Naar inhoud springen

Hendrik de Jongere

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Hendrik II van Maine)
Hendrik de Jongere
11551183
Hendrik de Jongere
Titulair koning van Engeland
Periode 1170 - 1183
Voorganger Hendrik II
Opvolger Hendrik II
Vader Hendrik II van Engeland
Moeder Eleonora van Aquitanië

Hendrik de Jongere (28 februari 1155 - Martel, 11 juni 1183) was een zoon van Hendrik II van Engeland en regeerde naast zijn vader als titulair koning van Engeland. Hij oefende echter nooit daadwerkelijk de macht uit.[1]

Hendrik werd geboren als de tweede zoon van koning Hendrik II van Engeland en Eleonora van Aquitanië. Een jaar na zijn geboorte overleed zijn oudere broer Willem waardoor hij de nieuwe erfgenaam van zijn vader werd. Op jonge leeftijd werd hij al verloofd met Margaretha van Frankrijk. Hij werd in juni 1170 op vijftienjarige leeftijd gekroond tot mede-koning van Engeland en twee jaar later volgde de voltrekking van het huwelijk met Margaretha. In 1173 kwam Hendrik in opstand tegen zijn vader, dit mogelijk wegens de geringe macht die hij bezat.

Tussen 1175 en 1182 reisde hij door grote delen van Frankrijk samen met zijn neven Filips van de Elzas en Boudewijn de Moedige om mee te doen aan de riddertoernooien. Het einde van zijn carrière in de toernooien had ermee te maken dat hij in onmin raakte met Willem de Maarschalk. De exacte aanleiding hiervoor is niet geheel bekend. Hendrik overleed op 28-jarige leeftijd in Limousin terwijl hij een campagne voerde tegen zijn broer Richard en zijn vader. Tijdens de militaire campagne had hij dysenterie opgelopen en na zijn dood werd hij begraven in de Kathedraal van Rouen.

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]

Fulco V van Anjou
(ca. 1092-1143)

Ermengarde van Maine
(ca. 1096-1126)
 


Hendrik I van Engeland
(ca. 1068-1135)

Mathilde van Schotland
(ca. 1079-1118)
 

Willem IX van Aquitanië
(1071-1126)

Filippa van Toulouse
(ca. 1073-1118)
 

Aimery I van Châtellerault
(ca. 1075-1151)

Amalberga
(1079-1151)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Godfried V van Anjou
(1113-1151)
 
 
 

Mathilde van Engeland
(ca. 1102-1167)
 
 
 
 
 

Willem X van Aquitanië
(1099-1137)
 
 
 

Aénor van Châtellerault
(ca. 1103-1130)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Hendrik II van Engeland
(1133-1189)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Eleonora van Aquitanië
(ca. 1122/1124-1204)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Hendrik de Jongere
(1155-1183)
 

Mathilde Plantagenet
(1156-1189)
 


Richard Leeuwenhart
(1157-1199)
 

Godfried II van Bretagne
(1158–1186)
 

Eleonora van Engeland
(1162-1214)
 

Johanna Plantagenet
(1165-1199)
 


Jan zonder Land
(ca. 1166/1167-1216)