اس‌تی‌اس-۷
اس‌تی‌اس-۷ (به انگلیسی: STS-7) هفتمین ماموریت شاتل‌های فضایی و دومین ماموریت شاتل فضایی چلنجر بود. این ماموریت در صبح روز ۱۸ ژوئن ۱۹۸۳ آغاز شد و پس از ۶ روز و ۹۷ بار گردش به دور زمین در ۲۴ ژوئن همان سال پایان یافت. در این ماموریت برای اولین بار فضانوردی زن به همراه شاتل به فضا رفت. اس‌تی‌اس-۷ طولانی‌ترین ماموریت در زمان خود بود.[۱]
| {{{نام_مأموریت}}} | |
|---|---|
| اطلاعات کلی مأموریت | |
| مشخصات فضاپیما | |
| تعداد فضانوردان: | ۵ |
| آغاز و پایان مأموریت | |
| مشخصات مداری | |
| اوج: | ۱۷۰ کیلومتر |
| حضیض: | ۱۶۰ کیلومتر |
| عکس رسمی | |
 از چپ به راست (پایین) سالی کی راید، رابرت ال کریپن، فدریک ایچ هائک (بالا) جان اف فابیان، نورمن ای تاگارد | |
خدمه
ویرایش| رده | فضانورد | |
|---|---|---|
| فرمانده | رابرت کریپن | |
| خلبان | فدریک اچ هائک | |
| متخصص ماموریت | جان اف فابیان | |
| متخصص ماموریت | سالی کی راید | |
| متخصص ماموریت | نورمن ای تاگارد | |
پارامترهای ماموریت
ویرایشنکات برجسته ماموریت
ویرایشسالی کی راید اولین زن فضانوردی بود که در فضا به پرواز درآمد. شاتل در این ماموریت دو ماهواره آنکی سی-۲ برای تل‌ست کانادا و پالاپا بی-۱ برای اندونزی را در انبار خود حمل می‌کرد. این دو ماهواره با موفقیت در مدار قرار گرفتند. ۷ جعبه دیگر نیز در انبار قرار داشتند که برای مطالعات در فضا در نظر گرفته‌شده‌بودند. یکی از این جعبه‌ها وظیفهٔ بررسی رفتار اجتماعی مورچه‌ها در وضعیت جاذبهٔ صفر را داشت. ۱۰ پلت به ماهوارهٔ پلت شاتل (اسپاس -۰۱) متصل بودند، که برای تحقیقات روی آلیاژهای فلزها در جاذبهٔ صفر و سنسورهای از راه دور استفاده شدند. [۱]
آزمایش‌های انجام گرفته در این ماموریت عبارت‌اند از:
- بررسی بیماری‌های فضا
- جریان دائم الکتروفورز
- رآکتورهای مونودیسپر لاتکس
- حضور دانش‌آموزان در شاتل
مخزن خارجی
ویرایشاین ماموریت آخرین ماموریتی بود، که در آن از اس‌دبلیوتی (مخزن با وزن استاندارد) استفاده شد.[۱]
آهنگ بیدارباش
ویرایشناسا از برنامهٔ جمینی شروع به پخش موسیقی برای بیدارکردن فضانوردان کرد.[۲]
| روز پرواز | ترانه | هنرمند | پخش شده برای |
|---|---|---|---|
| روز ۲ | "ترانه پرواز دانشگاه تگزاس" | گروه موسیقی دانشگاه تگزاس | باب کریپن |
| روز ۳ | "روز توف تونیا" | توفت بلیزبوبز | ریک هائک |
| روز ۴ | "وقتی تو می‌خندی" | ||
| روز ۵ | "سرود پرواز دانشگاه ایالتی کوگار واشنگتن" | گروه موسیقی دانشگاه ایالتی واشنگتن | جان فابیان |
| روز ۶ | "سرود استنفورد" | گروه موسیقی دانشگاه استنفورد | سالی راید |
| روز ۷ | "سرود پرواز دانشگاه ایالتی فلوریدا" | گروه موسیقی دانشگاه ایالتی فلوریدا | نورم تاگارد |
فرود
ویرایشاین ماموریت ابتدا قرار بود، با فرود در پایگاه فضایی کندی پایان پذیرد، ولی با وجود هوای بد در فلوریدا مجبور به فرود در پایگاه ادواردز شد. برای فراهم شدن فرود در پایگاه ادورادز ماموریت برای دو گردش مداری تمدید شد. مدارگرد در ۲۹ ژوئن ۱۹۸۳ به پایگاه فضایی کندی انتقال یافت.[۱]
پانویس
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامsts7وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ «Chronology of Wakeup Calls» (PDF). NASA. ۲۵ ژوئن ۲۰۰۷. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۰۷. از پارامتر ناشناخته
|نام‌خانوادگی=صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر|first1=بدون|last1=در Authors list وارد شده‌است (کمک)
