Naar inhoud springen

Kransslagader: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Varianten: Typefout
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 14: Regel 14:
| MeshNumber = A07.231.114.269
| MeshNumber = A07.231.114.269
}}
}}
De '''kransslagaders'''<ref name="Pinkhof2012">Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). ''Pinkhof Geneeskundig woordenboek'' (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.</ref> of '''arteriae coronariae'''<ref name="FCAT">Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). ''Terminologia Anatomica''. Stuttgart: Thieme</ref> zijn twee uit de [[aorta]] ontspringende [[slagader]]s die de [[hartspier]] van bloed voorzien. De linker kransslagader splitst na de hoofdstam in twee takken, de ''ramus interventricularis anterior'' en de ''ramus circumflexus''. Een kransslagader kan door [[atherosclerose]] vernauwd of verstopt raken, waardoor pijn op de borst optreedt ([[angina pectoris]]) bij een vernauwing, of een [[hartinfarct]] door verstopping. De vernauwing kan in beeld worden gebracht met een [[hartkatheterisatie]] (coronairangiografie of CAG), of met een [[CT-scan]].
De '''kransslagaders'''<ref name="Pinkhof2012">Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). ''Pinkhof Geneeskundig woordenboek'' (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.</ref> of '''''arteriae coronariae'''''<ref name="FCAT">Federative Committee on Anatomical Terminology (FCAT) (1998). ''Terminologia Anatomica''. Stuttgart: Thieme</ref> zijn twee uit de [[aorta]] ontspringende [[slagader]]s van de [[coronaire bloedsomloop]] die de [[hartspier]] van bloed voorzien. De linker kransslagader splitst na de hoofdstam in twee takken, de ''ramus interventricularis anterior'' en de ''ramus circumflexus''. Een kransslagader kan door [[atherosclerose]] vernauwd of verstopt raken, waardoor pijn op de borst optreedt (''[[angina pectoris]]'') bij een vernauwing, of een [[hartinfarct]] door verstopping. De vernauwing kan in beeld worden gebracht met een [[hartkatheterisatie]] (coronairangiografie of CAG), of met een [[CT-scan]]. De kransslagaders zijn eindslagaders, omdat ze de enige bloedtoevoer naar de hartspier zijn. Er is maar weinig reserve, als er een slagader wordt afgesloten, resulteert dit vaak onmiddellijk in een kritieke toestand.
De kransslagaders worden beschouwd als ''eindslagaders'', omdat ze de enige bloedtoevoer naar de hartspier zijn. Er is maar weinig reserve, als er een slagader wordt afgesloten, resulteert dit vaak onmiddellijk in een kritieke toestand.


== Anatomie van de kransslagaders ==
== Anatomie van de kransslagaders ==
De twee kransslagaders ontspringen uit het eerste deel-de ''aortawortel''- van de [[aorta]], vlak boven de [[aortaklep]]. De linker kransslagader ontspringt daarbij uit de linker ''sinus aortae'', de rechter uit de rechter.
De twee kransslagaders ontspringen uit het eerste deelde aortawortel van de [[aorta]], vlak boven de [[aortaklep]]. De linkerkransslagader ontspringt daarbij uit de linker ''sinus aortae'', de rechter uit de rechter.


===Varianten===
===Varianten===
Bij vier procent van de mensen wordt een derde kransslagader gevonden, het verloop van deze arterie is gelijk aan een ramus circumflexus, alleen ontspringt deze arterie niet uit de hoofdstam van de linkercoronairarterie zoals gebruikelijk, maar rechtstreeks uit de aortawortel.<br />
Bij vier procent van de mensen wordt een derde kransslagader gevonden, het verloop van deze arterie is gelijk aan een ''ramus circumflexus'', alleen ontspringt deze arterie niet uit de hoofdstam van de linkercoronairarterie zoals gebruikelijk, maar rechtstreeks uit de aortawortel.<br />
Heel zeldzaam is de aanwezigheid van slechts één coronairarterie, ofwel monocoronair. Doorgaans ontspringt deze uit de linker sinus aortae, waarbij er een aftakking doorgaans voor de pulmonaalarterie langs naar het rechterdeel van de atrioventriculaire groeve loopt en verder het gebruikelijke beloop heeft van een rechtercoronairarterie.<br />
Heel zeldzaam is de aanwezigheid van slechts één coronairarterie, ofwel monocoronair. Doorgaans ontspringt deze uit de linker ''sinus aortae'', waarbij er een aftakking doorgaans voor de pulmonaalarterie langs naar het rechterdeel van de atrioventriculaire groeve loopt en verder het gebruikelijke beloop heeft van een rechtercoronairarterie.<br />
Soms is er een verdubbeling van de kransslagader, er zijn dan twee parallel verlopende slagaders, in plaats van één. Ook kan het voorkomen dat beide kransslagaders ontspringen uit één sinus, afhankelijk van de loop van de kransslagaders kan dit meer of minder onschuldig zijn. Dit soort afwijkingen zijn aangeboren.
Soms is er een verdubbeling van de kransslagader, er zijn dan twee parallel verlopende slagaders, in plaats van één. Ook kan het voorkomen dat beide kransslagaders ontspringen uit één sinus, afhankelijk van de loop van de kransslagaders kan dit meer of minder onschuldig zijn. Dit soort afwijkingen zijn aangeboren.


=== Dominante kransslagader ===
=== Dominante kransslagader ===
De slagader die de ''ramus descendens posterior'' van bloed voorziet is de dominante kransslagader.<ref name="Hurst">{{cite book | last=Fuster | first=V | coauthors=Alexander RW, O'Rourke RA | title=Hurst's The Heart | publisher=McGraw-Hill | year=2001 | page=53 | edition=10th | isbn=0-07-135694-0}}</ref> Als deze ''ramus descendens posterior'' een tak is van de rechterkransslagader (85%), zegt men dat het systeem rechtsdominant is. Is het een tak van de linkerkransslagader (20%), dan noemt men het linksdominant. Wordt deze ''ramus descendens posterior'' door beide van bloed voorzien (10%), dan spreekt men van codominantie.<ref name="Hurst"/>
De slagader die de ''ramus descendens posterior'' van bloed voorziet, is de dominante kransslagader.<ref name="Hurst">{{cite book | last=Fuster | first=V | coauthors=Alexander RW, O'Rourke RA | title=Hurst's The Heart | publisher=McGraw-Hill | year=2001 | page=53 | edition=10th | isbn=0-07-135694-0}}</ref> Als deze ''ramus descendens posterior'' een tak is van de rechterkransslagader (85%), is het systeem rechtsdominant is. Is het een tak van de linkerkransslagader (20%), dan is het linksdominant. Wordt deze ''ramus descendens posterior'' door beide van bloed voorzien (10%), dan is het codominantie.<ref name="Hurst"/> Anatomisch zou de slagader die de [[Atrioventriculaire knoop|AV-knoop]] van bloed voorziet de dominante zijn, meestal is dit de rechter.
Anatomisch zou je de slagader die de [[Atrioventriculaire knoop|AV-knoop]] van bloed voorziet de dominante moeten noemen, meestal is dit de rechter.


== Bloedstroom door de kransslagaders==
== Bloedstroom door de kransslagaders==
Tijdens het samentrekken van de kamer ([[Systole (hart)|systole]]), worden de takken van de kransslagaders die aan de binnenzijde onder het endocard (dus binnen de hartspier) liggen, dichtgedrukt door de hoge druk die dan ontstaat. De doorbloeding van de hartspier moet dus plaatsvinden tijdens de ontspanning van de hartspier, de [[diastole (hart)|diastole]], wanneer de vaten in de hartspier open zijn en geen hoge druk te verduren hebben.
Tijdens het samentrekken van de kamer ([[Systole (hart)|systole]]), worden de takken van de kransslagaders die aan de binnenzijde onder het endocard (dus binnen de hartspier) liggen, dichtgedrukt door de hoge druk die dan ontstaat. De doorbloeding van de hartspier moet dus plaatsvinden tijdens de ontspanning van de hartspier, de [[diastole (hart)|diastole]], wanneer de vaten in de hartspier open zijn en geen hoge druk te verduren hebben. [[Ischemie]] is het tekortschieten van de bloedstroom naar de hartspier. Mannen voelen dit vaak als pijn op de borst, vrouwen als benauwdheid. Dit is [[angina pectoris]]. Bij een een myocardinfarct of [[hartinfarct]] sterven er hartspiercellen af. De meeste bloedvaten vernauwen in reactie op [[noradrenaline]]. De kransslagaders zijn voornamelijk voorzien van bètareceptoren en verwijden juist als reactie op stimulatie door adrenaline. Alfa-agonisten geven daardoor maar weinig vaatvernauwing.
Wanneer de bloedstroom naar de hartspier tekortschiet, noemen we dat [[ischemie]]. Mannen voelen dit vaak als pijn op de borst, vrouwen als benauwdheid. Dit heet [[angina pectoris]]. Wanneer er hartspiercellen afsterven spreken we van een myocardinfarct of [[hartinfarct]].
De meeste bloedvaten vernauwen in reactie op [[noradrenaline]]. De kransslagaders zijn voornamelijk voorzien van bètareceptoren en verwijden juist als reactie op stimulatie door adrenaline. Alfa-agonisten geven daardoor maar weinig vaatvernauwing.


==Anastomoses==
==Anastomoses==
Een [[anastomose]] is een verbinding tussen twee slagaders. Er is wel enige verbinding tussen de takken van de twee kransslagaders, maar functioneel zijn het eindslagaders. De anastomosen functioneren niet zo dat de een de afsluiting van de ander kan compenseren, wat de bloedvaten elders, zoals in de hand, wel kunnen. Wanneer een gebied bloed krijgt van twee slagaders, kan geleidelijke afsluiting van een van de twee wel opgevangen worden. In het meest gangbare patroon van kransslagaders zijn er drie gebieden met anastomosen:
Een [[anastomose]] is een verbinding tussen twee slagaders.
* Kleine takken van de ''ramus anterior descendens'', een tak van de linkerkransslagader, ontmoet de rechterkransslagader in de groeve tussen de beide hartkamers.
Er is wel enige verbinding tussen de takken van de twee kransslagaders, maar functioneel zijn het eind-slagaders. De anastomosen functioneren niet zo dat de een de afsluiting van de ander kan compenseren, wat de bloedvaten elders, zoals in de hand, wel kunnen. Wanneer een gebied bloed krijgt van twee slagaders, kan geleidelijke afsluiting van een van de twee wel opgevangen worden. In het meest gangbare patroon van kransslagaders zijn er drie gebieden met anastomosen:
Kleine takken van de ''ramus anterior descendens'', een tak van de linkerkransslagader, ontmoet de rechterkransslagader in de groeve tussen de beide hartkamers.
* Meer naar boven is er een anastomose tussen de ''ramus circumflexus'' (van de linkerkranslagader) en de rechter kransslagader in diezelfde groeve.
Meer naar boven is er een anastomose tussen de ''ramus circumflexus'' (van de linkerkranslagader) en de rechter kransslagader in diezelfde groeve.
* Er is ook een anastomose tussen takken van de twee kransslagaders in het tussenschot.
Er is ook een anastomose tussen takken van de twee kransslagaders in het tussenschot.


<gallery>
<gallery>
Bestand:Anatomy Heart English Tiesworks.jpg|Anatomie van hart en kransslagaders
Bestand:Anatomy Heart English Tiesworks.jpg|Anatomie van hart en kransslagaders
Bestand:Gray497.png| Oorsprong van de kransslagaders bij de aortaklep
Bestand:Gray497.png| Oorsprong van de kransslagaders bij de aortaklep
Bestand:Coronary arteries.svg| Kransslagaders met rode tekst en andere oriëntatiepunten blauw.
Bestand:Coronary arteries.svg| Kransslagaders met rode tekst en andere oriëntatiepunten blauw
Bestand:Cardiac vessels.png| Schematisch overzicht van de doorbloeding van het hart; boven de voorzijde, onder de onderzijde
Bestand:Cardiac vessels.png| Schematisch overzicht van de doorbloeding van het hart; boven de voorzijde, onder de onderzijde
</gallery>
</gallery>

Versie van 23 aug 2019 02:41

Kransslagader
Arteria coronaria
Slagader
vooraanzicht met de arteria coronaria dextra en de ramus interventricularis anterior
vooraanzicht met de arteria coronaria dextra en de ramus interventricularis anterior
Kransslagader
Synoniemen
Latijn arteria coronaria cordis[1]

arteria cordis coronaria[2]
arteria cardiaca[2]

Nederlands kroonslagader[3]
Naslagwerken
MeSH Coronary+Vessels
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De kransslagaders[1] of arteriae coronariae[4] zijn twee uit de aorta ontspringende slagaders van de coronaire bloedsomloop die de hartspier van bloed voorzien. De linker kransslagader splitst na de hoofdstam in twee takken, de ramus interventricularis anterior en de ramus circumflexus. Een kransslagader kan door atherosclerose vernauwd of verstopt raken, waardoor pijn op de borst optreedt (angina pectoris) bij een vernauwing, of een hartinfarct door verstopping. De vernauwing kan in beeld worden gebracht met een hartkatheterisatie (coronairangiografie of CAG), of met een CT-scan. De kransslagaders zijn eindslagaders, omdat ze de enige bloedtoevoer naar de hartspier zijn. Er is maar weinig reserve, als er een slagader wordt afgesloten, resulteert dit vaak onmiddellijk in een kritieke toestand.

Anatomie van de kransslagaders

De twee kransslagaders ontspringen uit het eerste deel – de aortawortel – van de aorta, vlak boven de aortaklep. De linkerkransslagader ontspringt daarbij uit de linker sinus aortae, de rechter uit de rechter.

Varianten

Bij vier procent van de mensen wordt een derde kransslagader gevonden, het verloop van deze arterie is gelijk aan een ramus circumflexus, alleen ontspringt deze arterie niet uit de hoofdstam van de linkercoronairarterie zoals gebruikelijk, maar rechtstreeks uit de aortawortel.
Heel zeldzaam is de aanwezigheid van slechts één coronairarterie, ofwel monocoronair. Doorgaans ontspringt deze uit de linker sinus aortae, waarbij er een aftakking doorgaans voor de pulmonaalarterie langs naar het rechterdeel van de atrioventriculaire groeve loopt en verder het gebruikelijke beloop heeft van een rechtercoronairarterie.
Soms is er een verdubbeling van de kransslagader, er zijn dan twee parallel verlopende slagaders, in plaats van één. Ook kan het voorkomen dat beide kransslagaders ontspringen uit één sinus, afhankelijk van de loop van de kransslagaders kan dit meer of minder onschuldig zijn. Dit soort afwijkingen zijn aangeboren.

Dominante kransslagader

De slagader die de ramus descendens posterior van bloed voorziet, is de dominante kransslagader.[5] Als deze ramus descendens posterior een tak is van de rechterkransslagader (85%), is het systeem rechtsdominant is. Is het een tak van de linkerkransslagader (20%), dan is het linksdominant. Wordt deze ramus descendens posterior door beide van bloed voorzien (10%), dan is het codominantie.[5] Anatomisch zou de slagader die de AV-knoop van bloed voorziet de dominante zijn, meestal is dit de rechter.

Bloedstroom door de kransslagaders

Tijdens het samentrekken van de kamer (systole), worden de takken van de kransslagaders die aan de binnenzijde onder het endocard (dus binnen de hartspier) liggen, dichtgedrukt door de hoge druk die dan ontstaat. De doorbloeding van de hartspier moet dus plaatsvinden tijdens de ontspanning van de hartspier, de diastole, wanneer de vaten in de hartspier open zijn en geen hoge druk te verduren hebben. Ischemie is het tekortschieten van de bloedstroom naar de hartspier. Mannen voelen dit vaak als pijn op de borst, vrouwen als benauwdheid. Dit is angina pectoris. Bij een een myocardinfarct of hartinfarct sterven er hartspiercellen af. De meeste bloedvaten vernauwen in reactie op noradrenaline. De kransslagaders zijn voornamelijk voorzien van bètareceptoren en verwijden juist als reactie op stimulatie door adrenaline. Alfa-agonisten geven daardoor maar weinig vaatvernauwing.

Anastomoses

Een anastomose is een verbinding tussen twee slagaders. Er is wel enige verbinding tussen de takken van de twee kransslagaders, maar functioneel zijn het eindslagaders. De anastomosen functioneren niet zo dat de een de afsluiting van de ander kan compenseren, wat de bloedvaten elders, zoals in de hand, wel kunnen. Wanneer een gebied bloed krijgt van twee slagaders, kan geleidelijke afsluiting van een van de twee wel opgevangen worden. In het meest gangbare patroon van kransslagaders zijn er drie gebieden met anastomosen:

  • Kleine takken van de ramus anterior descendens, een tak van de linkerkransslagader, ontmoet de rechterkransslagader in de groeve tussen de beide hartkamers.
  • Meer naar boven is er een anastomose tussen de ramus circumflexus (van de linkerkranslagader) en de rechter kransslagader in diezelfde groeve.
  • Er is ook een anastomose tussen takken van de twee kransslagaders in het tussenschot.