راه سوم
در سیاست راه سوم (Third Wayism)[۱] موضعی شبیه به میانه گرایی است که با دفاع از ترکیب متغیری از خط مشی‌های سیاسی دست راستی و اجتماعی دست چپی برای آشتی دادن سیاست‌های راست و چپ تلاش می‌کند. راه سوم به عنوان یک بازاریابی جدی سیاست‌های مختلف جنبش‌های چپ میانه ترقی خواه در پاسخ به شک و تردید بین‌المللی در مورد کارامدی مداخله اقتصادی ایجاد شد که پیشتر از سوی اقتصاد کینزی ترویج می‌شد و در تقابل با محبوبیت فزاینده لیبرالیسم اقتصادی و لیبرالیسم اجتماعی قرار داشت.
در خصوص این سیاست، آنتونی_گیدنز، جامعه‌شناس بریتانیایی، کتابی با عنوان راه سوم منتشر کرده است. این سیاست در محورهایی از جمله خانواده، جهانی شدن، اقتصادهای بین المللی؛ راه سوم را مورد بررسی قرار داده است و خاططر نشان کرده است که به منظور بهره‌مندی از مزایای این سیاست می‌بایست همواره میان چپ و راست توازن و دوستی برقرار باشد. اگر این دو در تعارض با یکدیگر باشند راه سوم مجالی برای سخن نمی‌یابد. گفته شده طرفداران اقتصاد اسلامی عموماً آن را نه سوسیالیستی و نه سرمایه‌داری، بلکه به عنوان یک «راه سوم» توصیف می کنند.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Third Way». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۶.
- گیدنز، آنتونی (1400) راه سوم بازسازی سوسیال دموکراسی، ترجمه منوچهر صبوری کاشانی، تهران: نشر شیرازه.