Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Μεγάλος Ποντικο-Ντετέκτιβ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ
The Great Mouse Detective
Εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΡον Κλέμεντς
Μπάρνι Μάττισον
Ντέιβ Μίτσενερ
Τζον Μάσκερ
ΠαραγωγήΜπάρνι Μάττισον
ΣενάριοΠιτ Γιανγκ
Βανς Γκέρι
Στιβ Χούλετ
Ρον Κλέμεντς
Τζον Μάσκερ
Μπρους Μόρις
Μάθιου Ο'Κάλαχαν
Μπάρνι Μάττισον
Ντέιβ Μίτσενερ
Μελ Σο
Βασισμένο σεΟ Μπαζίλ της Μπέικερ Στριτ των Ιβ Τάιτους και Πολ Γκάλντον
Ηθοποιοί φωνήςΒίνσεντ Πράις
Μπάρι Ίνγκαμ
Βαλ Μπέτιν
Σουζάν Πόλατσεκ
Κάντι Κάντιτο
Νταϊάνα Τσέσνι
Ιβ Μπρενέρ
Άλαν Γιανγκ
ΜουσικήΧένρυ Μαντσίνι
ΜοντάζΡόι Μπρούερ
Τζέιμς Μέλτον
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Animation Studios
ΔιανομήBuena Vista Distribution
Πρώτη προβολή2 Ιουλίου 1986
Διάρκεια74 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$14 εκατομμύρια[1]
Ακαθάριστα έσοδα$38.7 εκατομμύρια[1]
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ (πρωτότυπος τίτλος: The Great Mouse Detective) είναι Αμερικανική κωμική ταινία μυστηρίου, κινουμένων σχεδίων παραγωγής 1986 από τα Walt Disney Animation Studios και διανομή από την Buena Vista Distribution. Αποτελεί την 26η ταινία μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων για την Disney. Την ταινία σκηνοθέτησαν οι Μπάρνι Μάττισον, Ντέιβ Μίτσενερ και η ομάδα των Τζον Μάσκερ και Ρον Κλέμεντς, οι οποίοι αργότερα σκηνοθέτησαν μεγάλες επιτυχίες της Disney όπως Η Μικρή Γοργόνα και ο Αλαντίν. Είναι επίσης γνωστή και ως Οι περιπέτειες του μεγάλου Ποντικο-ντετέκτιβ κατά την επανακυκλοφορία της στις αίθουσες το 1992 αλλά και ως Μπαζίλ ο Μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ σε μερικές χώρες. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι όλοι ποντίκια και αρουραίοι οι οποίοι ζουν στο Βικτωριανό Λονδίνο.

Βασισμένη στη σειρά παιδικών βιβλίων Ο Μπαζίλ της Μπέικερ Στριτ της Ιβ Τάιτους, αντλεί έντονη επίδραση από τον Σέρλοκ Χολμς με ένα ηρωικό ποντίκι το οποίο μιμείται συνειδητά τον ντετέκτιβ. Η Τάιτους ονόμασε τον βασικό χαρακτήρα των βιβλίων της από τον ηθοποιό Μπέιζιλ Ράθμποουν, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τον ρόλο του ως Χολμς σε ταινίες.

Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ κυκλοφόρησε στις αίθουσες στις 2 Ιουλίου 1986 με θετικές κριτικές και εμπορική επιτυχία, σε έντονη αντίθεση με την αποτυχία στο box-office της προηγούμενης ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney, Το Μαύρο Καζάνι (1985). Ως εκ τούτου, τα ανώτατα στελέχη της νέας διοίκησης της εταιρίας πείστηκαν πως το τμήμα κινουμένων σχεδίων της εταιρίας ήταν ακόμα βιώσιμη επιχείρηση και αυτό έβαλε τη βάση για την εποχή γνωστή και ως Αναγέννηση της Disney.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιούνιος 1897 στο Λονδίνο: Μια νεαρή ποντικίνα με το όνομα Ολίβια Φλάβερσαμ, γιορτάζει τα γενέθλιά της μαζί με κατασκευαστή παιχνιδιών πατέρα της, Χίραμ. Ξαφνικά, μια νυχτερίδα με σακατεμένη φτερούγα και ξύλινο πόδι εισβάλλει στο εργαστήρι και απαγάγει τον Χίραμ. Η Ολίβια ψάχνει να βρει τον διάσημο Ποντικο-ντετέκτιβ με το όνομα Μπαζίλ, ο οποίος διαμένει στην Μπέικερ Στριτ, αλλά χάνεται. Ένας χειρουργός με το όνομα Δρ. Ντέιβιντ Ντώσον, ο οποίος μόλις έχει επιστρέψει από μακρά υπηρεσία στο 66ο Σύνταγμα της Βασίλισσας στο Αφγανιστάν, συναντά την Ολίβια και τη συνοδεύει στο σπίτι του Μπαζίλ. Κατά την άφιξή τους στην κατοικία του Μπαζίλ, εκείνος είναι αρχικά αδιάφορος, αλλά όταν η Ολίβια αναφέρει τη νυχτερίδα με το ξύλινο πόδι που απήγαγε τον πατέρα της, ο Μπαζίλ συνειδητοποιεί πως πρόκειται για τον Φίτζετ, το πρωτοπαλίκαρο του Καθηγητή Ράτιγκαν, ενός κακοποιού που ο Μπαζίλ προσπαθεί να συλλάβει εδώ και χρόνια. Τότε αποκαλύπτεται πως ο Ράτιγκαν απήγαγε τον Χίραμ για να του φτιάξει ένα ρομπότ το οποίο θα μιμείται τη βασίλισσα, έτσι ώστε εκείνος να κυριεύσει την Αγγλία. Ο Χίραμ αρχικά αρνείται να συμμετέχει σε κάτι τέτοιο, αλλά όταν ο Ράτιγκαν απειλεί να κάνει κακό στην Ολίβια, δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει ό,τι του ζητηθεί.

Στο μεταξύ, ο Μπαζίλ μελετά την υπόθεση και βγάζει συμπεράσματα για το πού μπορεί να βρίσκεται ο Χίραμ. Ο Μπαζίλ, μαζί με τον Ντώσον και την Ολίβια, αλλά και με τη βοήθεια του Τόμπι, του κατοικίδιου σκύλου του Σέρλοκ Χολμς, ακολουθούν τη μυρωδιά του Φίτζετ και τον εντοπίζουν σε ένα παιχνιδάδικο να κλέβει μηχανισμούς ρολογιών και στολές από παιχνίδια στρατιώτες. Ο Φίτζετ καταφέρνει να απαγάγει την Ολίβια παρά τις προσπάθειες του Μπαζίλ και του Ντώσον να τον σταματήσουν. Ψάχνοντας το μαγαζί, ο Ντώσον βρίσκει τη λίστα του Φίτζετ στην οποία ο Μπαζίλ κάνει κάποιες χημικές δοκιμές και μέσω αυτών ανακαλύπτει πως το χαρτί της λίστας προέρχεται από κάποια περιοχή δίπλα στον Τάμεση. Μπαζίλ και Ντώσον μεταμορφώνονται σε ναύτες και πάνε στην ταβέρνα «Rat Trap» όπου ακολουθούν τον Φίτζετ στο αρχηγείο του Ράτιγκαν. Εκεί όμως τους στήνει ενέδρα ο Ράτιγκαν με αποτέλεσμα να βρεθούν δεμένοι σε μια ποντικοπαγίδα, η οποία είναι συνδεδεμένη με κάποιο μηχανισμό και στο τέλος του τραγουδιού που ακούγεται στο πικάπ, θα τους σκοτώσει. Ο Ράτιγκαν φεύγει για τα ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ, όπου μαζί με τον Φίτζετ απαγάγουν τη Βασίλισσα αντικαθιστώντας την με το ρομπότ που έφτιαξε ο Χίραμ. Στο μεταξύ ο Μπαζίλ βρίσκει την αδυναμία της παγίδας καταφέρνοντας να ελευθερωθούν την κατάλληλη στιγμή και μαζί με τον Ντώσον και την Ολίβια φεύγουν για τα Ανάκτορα.

Στα ανάκτορα του Μπάκιγνκχαμ, η βασίλισσα ρομπότ ανακηρύσσει τον Ράτιγκαν τον νέο κυρίαρχο όλων των ποντικιών κι εκείνος ανακοινώνει με τη σειρά του τα τυραννικά του σχέδια. Όταν ο Μπαζίλ, ο Ντώσον και η Ολίβια σώζουν τον Χίραμ και την πραγματική Βασίλισσα, ο Μπαζίλ παίρνει τον έλεγχο της βασίλισσας ρομπότ καταγγέλοντας τον Ράτιγκαν ως απατεώνα και τύραννο, ενώ το ρομπότ σιγά σιγά σπάει σε κομμάτια. Το κοινό, αγριεμένο από την προδοσία του Ράτιγκαν, του επιτίθεται αλλά εκείνος καταφέρνει να απελευθερωθεί και να το σκάσει με το αερόστατό του κρατώντας την Ολίβια ως όμηρο. Ο Μπαζίλ, ο Ντώσον και ο Χίραμ δημιουργούν το δικό τους μικρό αερόστατο και κυνηγούν τον Ράτιγκαν. Όταν τον πλησιάζουν, ο Μπαζίλ πηδάει πάνω στο άλλο αερόστατο για να αντιμετωπίσει τον Ράτιγκαν, με αποτέλεσμα το αερόστατο να πέσει πάνω στο Μπιγκ Μπεν. Μέσα στο ρολόι, ο Μπαζίλ καταφέρνει να σώσει την Ολίβια και να την παραδώσει με ασφάλεια στον Χίραμ, αλλά ο Ράτιγκαν του επιτίθεται πριν προλάβει να ανέβει κι εκείνος στο αερόστατο. Ενώ παλεύουν πάνω στους δείκτες του ρολογιού, στις δέκα ακριβώς το ρολόι κτυπάει προκαλώντας τον Ράτιγκαν να χάσει την ισορροπία του από τον δυνατό ήχο και να πέσει προς τον θάνατό του. Αν και ο Μπαζίλ πέφτει μαζί του, έχοντας αρπάξει ένα μέρος από το αερόστατο του Ράτιγκαν, καταφέρνει να σωθεί και επανενώνεται με τους άλλους.

Πίσω στη Μπέικερ Στριτ, ο Μπαζίλ και ο Ντώσον αφηγούνται την περιπέτειά τους καθώς και την ευγνωμοσύνη της Βασίλισσας που της έσωσαν τη ζωή. Όταν οι Φλάβερσαμ φεύγουν, μια νέα πελάτισσα φτάνει εκλιπαρώντας για τη βοήθεια του Μπαζίλ και του Ντώσον. Ο Μπαζίλ συστήνει τον Ντώσον ως τον έμπιστο βοηθό του, προτρέποντάς τον να παραμείνει και να τον βοηθήσει με αυτή την καινούρια υπόθεση.

Ηθοποιοί και χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μπάρι Ίνγκαμ ως Μπαζίλ. Ένας ντετέκτιβ βασισμένος στον φανταστικό χαρακτήρα του Σέρλοκ Χολμς. Ο βασικός του στόχος είναι να συλλάβει τον Καθηγητή Ράτιγκαν και να σώσει τον πατέρα της Ολίβια Φλάβερσαμ, ενώ παράλληλα αποτρέπει τη δολοφονία της Βασίλισσας. Υπάρχουν μερικές διαφορές ανάμεσα στον Μπαζίλ της σειράς βιβλίων και αυτόν της ταινίας, όπως οι αλλαγές της διάθεσης στη δεύτερη. Επίσης, στην ταινία παίζει πολύ καλά το βιολί σε αντίθεση με τα βιβλία όπου δηλώνεται πως το παίξιμό του είναι φρικτό και, αντί του βιολιού, παίζει το φλάουτο.
  • Βίνσεντ Πράις ως Καθηγητής Ράτιγκαν, αντίπαλος του Μπαζίλ. Βασίζεται στον χαρακτήρα του καθηγητή Μοριάρτυ από τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς και σχεδιάζει να πάρει τον έλεγχο της Βρετανικής μοναρχίας. Αυτός και ο Μπαζίλ είναι εδραιωμένοι εχθροί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Στη σειρά βιβλίων, το όνομα που του δίνεται είναι Παντρέικ και είναι ποντίκι, ενώ στην ταινία είναι αρουραίος, αν και το αρνείται συνεχώς.
  • Βαλ Μπέτιν ως Δρ. Ντέιβιντ Ντώσον, πρώην μέλος του 66ου Συντάγματος της Βασίλισσας στο Αφγανιστάν. Ο χαρακτήρας του βασίζεται σε αυτόν του Δρ. Τζον X. Γουάτσον από τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς. Η αλληλεπίδρασή του με τον Μπαζίλ μιμείται αυτήν του Γουάτσον και του Χολμς, καθώς ο Ντώσον εντυπωσιάζεται συνεχώς από τα γρήγορα συμπεράσματα και τον τρόπο σκέψης του Μπαζίλ. Τελικά γίνεται ο βοηθός του Μπαζίλ, φίλος αλλά και προσωπικός βιογράφος του. Ο Ντώσον εξυπηρετεί επίσης ως ο αφηγητής της ταινίας.
  • Σουζάν Πόλατσεκ ως Ολίβια Φλάβερσαμ. Ένα οχτάχρονο κορίτσι με Σκωτσέζικη καταγωγή το οποίο αναζητά τη βοήθεια του Μπαζίλ για να βρει τον πατέρα της.
  • Κάντι Κάντιτο ως Φίτζετ, το πρωτοπαλίκαρο νυχτερίδα του Ράτιγκαν, ο οποίος συνηθίζει να κάνει τη βρώμικη δουλειά του αφεντικού του. Έχει μια σακατεμένη φτερούγα και ένα ξύλινο πόδι και ως αποτέλεσμα δεν μπορεί να πετάει. Ο Ράτιγκαν τον πετάει από το αερόστατό του προς το τέλος της ταινίας μέσα στον Τάμεση. Στα βιβλία επιβιώνει της πτώσης αν και δεν εξηγείται το πώς.
  • Άλαν Γιανγκ ως Χίραμ Φλάβερσαμ, ο Σκωτσέζος πατέρας της Ολίβια. Είναι κατασκευαστής παιχνιδιών και ο Φίτζετ τον απαγάγει για να τον πάει στον Ράτιγκαν, ο οποίος του ζητάει να κατασκευάσει ένα ρομπότ που να μοιάζει στη Βασίλισσα.
  • Νταϊάνα Τσέσνι ως Δις Τζάντσον, η οικιακή βοηθός του Μπαζίλ. Λατρεύει τον Μπαζίλ αλλά ενοχλείται όταν εκείνος καταστρέφει τα καλά της μαξιλάρια πυροβολώντας τα. Βασίζεται στην Δις Χάντσον από τις ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς.
  • Ιβ Μπρενέρ ως Βασίλισσα. Η ποντικός βασίλισσα της Αγγλίας την οποία ο Ράτιγκαν επιχειρεί να σκοτώσει. Ο χαρακτήρας αποτελεί μια παρωδία της Βασίλισσας Βικτωρία και το σκηνικό της ταινίας συμπίπτει με την πραγματική Διαμαντένια Επέτειο της Βικτώρια, καθώς βλέπουμε ανθρώπους να εισέρχονται στα Ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ την ίδια στιγμή που εισέρχονται και τα ποντίκια.
  • Φρανκ Γουέλκερ ως:
    • Τόμπι, το πιστό σκυλί του Μπαζίλ. Ουσιαστικά ανήκει στον Σέρλοκ Χολμς ο οποίος κατοικεί στο σπίτι πάνω από αυτό του Μπαζίλ.
    • Φελίσια, η τεράστια και πομπώδης γάτα του Ράτιγκαν. Ο Ράτιγκαν την καλεί κτυπώντας ένα ειδικό καμπανάκι για να της διαθέσει τους προδότες ή όποιον τον εκνευρίζει.

Ελληνική μεταγλώττιση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα του να κάνουν μια ταινία κινουμένων σχεδίων σχετική με τον Σέρλοκ Χολμς με τους βασικούς πρωταγωνιστές να είναι ζώα, συζητήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας. Ο βετεράνος καλλιτέχνης Τζο Χέιλ είναι αυτός που πιστώνεται με την πρόταση να γίνει προσαρμογή της παιδικής σειράς βιβλίων Ο Μπαζίλ της Μπέικερ Στριτ της Ιβ Τάιτους, αλλά το πρότζεκτ έπεσε στο κενό εξαιτίας των ομοιοτήτων με τους Κομμάντος της Σωτηρίας.[2] Το 1982, ο Ρον Κλέμεντς πρότεινε εκ νέου την προσαρμογή της παιδικής σειράς βιβλίων σε ταινία κινουμένων σχεδίων και, μαζί με τον καλλιτέχνη ιστορίας Πιτ Γιανγκ, πήγαν την ιδέα στον Πρόεδρο και Γενικό Διευθυντή της Disney Ρον Μίλερ, ο οποίος και ενέκρινε το πρότζεκτ.[3] Νωρίτερα στην καριέρα του, ο Κλέμεντς δημιούργησε μια ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους (15 λεπτά) πάνω στον Σέρλοκ Χολμς.[4] Επειδή οι εικονογραφιστές δεν ήταν ικανοποιημένοι με την πορεία της ταινίας Το Μαύρο Καζάνι, ο Μπαζίλ της Μπέικερ Στριτ εγκρίθηκε ως ένα εναλλακτικό πρότζεκτ.[2][5]

Ο Μπάρνι Μάττισον και ο Τζον Μάσκερ ανατέθηκαν ως οι πρώτοι σκηνοθέτες της ταινίας ενώ ο Ντέιβ Μίτσενερ προστέθηκε επίσης ως συν-σκηνοθέτης. Ο Μίλερ έγινε ο παραγωγός της ταινίας. Μια πρώτη ιδέα για το θύμα, την Ολίβια, ήταν να είναι μεγαλύτερη και πιθανό ερωτικό ενδιαφέρον για τον Ντώσον, αλλά ο Μίλερ πρότεινε ο χαρακτήρας να είναι «ένα μικρό κορίτσι, κάποια που το κοινό θα μπορούσε να νιώσει λύπηση». Ένας από τους χαρακτήρες που αφαιρέθηκαν από την ιστορία ήταν ένα περιστέρι, το οποίο θα σύχναζε γύρω από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ και θα πληροφορούσε τον Μπαζίλ με λεπτομέρειες του τι συνέβαινε. Οι συγγραφείς όμως αποφάσισαν να αφαιρέσουν τον χαρακτήρα έτσι ώστε ο Μπαζίλ να ανακάλυπτε μόνος του τι γινόταν.[4]

Με την αποχώρηση του Μίλερ το 1984, ο Μάικλ Άισνερ, ο οποίος είχε παραιτηθεί από την Paramount Pictures, έγινε ο νέος γενικός διευθυντής. Ο Άισνερ προσέλαβε τον πρώην επικεφαλής της παραγωγής Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, ως πρόεδρο των στούντιο της Disney στο τμήμα των ταινιών. Μετά από μια προβολή της ιστορίας του Μπαζίλ, ο Άισνερ και ο Κάτζενμπεργκ παραπονέθηκαν για την αργή εξέλιξη της ιστορίας και παρήγγειλαν να ξαναγραφτεί από την αρχή πριν ξεκινήσει η εικονογράφιση. Με την προγραμματισμένη κυκλοφορία της ταινίας τα Χριστούγεννα του 1987,[6] ο Άισνερ μείωσε τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό της ταινίας από τα $24 εκατομμύρια στο μισό, με το τελικό ποσό που πήρε το πράσινο φως να είναι τα $10 εκατομμύρια, και μετακίνησε την ημερομηνία κυκλοφορίας για τον Ιούλιο του 1986, δίνοντας στην ομάδα παραγωγής ένα χρόνο για να ολοκληρώσει την ταινία.[7] Για την αντικατάσταση του Μίλερ ως παραγωγού, ο πρόεδρος τμήματος κινουμένων σχεδίων Ρόι Ε. Ντίσνεϋ ανέθεσε τον Μάττισον και ως παραγωγό εκτός από σκηνοθέτη. Ο Μάττισον βρίσκοντας πολύ κοπιαστικό να βρίσκεται και στις δύο θέσεις, αποφάσισε να συνεχίσει μόνο ως παραγωγός της ταινίας. Ο Μάσκερ και ο Μίτσενερ παρέμειναν ως σκηνοθέτες, αλλά με το μειωμένο πρόγραμμα παραγωγής, ο Κλέμεντς ανέλαβε κι αυτός χρέη σκηνοθέτη μαζί τους.[2]

Μετά την μη επιτυχημένη πορεία στο box office της ταινίας των Paramount/Amblin Ο νεαρός Σέρλοκ Χολμς και η Πυραμίδα του Φόβου (1985), ο Άισνερ αποφάσισε να αλλάξει τον τίτλο της ταινίας από Ο Μπαζίλ της Μπέικερ Στριτ σε Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ, νιώθοντας πως το όνομα «Μπαζίλ» ήταν «πολύ Αγγλικό».[7] Η αλλαγή του τίτλου αποδείχθηκε μη δημοφιλής ανάμεσα στους κινηματογραφιστές σε τέτοιο βαθμό που ο εικονογραφιστής Εντ Γκομπέρτ έγραψε ένα σατιρικό διαφωτιστικό σημείωμα, δήθεν προερχόμενο από το στέλεχος των στούντιο Πίτερ Σνάιντερ, δίνοντας στις προηγούμενες ταινίες της Disney γενικούς τίτλους όπως Εφτά μικροί άντρες βοηθούν ένα κορίτσι, Ο απίθανος ελέφαντας που μπορούσε στα αλήθεια να πετάξει, Το μικρό ελάφι που μεγάλωσε, Το κορίτσι με τα σιθρού παπούτσια, Δύο σκύλοι ερωτεύονται, Τα κουτάβια απήχθησαν και Ένα αγόρι, μια αρκούδα και μια μεγάλη μαύρη γάτα.[8][9] Αυτοί οι γενικοί τίτλοι θα γίνονταν αργότερα κατηγορία στο παιχνίδι γνώσεων Jeopardy!.[10]

Κάστινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από διαδοχικές ακροάσεις Αμερικανών και Βρετανών ηθοποιών για τον ρόλο του Μπαζίλ, ο θεατρικός ηθοποιός Μπάρι Ίνγκαμ κέρδισε τον ρόλο μέσα σε έξι μόλις λεπτά κατά τη διάρκεια της ακρόασής του, η οποία ήταν τόσο καλή που αναπόφευκτα ένα κομμάτι της χρησιμοποιήθηκε και στην ταινία. Ο Βαλ Μπέτιν ήταν η πρώτη επιλογή του συν-σκηνοθέτη Ρον Κλέμεντς για τον ρόλο του Ντώσον.[11] Για την Ολίβια, η Σουζάν Πόλατσεκ επιλέχθηκε ανάμεσα από εκατοντάδες άλλες υποψήφιες ενώ ο Άλαν Γιανγκ, ο οποίος είχε χαρίσει τη φωνή του στον Σκρουτζ Μακ Ντακ στην ταινία μικρού μήκους Τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα του Μίκυ, επιλέχθηκε για τον ρόλο του Χίραμ λόγω της αυθεντικής Σκωτσέζικης προφοράς του.[2]

Όταν οι δημιουργοί της ταινίας παρακολούθησαν την κωμωδία του 1950 Champagne for Caesar για να μελετήσουν την ερμηνεία του Ρόναλντ Κόλμαν ως πιθανό μοντέλο για τον Μπαζίλ, αποφάσισαν αμέσως να προσλάβουν τον Βίνσεντ Πράις, ο οποίος επίσης πρωταγωνιστούσε στην ταινία, για τον ρόλο του Ράτιγκαν.[12] Βετεράνος ηθοποιός για πενήντα-δύο χρόνια, ο Πράις ήταν πρόθυμος να περάσει από ακρόαση σχολιάζοντας: «Αν οποιοσδήποτε πλην της Disney μου το ζητούσε, θα ένιωθα προσβεβλημένος».[13] Μετά από ακρόαση, ο βετεράνος καλλιτέχνης φωνής Κάντι Κάντιτο ηχογράφησε τους διαλόγους του για τον Φίτζετ μέσα σε μία ώρα. Για να αυξηθεί ο τόνος της φωνής του, αυξήθηκε και η ταχύτητα της φωνής στην ηχογράφηση.[14] Η φυσική φωνή του Κάντιτο κρατήθηκε για έναν άλλο χαρακτήρα ο οποίος φώναζε «Get off, you eight-legged bum».[2]

Εικονογράφηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν την αποτυχία στο box office της ταινίας Το Μαύρο Καζάνι, το τμήμα εικονογράφησης του Μεγάλου Ποντικο-ντετέκτιβ μεταφέρθηκε στην οδό 1400 Flower Street στην Γκλέντεϊλ της Καλιφόρνια.[10]

Το πρώτο μοντέλο για τον χαρακτήρα του Μπαζίλ ήταν ο Μπινγκ Κρόσμπι, αλλά οι εικονογραφιστές τελικά εμπνεύστηκαν από τον Λέσλι Χάουαρντ.[4] Αρχικά, ο Ράτιγκαν σχεδιάστηκε να είναι λεπτός, αβλαβής και να μοιάζει με αρουραίο. Μετά την προβολή της ταινίας Champagne for Caesar, ο Γκλεν Κιν σημείωσε πως μετά την πρόσληψη του Πράις για τον ρόλο, «η εκφραστική φωνή του και η συμπεριφορά του μας ενέπνευσαν να επανασχεδιάσουμε τον χαρακτήρα».[2] Επιπρόσθετα, κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης για την ιστορία, ο Κιν αποφάσισε να βασίσει τη δομή του Ράτιγκαν στον τότε γενικό διευθυντή της Disney, Ρον Μίλερ,[15] ο οποίος ήταν πρώην ποδοσφαιριστής με την ομάδα των «Los Angeles Rams» και με ύψος 1.98m.[2] Επιπλέον, ο Κιν ανέβασε την προσωπικότητα του Ράτιγκαν καθώς όταν φυλλομετρούσε αυτές «τις φωτογραφίες ανθρώπων του Λονδίνου των 1800s, ανθρώπων του σιδηροδρόμου, και υπήρχε αυτός ο ένας τύπος που κάπνιζε πούρο - φορούσε ημίψηλο καπέλο και απλά υπήρχε κάτι σε αυτόν τον τύπο - αυτός ο Ράτιγκαν...αυτός ο αρουραίος να καπνίζει πούρο, εντελώς ντυμένος μέχρι το λαιμό, πανούργος και τέλειος - ένας αρουραίος του υπονόμου ντυμένος σαν βασιλιάς και να ζει σαν βασιλιάς!»[16] Άλλοι επικεφαλής εικονογραφιστές ήταν οι Μαρκ Χεν για τον χαρακτήρα του Μπαζίλ, Χέντελ Μπουτόι για τον Ντώσον, Ρομπ Μίνκοφ για την Ολίβια, Ανδρέας Ντέζια για την Βασίλισσα, Ρούμπεν Ακουίνο για της Δις Τζάντσον και Μάικ Γκάμπριελ για τον Τόμπι και τη Φελίσια.[17]

Το αυθεντικό φινάλε της ταινίας θα λάμβανε χώρα μόνο στους δείκτες του Μπιγκ Μπεν με τον Ράτιγκαν να πέφτει τελικά προς το θάνατό του. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης Μάικ Περάζα πλησίασε τον Μάσκερ με την ιδέα να ξαναστήσουν την τελική μάχη έτσι ώστε οι χαρακτήρες να σπάσουν το πρόσωπο του Μπιγκ Μπεν και να εισέλθουν στο εσωτερικό, με τα γρανάζια του ρολογιού να προσδίδουν περισσότερη απειλή, κάτι στο οποίο ο Μάσκερ συμφώνησε.[18] Ο Περέζα και η ομάδα του πήγαν στο Λονδίνο για να μελετήσουν το ρολόι και τους επιτράπηκε η είσοδος στο εσωτερικό του Μπιγκ Μπεν, κάτι πρωτοφανές για την ιστορία του ρολογιού. Επειδή τα κουδούνια του ρολογιού θα κτυπούσαν κάθε ένα τέταρτο, η ομάδα ολοκλήρωσε την έρευνά της και έλαβε όσο υλικό χρειαζόταν μέσα σε μία ώρα.[19] Πίσω στη δημιουργία των κινουμένων σχεδίων, οι εικονογραφιστές Φιλ Νίμπλινκ και Ντέιβ Γκίελοου ξόδεψαν μήνες στο σχεδιασμό του εσωτερικού του Μπιγκ Μπεν, όπου κάθε γρανάζι δημιουργήθηκε ως ένα wire-frame μοντέλο γραφικών σε υπολογιστή, τα οποία τυπώθηκαν και ενσωματώθηκαν στα κελιά της εικονογράφισης, όπου προστέθηκαν και τα χρώματα και οι χαρακτήρες.[18]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κάτι ασύνηθες για ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, δεν κυκλοφόρησε soundtrack άλμπουμ για την ταινία όταν εκείνη κυκλοφόρησε. Το soundtrack κυκλοφόρησε το 1992 μαζί με την επανακυκλοφορία της ταινίας, κάτω από την εταιρία «Varèse Sarabande», αποτελώντας μέχρι σήμερα τη μόνη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney που το αυθεντικό της soundtrack κυκλοφορεί με αυτή την εταιρία (και το μόνο που δεν εκδόθηκε κάτω από το όνομα της Walt Disney). Το άλμπουμ σηματοδότησε το ντεμπούτο του Χένρυ Μαντσίνι στη σύνθεση μουσικής επένδυσης για ταινίες κινουμένων σχεδίων, με εξαίρεση το κινουμένων σχεδίων άνοιγμα της ταινίας Ο Ροζ Πάνθηρας το 1963.[20] Αρχικά, ο Μαντσίνι συνέθεσε ένα τραγούδι με τον τίτλο «Are You the One Who Loves Me?» για να χρησιμοποιηθεί ως παρωδία της Βικτωριανής Βρετανικής αίθουσας συναυλιών και το οποίο ηχογραφήθηκε από τη Σιάνι Γουάλις. Ωστόσο, ο Κάτζενμπεργκ και η νέα διοίκηση επιθυμούσαν ένα πιο σύγχρονο τραγούδι, καθώς αυτό θα βοηθούσε την ταινία να γίνει πιο εμπορεύσιμη.[2] Ο Άισνερ σκέφτηκε το ενδεχόμενο ο Μάικλ Τζάκσον να χάριζε τη φωνή του σε έναν χαρακτήρα που θα έμπαινε στο σαλούν, θα αντιμετώπιζε τον Μπαζίλ[21] και θα τραγουδούσε ένα τραγούδι στην ταβέρνα, αλλά η πρότασή του αντιμετωπίστηκε με αμήχανη σιωπή κι έτσι ο Άισνερ απέσυρε την ιδέα. Αργότερα, ο Άισνερ πρότεινε το τραγούδι να το ερμηνεύσει η Μαντόνα. Τελικά, καλέστηκε η Μελίσα Μάντσεστερ η οποία έγραψε και ερμήνευσε το τραγούδι «Let Me Be Good to You» με το οποίο τα ήδη έτοιμα σκίτσα των κινουμένων σχεδίων έπρεπε να επανασυγχρονιστούν και σε αρκετά σημεία να ξαναζωγραφιστούν, έτσι ώστε να συμβαδίζουν με το τραγούδι. Ο Μαντσίνι συνέγραψε επίσης δύο από τα τρία πρωτότυπα τραγούδια της ταινίας, τα «The World's Greatest Criminal Mind» και «Goodbye So Soon» (και τα δύο σε ερμηνεία του Βίνσεντ Πράις).

Λίστα κομματιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξώφυλλο soundtrack
Αρ. TίτλοςΕρμηνεία Διάρκεια
1. "Main Title"    1:40
2. "Dawson Finds Olivia"    1:20
3. "Enter Basil"    2:12
4. "Enter Ratigan"    2:17
5. "Crushed Box"    1:30
6. "The World's Greatest Criminal Mind"  Βίνσεντ Πράις 5:09
7. "Unusual Foot Prints"    1:40
8. "Here's Toby"    3:53
9. "Checkmate"    2:41
10. "Reunion"    2:38
11. "Let Me Be Good to You"  Μελίσα Μάντσεστερ 3:01
12. "Ratigan's Plan"    2:01
13. "Goodbye So Soon"  Βίνσεντ Πράις 2:55
14. "Cat Nip"    1:44
15. "Big Ben Chase"    5:33
16. "Wrap-Up"    3:08
17. "End Title/Goodbye So Soon"  Χορωδία 1:51
Συν. διάρκεια:
 45:13

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box-office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία είχε έσοδα περίπου $50 εκατομμύρια παγκοσμίως κατά την αρχική της κυκλοφορία, με έναν προϋπολογισμό $14 εκατομμυρίων.[22] Η μέτρια επιτυχία της μετά την αποτυχία της προηγούμενης ταινίας της Disney, έδωσε στον νέο διευθυντή αυτοπεποίθηση για τη βιωσιμότητα του τμήματος κινουμένων σχεδίων της εταιρίας.[23][24] Με τον νέο τίτλο, Οι Περιπέτειες του μεγάλου Ποντικο-ντετέκτιβ, η ταινία επανακυκλοφόρησε στις αίθουσες στις 14 Φεβρουαρίου 1992, οπότε και είχε έσοδα $13,288,756.[25] Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ είχε συνολικά έσοδα και από τις δύο κυκλοφορίες στη Βόρεια Αμερική $38.7 εκατομμύρια.[26]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes η ταινία συγκεντρώνει ποσοστό 81% με μέσο όρο 6.9/10, βασισμένο σε 16 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας διαβάζουμε: «Ο μεγάλος Ποντικο-ντετέκτιβ μπορεί να μην κατατάσσεται ανάμεσα στα κλασικά της Disney, αλλά είναι μια φιλική, διασκεδαστική ταινία με μερικά κομψά σκοτεινά γραφικά».[27]

Στην τηλεοπτική τους εκπομπή At the Movies, οι κριτικοί Τζιν Σίσκελ και Ρότζερ Ίμπερτ έδωσαν στην ταινία «two thumbs up».[28] Στην έντυπη κριτική του για την εφημερίδα Chicago Tribune, ο Σίσκελ επαίνεσε με ενθουσιασμό την ταινία ως την πιο «πραγματικά αξέχαστη ταινία κινουμένων σχεδίων τα τελευταία 25 χρόνια» η οποία «μας ταξιδεύει σε ένα ευρύ συναισθηματικό φάσμα, πηγαίνοντάς μας από το αγαπησιάρικο στο τρομακτικό και από την αναγνώριση στο θαύμα».[29] Το περιοδικό Time Out του Λονδίνου έγραψε: «Ως συνήθως με τις ταινίες νουάρ [...] ο κακός είναι που κλέβει την καρδιά και αυτός που στηρίζεις, σε μια αναμέτρηση που κόβει την ανάσα ψηλά στα γρανάζια του Μπιγκ Μπεν».[30] Η κριτικός ταινιών της εφημερίδας The New York Times, Νίνα Ντάρντον, επικρότησε το ότι «οι ήρωες είναι ελκυστικοί, οι κακοί έχουν αυτή την ειδική ευφυΐα της Disney - χιουμοριστικά παλιάνθρωποι που πραγματικά το απολαμβάνουν να είναι κακοί - και το σενάριο είναι πνευματώδες και όχι υπερβολικά συναισθηματικό».[31] Η Τζοάννα Στάινμετζ, επίσης από την εφημερίδα The Chicago Tribune, βαθμολόγησε την ταινία με 3,5/4 γράφοντας: «Αυτή η ταινία είναι χαριτωμένη, χαριτωμένη, χαριτωμένη, αλλά σε υψηλότερο βαθμό χαριτωμένη από τις Μπερνάρ και Μπιάνκα: Κομμάντος της Σωτηρίας (1977) και Η Αλεπού και το Κυνηγόσκυλο (1981). Το κλειδί για μια καλή ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney είναι οι χαρακτήρες και οι εκφράσεις των προσώπων, και ο Ντετέκτιβ αφθονεί και στα δύο».[32]

Home media

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επανακυκλοφορία της ταινίας τον Φεβρουάριο του 1992, η ταινία κυκλοφόρησε σε VHS και Laserdisc τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς ως μέρος της σειράς Τα κλασικά της Disney (δεν συμπεριλήφθηκε στη συλλογή «Τα Αριστουργήματα της Disney»). Αποσύρθηκε από την αγορά στις 30 Απριλίου 1993.[33] Επανακυκλοφόρησε σε VHS τον Αύγουστο στου 1999 και σε DVD το 2002 μαζί με ένα σύντομο βίντεο για το πώς φτιάχτηκε η ταινία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, πρωτοκυκλοφόρησε σε VHS το 1992 και έπειτα επανακυκλοφόρησε το 1993 και το 1995.

Μια «Μυστήριο στην Ομίχλη Εκδοχή» του Μεγάλου Ποντικο-ντετέκτιβ κυκλοφόρησε σε DVD στις 13 Απριλίου 2010 και σε Blu-ray στις 9 Οκτωβρίου 2012. Σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες κυκλοφορίες σε home media, οι οποίες όλες χρησιμοποίησαν τον τίτλο του 1992 (Οι Περιπέτειες του μεγάλου Ποντικο-ντετέκτιβ), αυτό το DVD επανέφερε τον αυθεντικό τίτλο του 1986, τον οποίο δεν είχαμε ξαναδεί από τότε. Το DVD περιέχει επίσης την ταινία σε διαστάσεις 1.78:1, αποκαλύπτοντας περισσότερη εικόνα και φέρνοντάς την πιο κοντά στις διαστάσεις της αυθεντικής κινηματογραφικής της κυκλοφορίας του 1986. Η Blu-ray έκδοση δεν καθορίζεται από κάποια περιοχή κι έτσι μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου.[34] Το Blu-ray κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 9 Νοεμβρίου 2015 και στη Γαλλία στις 20 Οκτωβρίου 2015.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Box office information for The Great Mouse Detective». Box Office Mojo. Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Korkis, Jim (23 Φεβρουαρίου 2011). «How Basil Saved Disney Feature Animation: Part One». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2014. https://web.archive.org/web/20140712004433/http://travel.usatoday.com/alliance/destinations/mouseplanet/post/2011/02/How-Basil-Saved-Disney-Feature-Animation-Part-One/144296/1. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016. 
  3. ↑ Hulett 2014, σελ. 51.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Koenig 1997, σελ. 176.
  5. ↑ Hulett 2014, σελ. 65.
  6. ↑ Culhane, John (27 Ιουλίου 1986). «'The Great Mouse Detective' Gives Clues to the Future of Disney Animation». The New York Times. https://www.nytimes.com/1986/07/27/movies/the-great-mouse-detective-gives-clues-to-the-future-of-disney-animation.html?pagewanted=all. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Stewart 2005, σελίδες 70–1, 84.
  8. ↑ «Crew Picture The Great Mouse Detective». Drawn2gether. 24 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2012. 
  9. ↑ «Mousechievious Memo Upsets Big Cheese». Los Angeles Times. 29 Ιουνίου 1986. http://articles.latimes.com/1986-06-29/entertainment/ca-22_1_big-cheese. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Hahn, Don (2009). Waking Sleeping Beauty (Documentary film). Burbank, California: Stone Circle Pictures/Walt Disney Studios Motion Pictures.
  11. ↑ Hulett 2014, σελ. 66–7.
  12. ↑ Eisner, Joel (2 Απριλίου 2013). «Vincent Sings Again, or Vincent the Juvenile». The Price of Fear: The Film Career of Vincent Price, In His Own Words. Black Bed Sheet Books. σελ. 208. ISBN 978-0988659025. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  13. ↑ «Vincent Price hopes growing older holds no horror». Bangor Daily News. 27 Μαΐου 1986. https://news.google.com/newspapers?nid=2457&dat=19860527&id=JSZfAAAAIBAJ&sjid=Bk8NAAAAIBAJ&pg=2551,4266648&hl=en. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  14. ↑ Millstein, Paul (27 Ιουλίου 1986). «A Very Animated Fellow Candy Candido Lends Vocal Support To Some Memorable Disney Characters». The Morning Call. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-12-21. https://web.archive.org/web/20161221002605/http://articles.mcall.com/1986-07-27/features/2541062_1_animation-thing-voice. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  15. ↑ Solomon, Charles (23 Ιουνίου 1986). «Artists Re-animate Disney's Future». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1986-08-23/entertainment/ca-16015_1_disney-animation/. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  16. ↑ Johnston, Ollie· Thomas, Frank (7 Οκτωβρίου 1993). The Disney Villain. Disney Editions. σελίδες 174–77. ISBN 978-1562827922. 
  17. ↑ Tran, Diane (12 Δεκεμβρίου 2008). «The Great Mouse Detective Film FAQ». GeoCities. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Korkis, Jim (2 Μαρτίου 2011). «How Basil Saved Disney Feature Animation: Part Two». Mouse Planet. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  19. ↑ Sito, Tom (19 Απριλίου 2013). Moving Innovation: A History of Computer Animation. MIT Press. σελ. 226. ISBN 978-0262019095. 
  20. ↑ «The Making of The Great Mouse Detective». Walt Disney Home Entertainment. 28 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2018. 
  21. ↑ Halstead, Craig· Chadman, Chris (22 Ιουλίου 2003). Michael Jackson: the Solo Years. New Generation Publishing. σελ. 69. ISBN 978-0755200917. 
  22. ↑ Tucker, Ernest (10 Απριλίου 1987). «Disney still works alchemy» (Fee required). Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-08. https://web.archive.org/web/20171008025753/https://www.highbeam.com/doc/1P2-3820046.html. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  23. ↑ «Mermaid in a Sea of Praise». New Strait Times. 25 Ιουνίου 1990. https://news.google.com/newspapers?nid=1309&dat=19900625&id=4mJPAAAAIBAJ&sjid=aJADAAAAIBAJ&pg=6888,2580139&hl=en. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  24. ↑ Finch, Christopher (1995). The Art of Walt Disney: From Mickey Mouse to the Magic Kingdoms, New Concise Edition. Abrams Books. σελ. 95. 
  25. ↑ «The Great Mouse Detective (re-issue)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  26. ↑ «The Great Mouse Detective Release Summary». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  27. ↑ «The Great Mouse Detective (1986)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  28. ↑ «Review of The Great Mouse Detective». At the Movies. 17 Ιουλίου 1986. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-08-23. https://web.archive.org/web/20180823095624/http://siskelandebert.org/video/MAO93KG623GH/Club-Paradise--Desert-Bloom--Under-the-Cherry-Moon--The-Great-Mouse-Detective-1986. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016. 
  29. ↑ Siskel, Gene (8 Αυγούστου 1986). «Flick Of Week: `Vagabond` One Of Finest Films In Years». Chicago Tribune. σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  30. ↑ Peachment, Chris (2008). «The Great Mouse Detective (aka Basil the Great Mouse Detective)». Στο: Pym, John. Time Out Film Guide 2009 (17th έκδοση). Time Out Group Ltd. σελ. 426. ISBN 978-1-84670-100-9. 
  31. ↑ Darnton, Nina (2 Ιουλίου 1986). «Film: 'The Great Mouse Detective'». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  32. ↑ Steinmetz, Johanna (2 Ιουλίου 1986). «`Great Mouse Detective`: Vintage Disney, Updated». Chicago Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  33. ↑ «Now You See 'Em, Soon You Won't». Chicago Tribune. 16 Φεβρουαρίου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-01. https://web.archive.org/web/20170901115259/http://articles.chicagotribune.com/1993-02-16/features/9303182345_1_videos-rescuers-cruella-de-vil. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 
  34. ↑ «The Great Mouse Detective Blu-ray: Mystery in the Mist Edition». Blu-ray.com. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2018. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Μεγάλος_Ποντικο-Ντετέκτιβ&oldid=10776131"