Μέγα Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Μέγα Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (Grand Prix du roman de l'Académie française) είναι γαλλικό λογοτεχνικό βραβείο, που θεσπίστηκε το 1914 και απονέμεται μία φορά ανά έτος από τη Γαλλική Ακαδημία για μυθιστόρημα γραμμένο στη γαλλική γλώσσα (ο συγγραφέας δεν είναι απαραιτήτως Γάλλος). Μαζί με το Βραβείο Γκονκούρ, είναι ένα από τα παλαιότερα και υψηλότερου κύρους λογοτεχνικά βραβεία στη Γαλλία. Η γαλλική Ακαδημία απονέμει περισσότερα από 60 βραβεία συγγραφής και λογοτεχνίας κάθε χρόνο, με το Grand Prix du roman να αποτελεί το ανώτατο για μυθιστοριογράφους. Η απονομή γίνεται τον μήνα Οκτώβριο. Το βραβείο συνοδεύεται σήμερα από χρηματικό ποσό δέκα χιλιάδων ευρώ.
Κατάλογος βραβευθέντων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Συγγραφέας | Τίτλος μυθιστορήματος | Εκδότης | Σχόλια | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1915 |  |
Πωλ Ακέρ | για το σύνολο του έργου του | ||
| 1916 | Λουί ντε Μπλουά («Αβέν») | L'Île heureuse | Plon | ||
| 1917 | Σαρλ Ζενιώ | για το σύνολο του έργου του | |||
| 1918 | Καμίγ Μαϋράν | Histoire de Gotton Connixloo | Plon | ||
| 1919 |  |
Πιερ Μπενουά | L'Atlantide | Albin Michel | |
| 1920 | Αντρέ Κορτί (André Corthis) | Pour moi seule | Albin Michel | ||
| 1921 | Pierre Villetard | Monsieur Bille dans la tourmente | Éditions Fasquelle | ||
| 1922 |  |
Φρανσίς Καρκό | L'Homme traqué | Albin Michel | |
| 1923 |  |
Αλφόνς ντε Σατωμπριάν | La Brière | Grasset | |
| 1924 | Εμίλ Ανριό | Aricie Brun ou les Vertus bourgeoises | Plon | ||
| 1925 | Φρανσουά Ντυουρκώ | L'Enfant de la victoire | Éditions La Vraie France | ||
| 1926 |  |
Φρανσουά Μωριάκ | Le Désert de l'amour | Grasset | |
| 1927 |  |
Ζοζέφ Κεσέλ | Les Captifs | Gallimard | |
| 1928 | Ζαν Μπαλντ | Reine d'Arbieux | Plon | ||
| 1929 |  |
Αντρέ Ντεμαιζόν | Le Livre des bêtes qu'on appelle sauvages | Grasset | |
| 1930 |  |
Ζακ ντε Λακρετέλ | Amour nuptial | Gallimard | |
| 1931 | Ανρί Πουρά | Gaspard des montagnes | Albin Michel | ||
| 1932 | Ζακ Σαρντόν | Claire | Grasset | ||
| 1933 | Ροζέ Σωβιρέ | Mademoiselle de Bois-Dauphin | Flammarion | ||
| 1934 | Πωλ Ρενιέ (Paule Régnier) | L'Abbaye d'Évolayne | Plon | ||
| 1935 | Αλμπέρ Τουσάρ | La Guêpe | Les Éditions de France | ||
| 1936 |  |
Ζωρζ Μπερνανός | Ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημερίου | Plon | |
| 1937 | Γκυ ντε Πουρταλέ | La Pêche miraculeuse | Gallimard | ||
| 1938 | Ζαν ντε Λα Βαράντ | Le Centaure de Dieu | Grasset | ||
| 1939 |  |
Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ | Γη των ανθρώπων | Gallimard | |
| 1940 | Εντουάρ Πεϊσόν | Le Voyage d'Edgar | Grasset | ||
| 1941 | Ρομπέρ Μπουρζέ-Παιλερόν | La Folie Hubert | Gallimard | ||
| 1942 | Ζαν Μπλανζά | L'Orage du matin | Grasset | ||
| 1943 |  |
Ζοζέφ-Ανρί Λουβίκ | Danse pour ton ombre! | Plon | |
| 1944 | Πιερ Λαγκάρντ | Valmaurie | Éditions Baudinière | ||
| 1945 | Μαρκ Μπλανπαίν (Marc Blancpain) | Le Solitaire | Flammarion | ||
| 1946 | Ζαν Οριέ | Fontagre | Fontaine (επιθεώρηση) | ||
| 1947 |  |
Φιλίπ Εριά | Famille Boussardel | Gallimard | |
| 1948 | Υβ Γκαντόν | Ginèvre | Henri Lefebvre | ||
| 1949 | Υβόν Πανιέ | Évasion 44 | Flammarion | ||
| 1950 | Ζοζέφ Ζολινόν | Les Provinciaux | Éditions Milieu du Monde | ||
| 1951 | Μπερνάρ Μπαρμπεΰ | Chevaux abandonnés sur le champ de bataille | Julliard | ||
| 1952 | Ανρί Καστιγιού | Le Feu de l'Etna | Albin Michel | ||
| 1953 | Ζαν Ουγκρόν | Mort en fraude | Éditions Donnat | ||
| 1954 | (εξ ημισείας) Πιερ Μουανό | La Chasse royale | Gallimard | ||
| (εξ ημισείας) Πωλ Μουσέ | Neige sur un amour nippon | Grasset | |||
| 1955 | Μισέλ ντε Σαιν Πιερ | Les Aristocrates | La Table ronde | ||
| 1956 |  |
Πωλ Γκυτ | Le Naïf Locataire | Albin Michel | |
| 1957 | Ζακ ντε Μπουρμπόν Μπυσέ | Le Silence et la Joie | Gallimard | ||
| 1958 | Ανρί Κεφελέκ | Un royaume sous la mer | Presses de la Cité | ||
| 1959 | Γκαμπριέλ ντ' Ωμπαρέντ | La Foi de notre enfance | Flammarion | ||
| 1960 | Κριστιάν Μυρσιώ | Notre-Dame des désemparés | Plon | ||
| 1961 | Φαμ Βαν Κυ | Perdre la demeure | Gallimard | ο πρώτος Βιετναμέζος που πήρε το βραβείο | |
| 1962 | Μισέλ Μορ | La Prison maritime | Gallimard | ||
| 1963 | Ρομπέρ Μαργκερίτ | La Révolution | Gallimard | ||
| 1964 | Μισέλ Ντρουά | Le Retour | Julliard | ||
| 1965 | Ζαν Υσόν | Le Cheval d'Herbeleau | Éditions du Seuil | ||
| 1966 | Φρανσουά Νουρισιέ | Une histoire française | Grasset | ||
| 1967 |  |
Μισέλ Τουρνιέ | Vendredi ou les Limbes du Pacifique | Gallimard | |
| 1968 | Αλμπέρ Κοέν | Belle du Seigneur | Gallimard | Συγγραφέας Ελβετός ελληνοεβραϊκής καταγωγής | |
| 1969 | Πιερ Μουστιέρ | La Paroi | Gallimard | ||
| 1970 | Μπερτράν Πουαρό-Ντελπές | La Folle de Lituanie | Gallimard | ||
| 1971 |  |
Ζαν ντ'Ορμεσόν | La Gloire de l'Empire | Gallimard | |
| 1972 |  |
Πατρίκ Μοντιανό | Les Boulevards de ceinture | Gallimard | |
| 1973 |  |
Μισέλ Ντεόν | Un taxi mauve | Gallimard | |
| 1974 | Κλεμπέρ Αιντέν | Adios | Grasset | ||
| 1975 | ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΒΡΑΒΕΙΟ | ||||
| 1976 |  |
Πιερ Σεντερφέ | Le Crabe-tambour | Grasset | |
| 1977 |  |
Καμίγ Μπουρνικέλ | Tempo | Julliard | |
| 1978 | Πασκάλ Ζαρντέν | Le Nain jaune | Julliard | ||
| 1979 | Ανρί Κουλόνζ | l'Adieu à la femme sauvage | Stock | ||
| 1980 |  |
Λουί Γκαρντέλ | Fort Saganne | Seuil | |
| 1981 |  |
Ζαν Ρασπαίλ | Moi, Antoine de Tounens, roi de Patagonie | Albin Michel | |
| 1982 | _by_Erling_Mandelmann.jpg){kind=small} |
Βλαντιμίρ Βολκόφ | Le Montage | Julliard | |
| 1983 | Λιλιάν Γκυναμποντέ | Natalia | Albin Michel | ||
| 1984 | Ζακ-Φρανσίς Ρολάν | Un dimanche inoubliable près des casernes | Grasset | ||
| 1985 | Πατρίκ Μπεσόν | Dara | Seuil | ||
| 1986 |  |
Πιερ-Ζαν Ρεμύ | Une ville immortelle | Albin Michel | |
| 1987 |  |
Φρεντερίκ Εμπράρ | Le Harem | Flammarion | |
| 1988 | Φρανσουά-Ολιβιέ Ρουσώ | La Gare de Wannsee | Grasset | ||
| 1989 | Ζενεβιέβ Ντορμάν | Le Bal du dodo | Albin Michel | ||
| 1990 |  |
Πωλ Κονστάν | White Spirit | Gallimard | |
| 1991 | Φρανσουά Συρώ | L'Infortune | Gallimard | ||
| 1992 |  |
Franz-Olivier Giesbert | L'Affreux | Grasset | |
| 1993 | Φιλίπ Μπωσάν | Héloïse | Gallimard | ||
| 1994 | Φρεντερίκ Βιτού | La Comédie de Terracina | Seuil | ||
| 1995 |  |
Αλφόνς Μπουντάρ | Mourir d'enfance | Robert Laffont | |
| 1996 | Καλίξτ Μπεγιαλά | Les Honneurs perdus | Albin Michel | ||
| 1997 |  |
Πατρίκ Ραμπώ | La Bataille | Grasset | Κέρδισε και το Βραβείο Γκονκούρ το ίδιο έτος |
| 1998 |  |
Αν Βιαζέμσκι | Une poignée de gens | Gallimard | |
| 1999 | (εξ ημισείας) Φρανσουά Ταϊλαντιέ | Anielka | Stock | ||
 |
(εξ ημισείας) Αμελί Νοτόμπ | Stupeur et tremblements | Albin Michel | ||
| 2000 |  |
Πασκάλ Κυνιάρ | Terrasse à Rome | Gallimard | |
| 2001 |  |
Éric Neuhoff | Un bien fou | Albin Michel | |
| 2002 | Μαρί Φεραντί | La Princesse de Mantoue | Gallimard | ||
| 2003 | Ζαν-Νοέλ Πανκραζί | Tout est passé si vite | Gallimard | ||
| 2004 | Μπερνάρ ντυ Μπουσερόν | Court Serpent | Gallimard | ||
| 2005 | Ανριέτ Ζελινέκ | Le Destin de Iouri Voronine | Éditions de Fallois | ||
| 2006 |  |
Τζόναθαν Λίτελ | Les Bienveillantes | Gallimard | Κέρδισε και το Βραβείο Γκονκούρ το ίδιο έτος |
| 2007 |  |
Βασίλης Αλεξάκης | Ap. J.-C. | Stock | |
| 2008 | Μαρκ Μπρεσάν | La Dernière Conférence | Fallois | ||
| 2009 |  |
Πιερ Μισόν | Les Onze | Éditions Verdier | |
| 2010 |  |
Ερίκ Φαγιέ | Nagasaki | Stock | |
| 2011 |  |
Σορζ Σαλαντόν | Retour à Killybegs | Grasset | |
| 2012 |  |
Ζοέλ Ντικέρ | La vérité sur l’affaire Harry Quebert | Fallois | |
| 2013 |  |
Κριστόφ Ονό-ντι-Μπιο | Plonger | Gallimard | |
| 2014 | Αντριέν Μποσκ | Constellation | Stock | ||
| 2015 | .jpg){kind=small} |
(εξ ημισείας) Εντί Καντούρ | Les Prépondérants | Gallimard | Ο συγγραφέας κατάγεται από την Τυνησία |
 |
(εξ ημισείας) Μπουαλέμ Σανσάλ | 2084: la fin du monde | Gallimard | Συγγραφέας Αλγερινός | |
| 2016 | Αντελαΐντ ντε Κλερμόν-Τονέρ | Le Dernier des nôtres | Grasset | ||
| 2017 |  |
Ντανιέλ Ροντώ | Mécaniques du chaos | Grasset |
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Novel about betraying republican wins award». The Irish Times. 2 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2012.
- «Le Grand prix du roman de l'Académie française à Eric Faye». Le Parisien (στα French). 28 Οκτωβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
- Chabrol, Dominique (29 Οκτωβρίου 2009). «Prix du roman: l'Académie française distingue "Les Onze" de Pierre Michon». Le Point (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2012.