Βουλή των Λόρδων

Η Βουλή των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας
House of Lords of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
Η Βουλή των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας ; House of Lords of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
Είδος
Τύπος	Άνω Βουλή
Ηγεσία
Λόρδος Πρόεδρος	Λόρδος ΜακΦολ (ΕΚ) ; Από 1 Μαΐου 2021
Ηγέτης	Λόρδος Τρου (ΣΚ) ; Από 6 Σεπτεμβρίου 2022
Σκιώδης Ηγέτης	Βαρώνη Σμιθ (ΕΚ) ; Από 27 Μαΐου 2015
Δομή
Κοινοβουλευτικές; Ομάδες	Η της ΑΜ Κυβέρνηση; Συντηρητικό Κόμμα (248) ; Η της ΑΜ Πιστή Αντιπολίτευση; Εργατικό Κόμμα (166); Ελάσσων Αντιπολίτευση; Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (83) ; Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (5); Ενωτικό Κόμμα του Όλστερ (2); Πράσινο Κόμμα (2); Πλάιντ Κάμρυ (1); Ανεξάρτητοι (39) ; Λοιποί; Ανεξάρτητοι (183); Μη-συνεργαζόμενοι (18); Λόρδοι Πνευματικοί (25)
Τόπος συνεδριάσεων
	Αίθουσα των Λόρδων, Ανάκτορα του Ουεστμίνστερ, Λονδίνο
Ιστοσελίδα
	House of Lords

Η Βουλή των Λόρδων (αγγλικά: House of Lords, επίσημα: The Right Honourable the Lords Spiritual and Temporal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in Parliament assembled) είναι ένα από τα δύο Σώματα (άνω βουλή) του Βρετανικού Κοινοβουλίου με μη αιρετά μέλη.

Μαζί με τη Βουλή των Κοινοτήτων αποτελούν το Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο βρίσκεται στα Ανάκτορα του Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο.

Σύσταση

Η Βουλή των Λόρδων αποτελείται από 24 ανώτερους κληρικούς της Αγγλικανικής Εκκλησίας (Lords Spiritual) και υπεράριθμους (αυτή τη στιγμή 755) λόρδους (Lords Temporal) που υπηρετούν ισόβια. Οι 26 ανώτεροι κληρικοί είναι: δύο αρχιεπίσκοποι του Καντέρμπουρι και της Υόρκης, τρεις επίσκοποι του Λονδίνου, του Ουίντσεστερ και του Ντάραμ και 21 επίσκοποι κατά σειρά αρχαιότητας (Μπαθ και Ουελς, Μπέρμιγχαμ, Μπλάκμπερν, Μπρίστολ, Τσέστερ, Ντέρμπι, Έξετερ, Γκλόστερ, Γκίλντφορντ, Χέρεφορντ, Λάιστερ, Λίτσφιλντ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Νιούκασλ, Νόργουιτς, Οξφόρδης, Ρίπον και Λιντς, Αγίου Εδμόνδου και Ίπγουιτς, Γούρστερ και Ουέικφιλντ).

Κανονικοί Λόρδοι

Οι κανονικοί λόρδοι (Lords Temporal) χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

1. Κληρονομικοί
2. Ισόβιοι
3. Δικαστικοί Ισόβιοι

Οι κληρονομικοί είναι 92. Πριν τον Νόμο της Βουλής των Λόρδων του 1999 όλοι οι κληρονομικοί ευγενείς είχαν δικαίωμα στη Βουλή των Λόρδων. Τώρα είναι 90 που εκλέγονται μεταξύ τους και αντικαθίστανται με τον θάνατο ενός και ex officio ο επικεφαλής της Αυλής και ο Δούκας του Νόρφολκ.

Οι ισόβιοι κατέχουν τίτλους οι οποίοι δεν κληρονομούνται από τους απογόνους τους και αυτή τη στιγμή αποτελούν την αφρόκρεμα της Βουλής των Λόρδων. Ο θεσμός αυτός υπάρχει από το 1958. Επίσης μετά το 1999 προσφέρθηκαν ισόβιοι τίτλοι σε κάποιους κληρονομικούς ευγενείς που δεν εξελέγησαν έτσι ώστε να παραμείνουν στη Βουλή των Λόρδων.

Οι ισόβιοι δικαστικοί είναι ανώτατοι δικαστικοί που λαμβάνουν τον μη κληρονομικό τίτλο με το που διορίζονται. Μέχρι να συνταξιοδοτηθούν από τη δικαστική τους θέση, δεν έχουν το δικαίωμα να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις της Βουλής. Ο θεσμός αυτός υπάρχει από το 1876.

Ορκωμοσία

Η τελετή ορκωμοσίας ενός καινούργιου μέλους έχει ως εξής: μία πομπή εισέρχεται στην αίθουσα συνεδριάσεων, κάθε ένας που φτάνει στον διάδρομο κάνει μια ελαφριά υπόκλιση. Η σειρά είναι: φρούραρχος της Βουλής των Λόρδων, κήρυκας του τάγματος της περικνημίδας, κατώτερος υποστηρικτής (ένα μέλος της Βουλής των Λόρδων, όχι επίσκοπος), υποψήφιος, ανώτερος υποστηρικτής (ένα μέλος της Βουλής των Λόρδων, όχι επίσκοπος, αρχαιότερο από τον κατώτερο). Η πομπή κατευθύνεται προς το κέντρο της αίθουσας όπου στέκεται ο κλητήρας της Βουλής σε ένα πόντιουμ με μικρόφωνο. Οι δύο υποστηρικτές στέκονται ο ένας από τη μια πλευρά και ο άλλος από την άλλη έτσι ώστε να έχουν το πόντιουμ ανάμεσα. Ο υποψήφιος, ο οποίος όλη αυτή την ώρα κρατούσε τη διακήρυξη του Μονάρχη, τη δίνει στον κλητήρα ο οποίος τη διαβάζει και μετά από αυτό ο υποψήφιος, εάν είναι Αγγλικανός, ορκίζεται στη Βίβλο, εάν όχι δηλώνει επίσημα υποταγή στον Βασιλιά. Μετά υπογράφει ότι θα υπακούει στον κανονισμό. Όταν έχει τελειώσει η ορκωμοσία, οι υποστηρικτές και ο υποψήφιος κατευθύνονται προς έναν πάγκο, επίσης στο κέντρο της αίθουσας και κάνουν μιαν ελαφριά υπόκλιση. Στη συνέχεια ξανασχηματίζουν πομπή και κατευθύνονται προς την έξοδο με τον ανώτερο υποστηρικτή μπροστά, τον υποψήφιο στη μέση και τον κατώτερο υποστηρικτή στο τέλος. Όταν περνούν μπροστά από το προεδρείο, ο υποψήφιος σφίγγει το χέρι του Προέδρου της Βουλής και όλα τα παρόντα μέλη της Βουλής αναφωνούν "άξιος". Ακριβώς δίπλα στην έξοδο, ο υποψήφιος σφίγγει το χέρι του ηγέτη της συμπολίτευσης στη Βουλή των Λόρδων και εξέρχεται με τους υποστηρικτές του.

Με την ορκωμοσία των επισκόπων γίνεται ακριβώς η ίδια διαδικασία με τις διαφορές ότι οι υποστηρικτές είναι δύο άλλοι επίσκοποι και ότι στο τέλος, μετά τη χειραψία με τον ηγέτη της συμπολίτευσης, ο υποψήφιος και οι υποστηρικτές αντί να εξέλθουν κάθονται στις θέσεις τους.

Στις ορκωμοσίες απλών Λόρδων, ο υποψήφιος και οι υποστηρικτές φορούν την επίσημη ενδυμασία της Βουλής των Λόρδων η οποία σήμερα χρησιμοποιείται μόνο σε περιστάσεις σαν και αυτή. Στις ορκωμοσίες επισκόπων, ο υποψήφιος και οι υποστηρικτές φορούν την επίσημη ενδυμασία των θρησκευτικών Λόρδων η οποία, σε αντίθεση με τους απλούς Λόρδους χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση.

Ιστορία

Το σώμα δημιουργήθηκε τον 14o αιώνα και έκτοτε δεν έχει ανασταλεί ποτέ η λειτουργία του εκτός από την περίοδο μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο του 1640, την άνοδο του Όλιβερ Κρόμγουελ στην εξουσία και την εκτέλεση του βασιλιά Καρόλου Α'. Στις 19 Μαρτίου 1649 το σώμα καταργήθηκε με το σκεπτικό ότι «είναι άχρηστο και επικίνδυνο για τον λαό της Αγγλίας». Τέθηκε και πάλι σε λειτουργία το 1660 με την επάνοδο της μοναρχίας. Στους πρώτους αιώνες της ύπαρξής του ήταν το ισχυρότερο Νομοθετικό Σώμα της χώρας, ωστόσο, από τον 18o αιώνα οι εξουσίες του άρχισαν να περιορίζονται. Από το 1911 διαθέτει πολύ περιορισμένες αρμοδιότητες, όπως για παράδειγμα την πρώτη ακρόαση νομοσχεδίων που δεν θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά. Το 1999, η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ με νόμο κατάργησε το αυτόματο κληρονομικό δικαίωμα πολλών λόρδων να γίνονται μέλη του, ενώ προώθησε περαιτέρω αλλαγές που ακόμα δεν είχαν ψηφιστεί.

Δείτε επίσης

Πηγές