.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[25]
2014 52.
2021 17.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[24]
2014
                  punkty
- - - - - 16 19 - q 27
2021
                punkty
- - - 5 31 10 6 14 129
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj
Źródło[24]
2021  
2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[26]
2012/2013 47.
2013/2014 16.
2014/2015 87.
2015/2016 34.
2016/2017 14.
2017/2018 57.
2018/2019 66.
2019/2020 18.
2020/2021 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 9 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 109,0 m 115,5 m 284,9 pkt
2. 10 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 115,5 m 114,5 m 292,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 marca 2014   Falun Lugnet K-90 HS-100 94,0 m 93,0 m 244,6 pkt 2. 0,4 pkt Rok Justin
2. 8 marca 2014   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 125,5 m 125,5 m 272,7 pkt 3. 3,7 pkt Anže Semenič
3. 9 marca 2014   Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 121,5 m 129,5 m 246,7 pkt 3. 3,4 pkt Bjørn Einar Romøren
4. 12 marca 2016   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 135,0 m 132,5 m 265,4 pkt 3. 17,4 pkt Markus Eisenbichler
5. 9 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 109,0 m 115,5 m 284,9 pkt 1.
6. 10 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 115,5 m 114,5 m 292,5 pkt 1.
7. 11 grudnia 2016   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 114,0 m 116,5 m 265,1 pkt 2. 8,1 pkt Anže Semenič
8. 17 marca 2018   Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 128,0 m 138,0 m 252,2 pkt 3. 18,8 pkt Stefan Huber
9. 5 lutego 2021   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 138,0 m 129,0 m 237,2 pkt 3. 44,1 pkt Ulrich Wohlgenannt
10. 6 lutego 2021   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 136,0 m 143,5 m 254,5 pkt 2. 20,1 pkt Ulrich Wohlgenannt
11. 13 lutego 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 134,0 m 141,5 m 282,0 pkt 2. 4,2 pkt Markus Schiffner
12. 14 lutego 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 139,0 m 137,5 m 277,6 pkt 2. 14,5 pkt Markus Schiffner
13. 14 marca 2021   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,5 m 134,0 m 265,3 pkt 3. 0,8 pkt Ulrich Wohlgenannt
14. 14 marca 2021   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 137,0 m 238,1 pkt 3. 17,7 pkt Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[24]
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - 56 46 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2012/2013
                                                        punkty
- - 10 8 - - - - - - - - - 36 38 - - - - - - - - - 12 13 19 12 134
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - 18 23 18 47 - - - - - - - - - - - - - 2 5 3 3 5 324
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - 10 21 dq - - - - - - - - - - - - - 36
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - - - 5 8 28 23 - - - - - - - - - - - - - - - - 3 5 193
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
1 1 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5 11 6 6 22 15 454
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 22 - - - - - - - - - - 3 69
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - 19 17 21 21 28 36 29 26 18 - - - - - - 69
Sezon 2019/2020
                                          punkty
5 13 11 25 - - - - - - - - 4 4 14 4 - - - 10 18 302
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - - - 3 8 2 5 2 2 - - 3 3 - - 497
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[26]
2012 14.
2013 60.
2014 2.
2015 21.
2019 9.
2020 11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 1 sierpnia 2014   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 132,0 m 125,5 m 278,0 pkt
2. 16 sierpnia 2014   Kuopio Puijo K-120 HS-127 130,5 m 122,0 m 237,6 pkt
3. 17 sierpnia 2014   Kuopio Puijo K-120 HS-127 133,5 m 128,0 m 258,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 września 2012   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 137,5 m 133,5 m 276,5 pkt 2. 5,0 pkt Wolfgang Loitzl
2. 5 lipca 2014   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 106,5 m 114,5 m 256,0 pkt 2. 30,1 pkt Peter Prevc
3. 6 lipca 2014   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 104,5 m 112,0 m 236,2 pkt 2. 8,8 pkt Peter Prevc
4. 1 sierpnia 2014   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 132,0 m 125,5 m 278,0 pkt 1.
5. 16 sierpnia 2014   Kuopio Puijo K-120 HS-127 130,5 m 122,0 m 237,6 pkt 1.
6. 17 sierpnia 2014   Kuopio Puijo K-120 HS-127 133,5 m 128,0 m 258,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[24]
2012
                            punkty
- - - 44 - - - - 14 2 26 8 4 46 185
2013
                    punkty
- - - - - - 39 dq 13 24 27
2014
                            punkty
2 2 1 12 1 1 - - - - - - - - 482
2015
                            punkty
4 24 22 36 8 6 10 19 - - - - - - 176
2019
                                punkty
11 16 9 11 12 21 - - 13 10 28 17 22 15 8 8 276
2020
    punkty
8 16 47
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[27]
2010/2011 180.
2011/2012 1.
2012/2013 156.
2013/2014 100.
2015/2016 50.
2017/2018 37.
2018/2019 9.
2019/2020 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 lutego 2012   Liberec Ještěd K-90 HS-100 103,5 m 100,0 m 278,0 pkt
2. 19 stycznia 2019   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 98,0 m 99,5 m 243,2 pkt
3. 20 stycznia 2019   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 98,0 m 99,5 m 263,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 stycznia 2012   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 102,0 m 100,0 m 264,8 pkt 2. 10,2 pkt Rok Justin
2. 18 lutego 2012   Liberec Ještěd K-90 HS-100 103,5 m 100,0 m 278,0 pkt 1.
3. 6 marca 2016   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,0 m 94,5 m 229,0 pkt 3.[m] 12,0 pkt Danny Queck
4. 10 lutego 2018   Rastbüchl Baptist-Kitzlinger-Schanze K-74 HS-78 78,5 m 77,0 m 245,0 pkt 3. 8,8 pkt Tomasz Pilch
5. 13 stycznia 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 135,0 m 129,5 m 255,6 pkt 3. 16,7 pkt David Haagen
6. 19 stycznia 2019   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 98,0 m 99,5 m 243,2 pkt 1.
7. 20 stycznia 2019   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 98,0 m 99,5 m 263,9 pkt 1.
8. 11 lipca 2019   Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 94,5 m 94,0 m 217,1 pkt 3. 14,5 pkt Maximilian Lienher
9. 12 lipca 2019   Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 98,0 m 94,5 m 229,9 pkt 2. 0,2 pkt Maximilian Lienher

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[24]
Sezon 2010/2011
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 15 - - - - - - 16
Sezon 2011/2012
                                              punkty
- - - - - - - - - - 4 2 - - 4 10 1 - - - - 4 5 401
Sezon 2012/2013
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 12 - - 22
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - 6 14 - - - - - - - - - - - - - - - - 58
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 3 - - 110
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - - - - - 23 22 8 43 3 36 21 21 - 129
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - - - - - - - 10 3 1 1 - - - - 286
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - 3 2 18 22 5 4 - - - - - - - - - - - - - - 257
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Lovro Kos, Cene Prevc, Timi Zajc i Peter Prevc
  2. a b Skład zespołu: Cene Prevc, Peter Prevc, Domen Prevc i Anže Lanišek
  3. a b Skład zespołu: Anže Semenič, Ernest Prišlič, Cene Prevc i Jaka Hvala
  4. a b Skład zespołu: Cene Prevc, Tomaž Verbajs, Andraž Modic i Anže Lanišek
  5. a b Skład zespołu: Cene Prevc, Domen Prevc, Andraž Modic i Anže Lanišek
  6. a b Skład zespołu: Nejc Seretinek, Cene Prevc, Florjan Jelovčan i Anže Lanišek
  7. a b Skład zespołu: Anja Javoršek, Julija Sršen, Anže Lanišek i Cene Prevc
  8. a b Skład zespołu: Ema Klinec, Cene Prevc, Urša Bogataj i Anže Lanišek
  9. Skład zespołu: Cene Prevc, Timi Zajc, Peter Prevc i Anže Lanišek
  10. Skład zespołu: Nika Križnar, Cene Prevc, Ema Klinec i Žiga Jelar
  11. Skład zespołu: Cene Prevc, Peter Prevc, Timi Zajc i Anže Lanišek
  12. Skład zespołu: Žiga Jelar, Cene Prevc, Timi Zajc i Peter Prevc
  13. Ex aequo z Žigą Jelarem

Przypisy

edytuj
  1. Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-12-20. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. a b Cene PREVC - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-03-09].
  3. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-09].
  4. Adrian Dworakowski: Nika Prevc: Peter to skoczek, który mnie zainspirował. skijumping.pl, 2020-12-26. [dostęp 2021-11-26].
  5. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  6. a b PREVC Cene - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  7. FIS Cup 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-11-15].
  8. a b PREVC Cene - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  9. Anna Szczepankiewicz: Skoki Narciarskie: PK w Lillehammer: Wolfgang Loitzl zwycięża w drugim konkursie. skijumping.pl, 2012-09-09. [dostęp 2015-11-15].
  10. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  11. a b PREVC Cene - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  12. Letni Puchar Kontynentalny 2014. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-01-29].
  13. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  14. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  15. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  16. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  17. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  18. a b PREVC Cene - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-04]. (ang.).
  19. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  20. PREVC Cene - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-04]. (ang.).
  21. Dominik Formela: Cene Prevc kończy karierę!. skijumping.pl, 2022-10-04. [dostęp 2022-10-04].
  22. Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Zwycięstwo Austriaków, Polacy tuż za podium. skijumping.pl, 2023-04-01. [dostęp 2024-03-09].
  23. a b c d PREVC Cene - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  24. a b c d e f g h i Adam Kwieciński: PREVC Cene 1996.03.12 SLO. [dostęp 2024-03-09].
  25. PREVC Cene - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  26. a b PREVC Cene - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  27. PREVC Cene - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).

Bibliografia

edytuj