Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (πετοσφαίριση γυναικών)

Αυτό το λήμμα αφορά στο τμήμα πετοσφαίρισης γυναικών του Ολυμπιακού. Για τα υπόλοιπα τμήματα, δείτε: Ολυμπιακός ΣΦΠ.

Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.

Σύντομο όνομα	Ολυμπιακός Πειραιώς
Προσωνύμιο	Θρύλος Ερυθρόλευκες
Ίδρυση	1930
Στάδιο	Κλειστό Γυμναστήριο Ρέντη «Μελίνα Μερκούρη», Πειραιάς, Ελλάδα
Πρόεδρος	Μιχάλης Κουντούρης
Προπονητής	Μπράνκο Κοβάτσεβιτς
Πρωτάθλημα	Α1 Γυναικών
Ιστότοπος	osfp.gr
Εμφανίσεις
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata ()

Ενεργά τμήματα του Ολυμπιακού
Ποδόσφαιρο	Μπάσκετ (Ανδρών)	Μπάσκετ (Γυναικών)
Βόλεϊ (Ανδρών)	Βόλεϊ (Γυναικών)	Πόλο (Ανδρών)
Πόλο (Γυναικών)	Χάντμπολ	Κολύμβηση
Στίβος	Πινγκ πονγκ	Ιστιοπλοΐα
Κανόε καγιάκ	Κωπηλασία	Πυγμαχία
Κικ μπόξινγκ	Ταεκβοντό	Ξιφασκία
Μπιτς βόλεϊ

Το τμήμα βόλεϊ γυναικών του Ολυμπιακού είναι ελληνική ομάδα πετοσφαίρισης, με έδρα τον Πειραιά και αποτελεί μέρος του Ολυμπιακού Σ.Φ. Πειραιώς. Ιδρύθηκε το 1930 και αγωνίζεται στην Α1 Εθνική γυναικών.

Η πιο επιτυχημένη περίοδος είναι η εξαετία 2012-2018, όπου κατέκτησε 6 συνεχόμενα νταμπλ (ρεκόρ), ενώ έχει κατακτήσει το Κύπελλο και τις περιόδους 2010-11, 2011-12, πετυχαίνοντας το ρεκόρ της κατάκτησης 8 συνεχόμενων Κυπέλλων Ελλάδας, καθώς παράλληλα και της συλλογής των περισσότερων τίτλων του θεσμού. Συνολικά, η ομάδα έχει συμμετάσχει 20 φορές στο πρωτάθλημα της Α1, από το 1996 μέχρι σήμερα.

Είναι η πιο επιτυχημένη ελληνική γυναικεία ομάδα βόλεϊ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, καθώς είναι η μόνη που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο , συγκεκριμένα το Κύπελλο Θριάμβου (Τσάλεντζ Καπ) της αγωνιστικής περιόδου 2017-18.

Ιστορία

Ίδρυση, πρώτες επιτυχίες και διάλυση

Το 1930 και μετά την ίδρυση των τμημάτων ποδοσφαίρου, υδατοσφαίρισης, στίβου, κολύμβησης, βόλεϊ, ξιφομαχίας και κωπηλασίας, η τότε διοίκηση του Ολυμπιακού, η οποία βρισκόταν υπό την προεδρία του Θανάση Μέρμηγκα, αποφάσισε να προχωρήσει στην ίδρυση τμήματος γυναικείας πετοσφαίρισης. Το ενδιαφέρον για το γυναικείο βόλεϊ είχε ξεκινήσει να υπάρχει ήδη από αρκετά χρόνια πιο πριν χάρη στη μεγάλη συνεισφορά του Πανιωνίου, ομάδα της Νέας Σμύρνης. Το 1925 ο Πανιώνιος είχε ξεκινήσει τη διοργάνωση πρωταθλημάτων βόλεϊ ανδρών μεταξύ συλλόγων και σχολείων σε μια προσπάθεια να προωθήσει το άθλημα. Οι αγώνες έγιναν με την άδεια του ΣΕΓΑΣ και σημείωσαν εξαιρετική επιτυχία. Το 1926 διοργάνωσε και πρωτάθλημα γυναικών.

Το πρωτάθλημα αυτό αποτέλεσε την αρχή του γυναικείου βόλεϊ στην Ελλάδα και ο Πανιώνιος συνέχισε να το διοργανώνει ως το 1930 βάζοντας το γυναικείο βόλεϊ στον αθλητικό χάρτη της χώρας. Εμπνευστής του και ψυχή της διοργάνωσης υπήρξε ο πρόεδρος του Πανιωνίου Δημητρός Δάλλας. Στη συνέχεια τη διοργάνωσή του ανέλαβε ο ΣΕΓΑΣ, ο οποίος είχε υπό την αιγίδα του (μέχρι τη δημιουργία κάποιας αντίστοιχης ομοσπονδίας) τα περισσότερα αθλήματα που διοργανώνονταν στη χώρα,, όπως ήταν το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ, το κολύμπι, το τένις, η ξιφασκία, η ποδηλασία, η γυμναστική, η πάλη, η πυγμαχία, η ιππασία, η σκοποβολή, το τζούντο, το χάντμπολ κ.α. Το εγχείρημα αυτό του Πανιωνίου βρήκε αρκετούς υποστηρικτές και όλο και περισσότερες ομάδες άρχισαν να οργανώνουν τμήματα γυναικείου βόλεϊ.

Οι πρώτες ομάδες γυναικείου βόλεϊ που έχουν καταγραφεί ήταν το "Διδασκαλείο Γυμναστικής" (Δ.Ε.), ο "Γυμναστικός Όμιλος Ελληνίδων" (Ο.Γ.Ο.), το "Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων Παλαιού Φαλήρου" και η "Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων" (Χ.Ε.Α.). Στη συνέχεια ιδρύθηκε και η αντίστοιχη ομάδα του Πανιωνίου, ενώ κι άλλοι σύλλογοι ακολούθησαν το παράδειγμα των προαναφερθεισών ομάδων, ένας εκ των οποίων ήταν και ο Ολυμπιακός, ο οποίος ίδρυσε το αντίστοιχο τμήμα το 1930, τέσσερα χρόνια μετά τους πρώτους γυναικείους αγώνες πετοσφαίρισης. Αφού ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες που απαιτούνταν προκειμένου να ιδρυθεί και επίσημα το τμήμα, οι αθλήτριες που αποτελούσαν το πρώτο ρόστερ του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού έλαβαν μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα συλλόγων Πειραιά.

Ο λόγος που τα πρωταθλήματα γυναικείας πετοσφαίρισης περιορίστηκαν σε τοπικό επίπεδο ήταν το γεγονός ότι μέχρι τότε δεν είχε ιδρυθεί κάποια αντίστοιχη επίσημη Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, με αποτέλεσμα να διοργανώνεται το άθλημα, όπως προαναφέρθηκε, υπό την αιγίδα του ΣΕΓΑΣ. Η ομάδα του Ολυμπιακού ενισχύθηκε εξαρχής με σημαντικές Ελληνίδες αθλήτριες, κάτι που συνεχίστηκε και τα αμέσως επόμενα χρόνια. Το 1933 η ομάδα ενισχύθηκε περαιτέρω με αξιόλογες αθλήτριες όπως ήταν η Κασόλη (η οποία μάλιστα ήταν και αρχηγός της ομάδας) αλλά και η Πετράκη, οι αδελφές Αθανασιάδου, η Νικολέτου, η Παπαδάκη, η Γουλιμή, οι αδελφές Λαγουδάκη αλλά και οι αδελφές Βέλλα.

Οι πρώτες επιτυχίες, σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο, δεν άργησαν να έρθουν, καθώς τα επόμενα χρόνια η ομάδα γυναικείου βόλεϊ του Ολυμπιακού έφτασε στην κατάκτηση δύο συνεχόμενων Πρωταθλημάτων Πειραιά, το 1934 και 1935, κάτι που αποτέλεσε και την απόδειξη της μεγάλης δυναμικής του συγκεκριμένου τμήματος από τα πρώτα κιόλας χρόνια της λειτουργίας του.

Αρχείο:Mixalis Manouskos.JPG

Ο Μιχάλης Μανούσκος

Μετά και την επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, κάθε αθλητική δραστηριότητα πέρασε σε δεύτερη μοίρα, με το τμήμα γυναικείας πετοσφαίρισης του Ολυμπιακού να μην αποτελεί εξαίρεση. Μεταπολεμικά, έγιναν κάποιες προσπάθειες ανασύστασης του τμήματος, οι οποίες τελικά απέδωσαν καρπούς τον Ιούνιο του 1947. Ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού Πειραιώς, Μιχάλης Μανούσκος, προχώρησε στην επαναλειτουργία του συγκεκριμένου τμήματος μετά από παράκληση των αθλητριών του γυναικείου τμήματος μπάσκετ του Ολυμπιακού Δεληγιάννη, Ε. Νεράντζη, Μ. Νεράντζη, Χασαπάκη, Λεωνιδάκη, Δαμίγου, Ευστρατιάδου και Ζαντέ, οι οποίες επιθυμούσαν τη συμμετοχή τους μελλοντικά στο δυναμικό του επαναιδρυθέντος τμήματος γυναικείας πετοσφαίρισης του συλλόγου. Ο Μανούσκος εισάκουσε το αίτημά τους και προχώρησε στην επαναλειτουργία του τμήματος, στο οποίο μάλιστα προσέλαβε ως προπονητή τον Ούγγρο Όττο Σίμιτσεκ, ο οποίος ήταν παράλληλα και προπονητής μπάσκετ στη γυναικεία ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ολυμπιακού. Το νεοσυσταθέν τμήμα γυναικείας πετοσφαίρισης του Πειραϊκού συλλόγου έδειξε από πολύ νωρίς τη δυναμική του καθώς κατέκτησε το Πρωτάθλημα Πειραιά, το 1948.

Τα επόμενα χρόνια βρήκαν το γυναικείο τμήμα πετοσφαίρισης του Ολυμπιακού σε μία διαρκή πορεία καθίζησης, το οποίο παρήκμαζε με αργούς αλλά ταυτόχρονα σταθερούς ρυθμούς. Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τμήμα είχε παλαιότερα μεγάλη δυναμική και κατάφερε να κατακτήσει αρκετούς τίτλους, έστω και σε τοπικό επίπεδο, τα εσωτερικά προβλήματα δεν έλειπαν με αποκορύφωμα την αποχώρηση αρκετών εκ των βασικών αθλητριών του, οι οποίες μάλιστα δεν αντικαθίσταντο από άλλες, αν όχι καλύτερες τουλάχιστον ισάξιες. Αποτέλεσμα του συγκεκριμένου φαινομένου ήταν η σταδιακή διάλυση του τμήματος, η οποία μάλιστα διήρκεσε αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα κάτι παραπάνω από δύο δεκαετίες.

Επανασύσταση και οπισθοχώρηση

Το 1970 ιδρύθηκε επίσημα η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, γνωστή πιο απλά και ως Ε.Ο.Π., η οποία έδωσε μια μεγαλύτερη επισημότητα στο άθλημα της πετοσφαίρισης και ανέλαβε υπό την αιγίδα της τη διοργάνωση των πανελλήνιων πρωταθλημάτων σε επίπεδο ανδρών αλλά και γυναικών. Η Ε.Ο.Π. έστειλε τα απαραίτητα έγγραφα σε αρκετούς ελληνικούς συλλόγους προκειμένου να δηλώσουν συμμετοχή στο πανελλήνιο γυναικείο πρωτάθλημα πετοσφαίρισης, με τον Ολυμπιακό να είναι ένας εξ' αυτών. Ωστόσο, η επανεμφάνιση του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού δεν πραγματοποιήθηκε τότε, αλλά σχεδόν δύο δεκαετίες μετά.

Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 1988, κι ενώ ο Ολυμπιακός βρισκόταν επί της προεδρίας του Γιώργου Κοσκωτά, ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες ανασύστασης του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του συλλόγου, κάτι το οποίο τελικώς κατόρθωσε. Με πρωτεργάτη τον έφορο Νικόλαο Μπαφαλούκο και προπονητές τους Θεοτόκη Μανουσαρίδη τον Γ. Μπογιατζόγλου, η ομάδα παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα Γ’ ΕΣΠΕΔΑ, το οποίο και κατακτά.

Το 1990, η ομάδα γυναικείου βόλεϊ του Ολυμπιακού αναδείχτηκε πρωταθλήτρια στη Β’ κατηγορία, αήττητη και μάλιστα χωρίς απώλεια σετ. Το 1992 τα ηνία του γυναικείου τμήματος βόλεϊ της ομάδας ανέλαβε ο Γιώργος Λυκούδης, ο οποίος ήταν παράλληλα προπονητής αλλά και παίκτης στην ανδρική ομάδα. Το 1993 ήρθε και η πρώτη επιτυχία στη νεότερη ιστορία του συλλόγου καθώς η ομάδα αναδείχτηκε υπό τις οδηγίες του Λυκούδη πρώτη στην Α’ ΕΣΠΕΔΑ και κατόρθωσε να προβιβαστεί στις εθνικές κατηγορίες.

Την περίοδο 1994–1995 το τμήμα οργανώθηκε περισσότερο και μέσω της κατάκτησης του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης γυναικών της Α2 εθνικής κατηγορίας, κατάφερε να προβιβαστεί ως πρωταθλήτρια στην Α1. Χορηγός αναλαμβάνει η Ελένη Κόκκαλη, με προπονητή τον Γιώργο Λυκούδη και μεγάλο αστέρι της ομάδας την Ιουλία Σάλτσεβιτς αλλά και τις Κίτσου, Μανωλάκου, Νεράτζη, Ντολαπτσή. Στην πρώτη της περίοδο στην Α1, η ομάδα τερματίζει στη δέκατη θέση. Στα προημιτελικά των playoff της περιόδου 1996–1997, με πλεονέκτημα έδρας κόντρα στον Φιλαθλητικό και με 2–0 νίκες από την κανονική περίοδο, γνωρίζει τρεις συνεχόμενες ήττες και χάνει την έξοδο στην Ευρώπη. Το γεγονός αυτό προκαλεί οπισθοχώρηση στο τμήμα.

Η είσοδος του Αιμίλιου Μαυριτσάκη στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού το 1996 σηματοδότησε τη νέα εποχή του γυναικείου τμήματος βόλεϊ του Ολυμπιακού. Ο Μαυριτσάκης ανέλαβε τη χρηματοδότηση της ομάδας, ο Γιώργος Λυκούδης παρέδωσε τη θέση του προπονητή της ομάδας μετά από τέσσερα επιτυχηµένα χρόνια στον Γιώργο Δερμάτη, ο οποίος έδωσε νέα δυναμική στο τμήμα. Παρά τις αξιόλογες προσπάθειες ενίσχυσης του τμήματος, οι φίλαθλοι του Ολυµπιακού αντιμετώπιζαν το συγκεκριμένο τμήμα µε δυσπιστία και η διοίκηση του Ερασιτέχνη αναλώνονταν κυρίως στο ανδρικό τμήμα βόλεϊ που στο μεταξύ είχε κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1996, τεράστια επιτυχία για το σύλλογο, ενώ επί πλέον είχε προσλάβει ως προπονητή τον θρυλικό Ιταλό Τζιαµπάολο Μοντάλι.

Με πασαδόρο την Άννα Ξερικού, τη Ρωσίδα Σβίρκουν και τη Φεντότοβα από το Καζακστάν ο Ολυµπιακός έκανε πολύ καλή πορεία την περίοδο 1996-97 και μάλιστα σε µία χρονιά που τα Βριλήσσια έχτιζαν την αυτοκρατορία τους και ο Παναθηναϊκός, ο Φιλαθλητικός και ο Ιωνικός κυριαρχούσαν. Όλα κυλούσαν ιδανικά και στα πλέι οφ η ομάδα µε πλεονέκτηµα νικών 2-0 νίκες µε τον Φιλαθλητικό ήθελε άλλη µία νίκη για να βγει στην Ευρώπη για πρώτη φορά στην ιστορία της, αλλά έχασε τρεις φορές από τον Φιλαθλητικό και τερμάτισε στην 5η θέση χωρίς ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στην ομάδα τότε αγωνίζονταν μεταξύ άλλων οι Ζαχαρέα, Μαξίµοβα, Ζελιάσκοβα, Γκόρτσιανουκ, Κυριακίδου. Παρά τα μεγάλα ονόματα που στελέχωναν το τμήμα, οι διακρίσεις δεν έρχονται και το τμήμα βρίσκεται μεταξύ Α1 και Α2 κατηγορίας.

Το 1998 τερματίζει στην έβδομη θέση. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα τον επόμενο χρόνο, καθώς μετά την αποχώρηση του Αιμίλιου Μαυριτσάκη, το τμήμα έμεινε χωρίς κύριο χρηματοδότη με συνέπεια την δραματική μείωση του μπάτζετ και την μη ενίσχυση της ομάδας με αξιόλογες αθλήτριες που θα κρατούσαν σε υψηλές θέσεις την ομάδα. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής ήταν ο υποβιβασμός της ομάδας το 1999 στην Α2 Εθνική κατηγορία, καθώς η θέση που κατέκτησε στο πρωτάθλημα εκείνης της περιόδου ήταν η ενδέκατη.

Την περίοδο 2000–2001, το γυναικείο τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού επανέρχεται στην Α1, όμως τερματίζει στην τελευταία θέση και υποβιβάζεται στην Α2 για ακόμη μια φορά.

Το 2002, η ομάδα ανεβαίνει και πάλι ως πρωταθλήτρια της Α2 αλλά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της Α1 κατηγορίας. Το ρόστερ της ομάδας που κατάφερε να προβιβαστεί ως πρωταθλήτρια στην Α1 εθνική κατηγορία αποτελούνταν μεταξύ άλλων από τις: Κατερίνα Βασιλάκη, Νίκη Μανωλάκου, Ροδοθέα Καζατζή, Αρετή Καραβασίλη, Αλεξάνδρα Διπλάρου, Ναταλία Λομπάνοβα και άλλες. Τις περιόδους 2002–2003 και 2003–2004 τερματίζει στη δέκατη θέση και γλιτώνει οριακά τον υποβιβασμό, τον οποίο όμως δεν αποφεύγει την επόμενη περίοδο. Το τμήμα βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ έγιναν συζητήσεις ανάμεσα στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού ακόμα και για οριστική διάλυση του τμήματος.

Πρώτες συμμετοχές σε τελικούς 2006-2010

Η Τατιάνα Αρτμένκο

Η Ανέτα Γκερμάνοβα

Το καλοκαίρι του 2006 η ομάδα επανέρχεται στην Α1 Εθνική κατηγορία. Με χρηματοδότες τους Λιακουνάκο και Κάτσικα, το ρόστερ ενισχύθηκε σημαντικά με αξιόλογες αθλήτριες. Συγκεκριμένα, αποτελείτο από τις: Βλάχου, Κιόση, Νικούλη, Πλαγιαννάκου, Χατζηνικολάου, Κούκου, Μανωλάκου, Αλεξάντροβα, Χατζηνίκου αλλά και από τη Βουλγάρα διεθνή ακραία Ανέτα Γκερμάνοβα, τη Λετονή Τζούλια Μπορίσοβα, την Ισραηλινή Τατιάνα Αρτμένκο αλλά και τη Σέρβα Σβετλάνα Κρστιτς. Η ομάδα πραγματοποιεί καθ'όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος πολύ καλές εμφανίσεις και καταφέρνει να φτάσει για πρώτη φορά στην ιστορία του τμήματος στους τελικούς του πρωταθλήματος, όπου χάνει από τον Παναθηναϊκό με 3–0 στις νίκες.

Προηγουμένως, ο επιχειρηματίας Βαγγέλης Μαρινάκης (μετέπειτα πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός) είχε προχωρήσει σε ανακαίνιση του γυμναστηρίου «Μελίνα Μερκούρη» του Ρέντη κάνοντάς το αποκλειστικά βολεϊκή έδρα με αποτέλεσμα η ομάδα να λύνει το πρόβλημα της στέγασης που είχε να αντιμετωπίσει μέχρι τότε. Στα αγωνιστικά, στο Final-8 του Κυπέλλου της ίδιας περιόδου, ο Ολυμπιακός επικρατεί για πρώτη φορά στην ιστορία του Παναθηναϊκού με 3–2 σετ, όμως χάνει την ευκαιρία να διεκδικήσει τον πρώτο της τίτλο, καθώς ματαιώνεται η συνέχεια της διοργάνωσης λόγω του θανάτου του φίλαθλου του Παναθηναϊκού Μιχάλη Φιλόπουλου, μετά από συμπλοκή οπαδών των δύο ομάδων πριν από το παιχνίδι.

Η Ράντι Τένεβα

Την περίοδο 2007–2008, η ομάδα κάνει την παρθενική της εμφάνιση στα ευρωπαϊκά κύπελλα απέναντι στην Κράλοβο Μπρνο από την Τσεχία και φθάνει στα προημιτελικά του Challenge Cup. Αποκλείεται όμως από την ιταλική Ίμολα, που στη συνέχεια ηττάται στον τελικό. Στο πρωτάθλημα, χάνει τον τίτλο με 2–3 νίκες από τον Παναθηναϊκό, αν και προηγήθηκε με 2–0 στη σειρά. Οι αθλήτριες που αποτελούσαν το ρόστερ της ομάδας που συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία του΄τμήματος σε αγώνες ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ήταν οι: Βλάχου, Κιόση, Νικούλη, Κούκου, Κόρνια, Σιμάνκοβα, Χατζηνικολάου, Μπορίσοβα, Χατζηεφραίμογλου, Τένεβα και Καλαϊτζίεβα.

Η Μανουέλα Σέκολο

Από το 2007 και μετά, χάρη στην οικονομική βοήθεια των σημερινών προέδρων της ΠΑΕ και της ΚΑΕ Ολυμπιακός Ευάγγελο Μαρινάκη και Παναγιώτη Αγγελόπουλο αντίστοιχα, η ομάδα ενισχύεται με σημαντικά ονόματα της γυναικείας πετοσφαίρισης όπως ήταν η ιταλίδα διεθνής ακραία Μανουέλα Σέκολο, η διεθνής πασαδόρος Μπλιάνα Γκλιγκόροβιτς από την Κροατία, η διεθνής φινλανδή ακραία Ρίκα Λέχτονεν αλλά και η διεθνής Βουλγάρα διαγώνιος Αντονίνα Ζέτοβα, οι οποίες σε συνεργασία με τις έμπειρες ελληνίδες αθλήτριες Βλάχου, Νικούλη, Δίρβα, Χατζηνικολάου κλπ ανέβασαν σημαντικά τον πήχη αλλά και τις προσδοκίες τόσο του ερασιτέχνη Ολυμπιακού, όσο και του φίλαθλου κόσμου της ομάδας.

Το 2009 φτάνει και πάλι στους τελικούς του πρωταθλήματος, αλλά χάνει με 0–3 νίκες από τον Παναθηναϊκό, κάτι που συνέβη και στο αμέσως επόμενο πρωτάθλημα του 2010, παρόλο που κατάφερε για πρώτη φορά στην ιστορία της να πάρει την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο. Την ίδια χρονιά, συμμετέχει και για πρώτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου, χάνοντας ωστόσο το τρόπαιο από τον Παναθηναϊκό με 3–1 σετ στο Ρέθυμνο.

2011, 2012: Οι πρώτοι τίτλοι

Η Μάγια Ογκνιένοβιτς

Το 2011 έρχεται ο πρώτος πανελλήνιος τίτλος στην ιστορία του συγκεκριμένου τμήματος του Ολυμπιακού. Συγκεκριμένα, επρόκειτο για το Κύπελλο Ελλάδας, το οποίο και κατέκτησε επικρατώντας της ΑΕΚ με 3–2 σετ στον τελικό της Σάμου. Στο πρωτάθλημα τερματίζει στη δεύτερη θέση πίσω από τον Παναθηναϊκό. Οι αθλήτριες οι οποίες αποτελούσαν το ρόστερ ήταν οι: Βασιλική Νικούλη, Στέλλα Μουστάκη, Έφη Κυριακίδου, Χαρά Σαββίδου, Άννα Καβαθά, Εύα Χαντάβα, Μαρία Μαγγίνα, Δήμητρα Γιακουμή και από ξένες οι Έλενα Κόλεβα, Μάγια Ογκνιένοβιτς, Ιβάνα Τζούριτς, Μάλορι Γκίμπσον και Αλεξάντρα Τσερντσέβιτς.

Το ίδιο ακριβώς σκηνικό συνέβη και την επόμενη χρονιά. Στο πρωτάθλημα παίρνει τη δεύτερη θέση πίσω από την ΑΕΚ, ενώ κατακτά το Κύπελλο κερδίζοντας τον Παναθηναϊκό με 3–2 σετ στον τελικό της Πρέβεζας.

2013-2017: Πρώτο πρωτάθλημα, πρώτο νταμπλ και αρχή της δυναστείας

Η περίοδος 2012–2013 ξεκινά με τον Ολυμπιακό να χάνει με 3–1 σετ από την ΑΕΚ για το Σούπερ Καπ που διεξήχθη στην Ελασσόνα. Παρόλα αυτά, στο Πρωτάθλημα οι "ερυθρόλευκες" κατέκτησαν το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα στην ιστορία του συγκεκριμένου τμήματος του ερυθρόλευκου συλλόγου με 3–2 νίκες επί της ΑΕΚ στους τελικούς των playoffs. Η σειρά ξεκίνησε με την ΑΕΚ να προηγείται με 2–0 νίκες (μεταφέρθηκαν τα μεταξύ τους αποτελέσματα από την κανονική περίοδο), όμως ο Ολυμπιακός πέτυχε τρεις συνεχόμενες νίκες, όλες με το ίδιο σκορ (3–1), εκ των οποίων οι δύο μέσα στην έδρα της αντιπάλου και κατάφερε να κατακτήσει τελικώς τον τίτλο.

Πέντε ημέρες αργότερα, οι δύο ομάδες τέθηκαν αντιμέτωπες και στον τελικό του Κυπέλλου που διεξήχθη στη Σαντορίνη. Η ΑΕΚ προηγήθηκε αλλά ο Ολυμπιακός έκανε την ανατροπή, κατακτώντας άλλη μια νίκη με 3–1 σετ και το τρίτο σερί Κύπελλο Ελλάδος.

Την περίοδο 2013–2014 οι επιτυχίες συνεχίστηκαν με τον Ολυμπιακό να πρωταγωνιστεί σε όλες τις εγχώριες διοργανώσεις. Συγκεκριμένα, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας με 3–1 νίκες επί της ΑΕΚ, αν και η δεύτερη είχε το πλεονέκτημα έδρας και είχε προηγηθεί στη σειρά των τελικών με 1–0 νίκες, ενώ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας νίκησε τον Πανναξιακό με 3–0 σετ, σε ένα ματς που διεξήχθη στο Κλειστό Γυμναστήριο της Πύλου.

To 2014 διακρίνεται στο Cev cup φθάνοντας στους 16 του θεσμού αποκλείοντας την Gent με 3-0 και 1-0 στο χρυσό σετ στην Γάνδη χάνοντας τον πρώτο αγώνα στο Ρέντη και αποκλείστηκε απ' την πανίσχυρη Γαλατασαράι με 3-1 στην Κωνσταντινούπολη και 0-3 στο Ρέντη.

Το 2015 κερδίζει, στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας που έγινε στο Αγρίνιο, τον Παναθηναϊκό με 3–0 σετ, ενώ κατακτά για τρίτη συνεχόμενη χρονιά και το πρωτάθλημα, επικρατώντας του Παναθηναϊκού στους τελικούς με 3-1 νίκες.

Την επόμενη περίοδο επαναλαμβάνει το νταμπλ. Κατακτάει το Κύπελλο Ελλάδος, επικρατώντας με 3-0 σετ της ΑΕΚ στη Χίο και με την κατάκτηση αυτή φτάνει τα 6 συνεχόμενα Κύπελλα Ελλάδας, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ ενώ γίνεται παράλληλα και ο πολυνίκης της διοργάνωσης. Στη συνέχεια κερδίζει και το Πρωτάθλημα, επικρατώντας στους τελικούς του Α.Ο. Θήρας με 3-0 νίκες και φτάνει τα τέσσερα συνεχόμενα.

Το 2017 κατακτά το Κύπελλο Ελλάδας, στο Φάιναλ-4 που διεξήχθη στο Γυμναστήριο Γλυφάδας "Μάκης Λιούγκας", με την νίκη του στον τελικό επί του Πανναξιακού με 3-1 σετ και διευρύνει το σερί και το ρεκόρ σε 7 συνεχόμενες κατακτήσεις. Παράλληλα κατακτά και το πρωτάθλημα επικρατώντας στους τελικούς του Πανναξιακού με 3-0 νίκες, φτάνοντας τα 5 συνεχόμενα.

Στην Ευρώπη φτάνει για 1η φορά στην ιστορία του σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στο Κύπελλο Θριάμβου{Τσάλεντζ Καπ} και διεκδικεί το τρόπαιο απέναντι στην πανίσχυρη τουρκική Μπουγιούκσεχιρ της Προύσας. Κερδίζει το πρώτο παιχνίδι στο Ρέντη με 3-2, ανατρέποντας μάλιστα το εις βάρος του 0-2, αλλά στον δεύτερο τελικό στην Τουρκία ηττάται με 3-0.

2017-18: Πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος και πρώτο τρεμπλ στο ελληνικό γυναικείο βόλεϊ

Η περίοδος 2017-18 είναι η κορυφαία στην ιστορία του τμήματος με την κατάκτηση και των τριών τίτλων που διεκδίκησε. Στην Ελλάδα φτάνει χωρίς προβλήματα αήττητος στην κατάκτηση του νταμπλ και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις κατακτά το Κύπελλο Θριάμβου (Τσάλεντζ Καπ), που αποτελεί τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της ελληνικής γυναικείας πετοσφαίρισης.
Στην πορεία του αυτή απέκλεισε κατά σειρα μέχρι τον ημιτελικό την ισπανική Κ.Β.Λογρόνιο με δύο νίκες (2-3 στο Λογρόνιο, 3-0 στον Πειραιά), την ρουμάνικη Κ.Σ.Μ. Τιργκόβιστε με ανατροπή έδρας (2-3 στον Πειραιά, 1-3 στο Τιργκόβιστε) και την ελβετική Σμας Φέφινγκεν επίσης με δύο νίκες (1-3 στο Φέφινγκεν, 3-0 στον Πειραιά).

Στον ημιτελικό συναντά την πανίσχυρη ρωσική Δυναμό Κρασνοντάρ, ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης. Παρ' όλα αυτά ο Ολυμπικός την αποκλείει με 2 νίκες. Στον Πειραιά επιβάλλεται δύσκολα με 3-2 (με ανατροπή από το 1-2) αλλά στο Κρασνοντάρ παίρνει μια καθαρή νίκη με 3-0.

Στον διπλό τελικό βρίσκεται πάλι αντιμέτωπος με την περσινή κάτοχο Μπουγιούκσεχιρ Προύσας (Β.Β Μπούρσα). Παρά την ήττα στο πρώτο παιχνίδι στο Ρέντη (2-3), ο Ολυμπιακός διαψεύδει όλα τα προγνωστικά και κερδίζει με 1-3 σετ μέσα στην Προύσα, και μάλιστα με ανατροπή από 1-0, κατακτώντας τον 1ο ευρωπαϊκό τίτλο όχι μόνο της ιστορίας του αλλά και ολοκλήρου του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ.

Διεθνείς διακρίσεις

Η ομάδα βόλεϊ γυναικών του Ολυμπιακού έχει καταφέρει να κατακτήσει το Κύπελλο Θριάμβου (Τσάλεντζ Καπ) την περίοδο 2017-18, ενώ τερμάτισε και ως φιναλίστ (2η θέση) στην ίδια διοργάνωση την προηγούμενη περίοδο (2016-17). Και τις δύο φορές αντιμετώπισε σε διπλούς τελικούς την τουρκική Μπουγιούκσεχιρ Προύσας (Β.Β Μπρούσα).

Χρονιά	Διάκριση	Σημειώσεις
Κύπελλο Θριάμβου (Τσάλεντζ Καπ)
2016-2017	Τελικός	Νίκη με 3–2 επί της Μπουγιούκσεχιρ Προύσας στον Πειραιά, ήττα με 3-0 στην Προύσα
2017-2018	Κυπελλούχος	Ήττα με 3-2 από τη Μπουγιούκσεχιρ Προύσας στον Πειραιά, νίκη με 3-1 στην Προύσα

Τίτλοι

Διεθνείς

• 1 Ευρωπαϊκό Κύπελλο Θριάμβου (Τσάλεντζ Καπ)
  • 2018

Πανελλήνιοι

• 6 Πρωταθλήματα Ελλάδας
  • 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
• 8 Κύπελλα Ελλάδας
  • 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018

Τοπικοί

• 3 Πρωταθλήματα Πειραιά
  • 1934, 1935, 1948
• 1 Πρωτάθλημα Γ’ ΕΣΠΕΔΑ
  • 1989

Άλλοι

• 2 Πρωταθλήματα Α2
  • 1995, 2002
• 1 Πρωτάθλημα Β' Εθνικής
  • 1990

Μικρές ηλικίες

• 4 Πρωταθλήματα ΕΣΠΕΔΑ Νεανίδων
  • 1995, 2011, 2012, 2019
• 7 Πρωταθλήματα ΕΣΠΕΔΑ Κορασίδων
  • 1993, 1994, 2008, 2009, 2011, 2016, 2017
• 2 Πρωταθλήματα ΕΣΠΕΔΑ Παγκορασίδων
  • 2000, 2009
• 1 Πρωτάθλημα ΕΣΠΕΔΑ Παγκορασίδων Γ'
  • 2016
• 1 Πρωτάθλημα ΕΣΠΕΔΑ Κορασίδων Γ'
  • 2017

Η παρουσία στην Α1

Περίοδος Θέση Ν–Η Σετ 1995–96 10η 6–16 29–53 1996–97 5η 14–11 1997–98 7η 12–10 42–37 1998–99 11η 2–20 12–64 2000–01 12η 2–20 20–63

Περίοδος Θέση Ν–Η Σετ 2002–03 10η 7–14 30–50 2003–04 10η 6–18 30–61 2004–05 11η 6–19 29–65 2006–07 2η 22–8 70–35 2007–08 2η 25–6 80–26

Περίοδος Θέση Ν–Η Σετ 2008–09 2η 23–6 75–31 2009–10 2η 25–4 80–24 2010–11 2η 17–4 51–25 2011–12 2η 17–4 53–20 2012–13 1η 23–3 73–17

Περίοδος Θέση Ν–Η Σετ 2013–14 1η 25–3 78–17 2014–15 1η 24–2 72–13 2015–16 1η 26–1 79–11 2016–17 1η 26–1 80–12 2017–18 1η 25–0 75–2

Διακεκριμένες αθλήτριες

Η Αντονίνα Ζέτοβα

Η Ρίκα Λέχτονεν

Κατερίνα Βασιλάκη Γιάννα Βλάχου Δήμητρα Γιακουμή Κατερίνα Γιώτα Αθηνά Δηλαβέρη Αλεξάνδρα Διπλάρου Βάϊα Δίρβα Νικόλ Ζαχαρέα Άννα Καβαθά Μαρίνα Καλαϊτζίεβα Αρετή Καραβασίλη Ελένη Κιόση Πόλα Κίτσου Ειρήνη Κοκκινάκη Αρέτα Κονόμη Λάουρα Κόρνια Σοφία Κοσμά Ελευθερία Κούκου Νίκη Κουτσιβίτη Εύη Κυριακίδου Αλίκη Κωνσταντινίδου Τζίνα Λαμπρούση Μαρία Μαγγίνα Νίκη Μανωλάκου

Ελένη Μαξίμοβα Αναστασία Μαρκοπούλου Αρετή Μπουζουνιεράκη Δανάη Μουρατίδη Στέλλα Μουστάκη Πωλίνα Μπίλλια Χρυσούλα Νεράτζη Κατερίνα Νικολαΐδου Δήμητρα Νικολακοπούλου Βασιλική Νικούλη Μαρία Ντολαπτσή Άννα Ξερικού Νίκη Παντελίου Καλλιόπη Παπαδάκη Μαρία Πλαγιαννάκου Χαρά Σαββίδου Δήμητρα Σιώρη Αρετή Τέζα Εύα Χαντάβα Ευαγγελία Χατζηεφραίμογλου Μαρία Χατζηνικολάου Ελευθερία Χατζηνίκου Μαριάννα Χούντα Στέλλα Χριστοδούλου

Λετίσια Μποσκάτσι Μπιάνκα Μορέιρα Γκόμεζ Αλεοσκάρ Μπλάνκο Ανέτα Γκερμάνοβα Βιολέτα Ζελιάσκοβα Αντονίνα Ζέτοβα Έλενα Κόλεβα Ράντι Τένεβα Κρέμη Τριφόνοβα Λάουρα Έμοντς Γιάνα Φραντσίσκα Πολ Σάσκια Χίπε Μάλορι Γκίμπσον Τατιάνα Αρτμένκο Μανουέλα Σέκολο Ιρίνα Φεντότοβα Μπλιάνα Γκλιγκόροβιτς Μανωλίνα Κωνσταντίνου Ινέζε Βέκερε Τζούλια Μπορίσοβα Νατζέγια Μαλασάι Κάταλιν Κις Μαρία Αλεξάντροβα Ελένη Γκόρτσανιουκ

Τζούλια Κόβτουν Έλενα Ονοπριένκο Όλγα Τρατς Ιουλία Σάλτσεβιτς Ναταλία Λομπάνοβα Έλενα Μαξίμοβα Γιοβάνα Βέσοβιτς Αλεξάντρα Ζλατόνοβιτς Σβετλάνα Κρίστιτς Άννα Λαζάρεβιτς Ιβάνα Λούκοβιτς Μάγια Ογκνιένοβιτς Μπλιάνα Σίμανιτς Ιβάνα Τζούριτς Αλεξάνδρα Τσερντσέβιτς Μαρτίνα Νοσέκοβα Ιβάνα Μπαρμπόροβα Σόνια Μποροβίντσεκ Μιχαέλα Μονζόνι Λούσι Μουλστεΐνοβα Εύα Σιλχάνοβα Γιάννα Σιμάνκοβα Ρίκα Λέχτονεν

Διακεκριμένοι προπονητές

Όττο Σίμιτσεκ Γιώργος Λυκούδης Γιώργος Δερµάτης Ηρακλής Δωριάδης Στέφανος Πολύζος Βέλιμπορ Ιβάνοβιτς Γιάννης Νικολάκης Τέλης Σωτήρχος Μπράνκο Κοβάτσεβιτς

Τρέχουσα Σύνθεση

Η ομάδα όπως ήταν στις 7 Ιανουάριος 2025

Αριθμός	Ονοματεπώνυμο	Ημ. Γέννησης	Ύψος	Θέση
1	Κατερίνα Γιώτα	07/06/1990	1,84	Κεντρική
2	Αλίκη Κωνσταντινίδου	26/06/1989	1,80	Κεντρική
3	Μαρία Νομικού	30/03/1993	1,90	Διαγώνια
7	Τζίνα Λαμπρούση	27/01/1993	1,84	Κεντρική
8	Έλενα Μιλεντίγιεβιτς	15/06/1999	1,80	Λίμπερο
9	Κωνσταντίνα Βλαχάκη	08/05/1995	1,78	Ακραία
10	Αρέτα Κονόμη	31/01/1989	1,64	Λίμπερο
11	Λαμπρινή Κωνσταντινίδου	16/09/1996	1,85	Πασαδόρος
12	Ειρήνη Κοκκινάκη	06/06/1996	1,74	Λίμπερο
14	Στέλλα Χριστοδούλου	19/07/1991	1,86	Πασαδόρος
15	Σάσκια Χίπε	16/01/1991	1,86	Διαγώνια
16	Κατερίνα Ζακχαίου	26/07/1998	1,92	Κεντρική
17	Λάουρα Έμοντς	04/04/1991	1,80	Ακραία
18	Ρίγκαν Χουντ Σκοτ	10/08/1983	1,87	Ακραία

Τεχνικό επιτελείο

Τεχνικό επιτελείο
Προπονητής	Μπράνκο Κοβάτσεβιτς
Βοηθός Προπονητή	Σπύρος Σαραντίτης
Τιμ Μάνατζερ	Νίκος Κατσιούρας
Γυμναστής	Δημήτρης Γεωργάς
Φυσιοθεραπευτής	Γιώργος Γλακουσάκης
Φυσιοθεραπευτής	Άκης Στρατάκης
Φυσιοθεραπεύτρια	Έλενα Ζερβακάκη
Στατιστικολόγος	Ξενοφών Κρόκος
Φροντιστής	Βαγγέλης Ρούσσος
Ιατρός	Γιώργος Τσικούρης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. - Επίσημος Δικτυακός Τόπος www.olympiacos.org (Ελληνικά) (Αγγλικά) (Ισπανικά)
• Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. - Τμήμα Πετοφαίρισης Γυναικών www.olympiacossfp.gr
• Ο.Σ.Φ.Π. Τμήμα Πετοφαίρισης Γυναικών - Ειδήσεις www.olympiacossfp.gr
• Παρουσίαση ομάδας στην ιστοσελίδα της CEV www.cev.lu
• Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης www.volleyball.gr