Zaman Heian (平安時代, Heian jidai) ialah bahagian terakhir dalam Sejarah Jepun klasik, bermula tahun 794 hingga ke 1185.[1] Zaman ini dinamakan sempena dengan nama ibukota Heian-kyō, atau sekarang digelar Kyōto.Z aman ini adalah zaman dalam sejarah Jepun dimana pengaruh Agama Buddha, Taoism dan lain-lain pengaruh dari China berada di paras tertinggi. Zaman Heian jug dianggap puncak kepada kuasa maharaja Jepun dan terkenal kerana keseniannya, terutama dalam sajak dan kesusteraan. Walaupun Kerabat Maharaja Jepun mempunyai kuasa di permukaan, kuasa sebenar dipegang oleh suku Fujiwara, sebuah keluarga bangsawan yang berkuasa yang menjalinkan penyatuan hubungan perkahwinan dengan Maharaja Jepun. Heian (平安) bererti "aman dan tenang" dalam Bahasa Jepun.


Sejarah Jepun

Glosari

Rujukan

sunting
  1. ^ "Heian period". Encyclopædia Britannica. Retrieved 2007-04-24.