Перайсці да зместу

Аб’яднаныя Арабскія Эміраты

Правіць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аб’яднаныя Арабскія Эміраты
араб. الإمارات العربية المتحدة‎‎
Герб Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў
Сцяг Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў Герб Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў
Дэвіз: «Бог, Нацыя, Прэзідэнт»
Гімн: «عيشي بلادي»
Заснавана 1 снежня 1971
Дата незалежнасці 2 снежня 1971 (ад Вялікабрытаніі)
Афіцыйная мова Арабская
Сталіца Абу-Дабі
Найбуйнейшыя гарады Дубай, Абу-Дабі
Форма кіравання Федэратыўная абсалютная манархія
Прэзідэнт
Прэм'ер-міністр 		Халіфа ібн Зайд ан-Нахаян
Махамед ібн Рашыд аль-Мактум
Дзярж. рэлігія Іслам суніцкага толку
Плошча
• Усяго
• % воднай паверхні 		114-я ў свеце
83 600[1] км²
0
Насельніцтва
• Ацэнка (2014)
• Шчыльнасць
9 446 000[2] чал.
113 чал./км²
ВУП (намінал)
  • Разам (2013)
  • На душу насельніцтва
$402,3 млрд[3]  (29-ы)
$42 589,5[4]
ІРЧП (2013) ▲ 0,818[5] (вельмі высокі) (41-ы)
Валюта Дырхам ААЭ
Інтэрнэт-дамены .ae, امارات.
Код ISO (Alpha-2) AE
Код ISO (Alpha-3) ARE
Код МАК UAE
Тэлефонны код +971
Часавыя паясы +4

Аб’ядна́ныя Ара́бскія Эміра́ты (араб. الإمارات العربية المتحدة‎‎) — пераважна пустынная дзяржава Аравійскага паўвострава ў паўднёва-ўсходняй частцы Персідскага заліва. Мяжуе з Аманам і Саудаўскай Аравіяй. Краіна складаецца з сямі эміратаў і займае плошчу каля 83 600 км². У 2013 г. насельніцтва ААЭ склала 9,2 млн чалавек, з якіх 1,4 млн — грамадзяне ААЭ, а 7,8 млн — працоўныя мігранты і жыхары без грамадзянства[6][7]. Сталіца ААЭ — горад Абу-Дабі.

Сфарміраваная 2 снежня 1971 г. дзяржава — федэрацыя сямі эміратаў (эквіваленты княстваў). Кожны эмірат кіруецца спадчынным эмірам, а ўсе эміры разам утвараюць Федэральны Вярхоўны Савет — найвышэйшы заканадаўчы і выканаўчы орган краіны. Адзін з эміраў прызначаецца Прэзідэнтам Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў. Іслам — дзяржаўная рэлігія Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў, а афіцыйная мова — арабская[8].

Тэрыторыя ААЭ гістарычна належала Дзяржаве Сасанідаў, Партугаліі і знаходзілася пад уплывам Асманскай імперыі. З канца 1800-х тэрыторыя ААЭ была пад пратэктаратам Брытанскай імперыі, ад якой і была абвешчана незалежнасць у 1971 г. Аб’яднаныя Арабскія Эміраты, што характэрна для арабскіх краін увогуле, маюць адносна моцную і дыверсіфікаваную эканоміку, якая арыентуецца на нафту і прыродны газ, а таксама на гандаль і турызм. Большасць насельніцтва краіны вызнае іслам, які пакінуў значны ўплыў на мясцовую культуру.

Геаграфія

[правіць | правіць зыходнік]
Асноўны артыкул: Геаграфія Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў
Аазіс каля горада Эль-Айн.

Аб’яднаныя Арабскія Эміраты мяжуюць з Аманам і Саудаўскай Аравіяй, Аманскім і Персідскім залівамі. ААЭ знаходзяцца ў 19 км ад мяжы Катара. Гэты факт выклікае тэрытарыяльную спрэчку паміж ААЭ і Катарам з прычыны прыналежнасці шэрага астравоў Персідскага заліва. Аман таксама мае анклаў у атачэнні тэрыторыі ААЭ[9].

Большая частка краіны занятая пустыняй, а на ўсходзе знаходзяцца горы[9]. Знаходжанне краіны на ўзбярэжжы Армузскага праліва з’яўляецца стратэгічным у абароне ААЭ[10]. Уздоўж узбярэжжа праліва знаходзяцца шмат астравоў, пясчанных водмелей і рыфаў, што робіць яго фарсіраванне досыць складанай задачай. Дубай з’яўляецца найлепшай прыроднай гаванню. Рэгіён Абу-Дабі мае два вялікія аазісы, таму запасаў падземных вод хапае для забеспячэння нармальнага функцыянавання мясцовай гаспадаркі[9].

Клімат у Аб’яднаных Арабскіх Эміратах пераважна гарачы і сухі: найцяплешыя месяцы года — ліпень і жнівень, калі тэмпература паветра падымаецца да 48 °C. Горныя жа тэрыторыі значна больш халаднейшыя. У канцы лета вільготны паўднёва-ўсходні вецер робіць надвор’е ў прыбярэжных зонах асабліва непрыемным. На ўзбярэжжы за год выпадае менш за 120 мм ападкаў, калі ў гарах у некаторых месцах гэта лічба дасягае 350 мм. Праліўныя дажджы, хоць бываюць рэдка, але могуць прыводзіць да лакальных паводак. Пясчаныя буры рэгулярна перашкаджаюць як проста бачнасці, гэтак і гаспадарцы ў цэлым[9].

У прыбярэжных экасістэмах, на выспах, у каралавых рыфах, прыліўных зонах жывуць самыя розныя віды раслін і жывёл. Дзяржава актыўна ажыццяўляе ў пустынях праграму аблясення. Горы забяспечваюць прытулак для такіх рэдкіх жывёл, як леапард і аравійскі тар (Hemitragus jayakari)[11].

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]
Асноўны артыкул: Гісторыя Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў
Вежа XVIII ст., Хата.
Сцяг Дагаворнага Амана.

Далёкае мінулае

[правіць | правіць зыходнік]

Тэрыторыя Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў была заселена людзьмі ў бронзавым веку больш за дзве тысячы гадоў да н. э. Непадалёку ад сучаснага Абу-Дабі развівалася культура Ум ан-Нар, якая распаўсюдзілася далёка ўглыб тэрыторыі цяперашняй краіны і ахоплівала сучасны Аман. Аднак у той жа час існавалі і пасяленні іншых культур. Пазней тэрыторыя трапіла пад уплыў спачатку Старажытнай Грэцыі, а потым Персіі: Дзяржава Сасанідаў да 636 г. прымусова навярнула ў іслам мясцовых жыхароў, пры гэтым варта адзначыць, што хрысціяне-нестарыяне заснавалі манастыр Сір-Бані-Яс на аднайменным востраве каля сучаснага Абу-Дабі ў V ст.[12]

У сярэдневякоўі Армузская Дзяржава дамінавала на ўсім рэгіёне[12].

Пад уплывам Еўропы і Асманскай імперыі

[правіць | правіць зыходнік]

Неўзабаве пасля таго, як Васка да Гама ў 1498 г. здзейсніў падарожжа вакол Афрыкі ў Індыю, зона Персідскага заліва трапіла пад кантроль Партугаліі, дамінаванне якой у рэгіёне працягвалася да XVII ст., калі вобласць трапіла пад значны і доўгі уплыў Асманскай імперыі. З прычыны распаўсюджвання ў заліве пірацтва ў Еўропе рэгіён стаў вядомы пад назвай «Пірацкае Узбярэжжа» (англ.: Pirate Coast). Вялікабрытанія пачала ў 1819 г. ваенныя дзеянні з мэтай пакласці канец актам пірацтва. Ужо праз год было заключана мірнае пагадненне паміж Вялікабрытаніяй і абласцямі, на якіх зараз знаходзяцца ААЭ. У далейшым колькасць пагадненняў, заключаных з Брытанскай імперыяй, толькі ўзрастала, што абумоўлівала нарастанне сувязі між рэгіёнамі. У рэшце рэшт, у 1892 г. раён стаў брытанскім пратэктаратам, вядомым пад назвамі «Дагаворныя Дзяржавы» (англ.: Trucial States), «Дагаворны Аман» (англ.: Trucial Oman), «Дагаворныя Шэйхствы» (англ.: Trucial Sheikhdoms), «Дагаворнае Узбярэжжа» (англ.: Trucial Coast), «Дагаворныя Дзяржавы Узбярэжжа Амана» (англ.: Trucial States of the Coast of Oman)[13]. У беларускамоўнай гістарыяграфіі найчасцей выкарыстоўваецца назва «Дагаворны Аман».

Здабыча жэмчугу з’яўлялася важнай эканамічнай галіной для рэгіёна, але ў пачатку XX ст. попыт на жэмчуг стаў падаць, што прывяло да збяднення тэрыторый сучасных ААЭ. З мэтай выправіць эканамічнае становішча шэйхі пачалі абмяркоўваць ідэю нафтаразведкі, якая пачала ажыццяўляцца ў 1939 г. Першы груз сырой нафты быў адпраўлены Абу-Дабі ў 1962 г., а Дубай зрабіў гэта ў 1969 г.[12]

Перыяд незалежнасці

[правіць | правіць зыходнік]

У 1968 г. Вялікабрытанія вырашыла адмовіцца ад спроб пакінуць рэгіён пад сваім кантролем. Эміраты пачалі абвяшчаць незалежнасць 1 снежня 1971 г. На наступны дзень шэсць эміратаў — Абу-Дабі, Аджман, Дубай, Эль-Фуджайра, Шарджа і Ум-эль-Кайвайн — абвясцілі пра стварэнне дзяржавы пад назвай «Аб’яднаныя Арабскія Эміраты». Эмірат Рас-эль-Хайма далучыўся да іх годам пазней[14]. З той прычыны, што Аман, Бахрэйн і Катар вырашылі не ўваходзіць у склад федэрацыі, межы паміж гэтымі дзяржавамі і ААЭ з’яўляюцца ўнікальнымі праз наяўнасць шматлікіх анклаваў[12].

ААЭ былі адной з краін-заснавальніц арганізацыі супрацоўніцтва ў Персідскім заліве ў 1981 г. Яны актыўна ўдзельнічалі ў арганізацыі, у тым ліку для вырашэння такіх праблем, як тэрытарыяльная спрэчка з Іранам за права ўласнасці над востравам Абу-Муса[15]. ААЭ адпраўлялі войскі ў Кувейт падчас вайны ў Персідскім заліве 1991 г. Яны таксама ўдзельнічалі ў міратворчых місіях у некалькіх краінах[14].

Камерцыйны банк «BCCI», якім больш чым на 75 % валодае сям’я кіраўніка Абу-Дабі, збанкрутаваў у 1991 г., і кіраўніцтва банка было абвінавачана ў шматлікіх парушэннях[15].

У 2004 г. прэзідэнт ААЭ Зайд ібн Султан ан-Нахаян памёр. Пераемнікам стаў яго сын Халіфа ібн Зайд ан-Нахаян[15].

Палітыка

[правіць | правіць зыходнік]
Колішні наследны прынц Халіфа ібн Зайд ан-Нахаян у 1997 г.

Федэральны Вярхоўны Савет

[правіць | правіць зыходнік]

У кіраванні Аб’яднанымі Арабскімі Эміратамі важную ролю грае Федэральны Вярхоўны Савет, ці Савет Саюза, які ўключае ў сябе лідара кожнага з эміратаў. Савет выбірае прэзідэнта і віцэ-прэзідэнта кожныя 5 гадоў. Нягледзячы на тое, што афіцыйна прэзідэнтам можа стаць шэйх любога эмірата, на практыцы дзейнічае наступнае размеркаванне: прэзідэнтам становіцца прадстаўнік эмірата Абу-Дабі з клана ан-Нахаян, а прэм’ер-міністрам — чалавек з клана ан-Мактум эмірата Дубай. Савет таксама абірае Вярхоўны Суд, а законы прымаюць прадстаўнікі ўсіх эміратаў у колькасці 40 чалавек[14].

Шэйх Зайд ібн Султан ан-Нахаян памёр 2 лістапада 2004 г. Яго сын стаў кіраўніком эмірата Абу-Дабі. У адпаведнасці з Канстытуцыяй Вярхоўны Савет прагаласаваў, каб Халіфа ібн Зайд ан-Нахаян заняў пасаду прэзідэнта федэрацыі на наступны дзень[14].

У ААЭ адсутнічаюць палітычныя партыі. Першыя выбары ў парламент адбыліся ў 2006 г., калі эміраты павінны былі выбраць аднаго з двух чалавек, якім было бы дазволена галасаваць[14]. У верасні 2011 г. выбары адбыліся па такой жа самай схеме[16].

Судовая улада

[правіць | правіць зыходнік]

Прававая сістэма ААЭ грунтуецца на Каране. Акрамя таго, у юрыдычных тэкстах адлюстроўваецца ўплыў французскага права. Напрыклад, Шарыят спалучаецца з такімі праблемамі грамадскага заканадаўства, як разводы і пытанні правоў атрымання спадчыны[17].

ААЭ маюць суровыя законы ў дачыненні да парушальнікаў Шарыяту і спажыўцоў наркотыкаў: так, турысты былі прысуджаныя да некалькіх гадоў пазбаўлення волі за тое, што яны не толькі насілі адкрытую вопратку, але і дэманстравалі сляды ўжывання наркотыкаў на целе[18].

Сем эміратаў і іх цяперашнія лідары

[правіць | правіць зыходнік]
Асноўны артыкул: Адміністрацыйны падзел Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў
Адміністрацыйна-тэрытарыяльная карта ААЭ.

Федэрацыя складаецца з сямі эміратаў. Іх цяперашнія лідары[19]:

Узброеныя сілы

[правіць | правіць зыходнік]

У пачатку XXI ст. ААЭ былі добра ўзброены. У 2008 г. яны былі трэцім у свеце імпарцёрам узбраення (пасля Кітая і Індыі). У прыватнасці, за перыяд 2004—2008 гг. былі набыты 80 F-16E і 50 Mirage 2000-9. Армузскі праліў з’яўляецца стратэгічным пунктам як для абароны краіны ад узброеных нападаў, гэтак і для транспарціроўкі нафты[10].

Эканоміка

[правіць | правіць зыходнік]
Сучасны раён Дубая.

Федэрацыя ААЭ, як і многія іншыя арабскія краіны, мае моцную і дэверсіфікаваную эканоміку, якая ў значнай ступені абапіраецца на прыродны газ і нафту, але таксама ў рэгіёне развітыя турызм і свабодны гандаль: Дубай з’яўляецца найбуйнейшым гандлёвым цэнтрам Персідскага заліва. Адным з вынікаў дыверсіфікацыі эканомікі стала імклівае развіццё турызму: акцэнт робіцца на добраўпарадкаванне ўзбярэжжа, пустынь, пабудову спартыўных збудаванняў і інфраструктуры. Гэта ініцыятыва, а таксама іншыя фактары, як недарагія спажывецкія цэны, цёплы клімат, тэхналагічныя цуды (гатэль Бурдж аль-Араб, Астравы Пальмаў), высокі ўзровень сэрвісу прывялі да таго, што ААЭ атрымалі мянушку «Ганконг Блізкага Усходу». Працоўныя мігранты, значная доля якіх згодная працаваць за 120 еўра ў месяц, стварылі ўмовы для танной рэалізацыі будаўнічых праектаў ААЭ. У цяперашні час, па розных ацэнках, ад 50 % да 80 % насельніцтва ААЭ складаюць працоўныя мігранты, якія не маюць грамадзянства і адпаведных правоў. У Аб’яднаных Арабскіх Эміратах працоўныя не маюць прафесійных саюзаў і правоў на стачкі. Гэтыя факты часта прыцягваюць міжнароднае абмеркаванне[20].

Транспарт

[правіць | правіць зыходнік]

У Аб’яднаных Арабскіх Эміратах налічваюцца 41 аэрапорты і 4080 км дарог[1]. Дарогі знаходзяцца ў добрым стане, яны цалкам асветленыя, менавіта таму сярод турыстаў карыстаюцца папулярнасцю паслугі пракату аўтамабіляў. Паміж Абу-Дабі і Дубаем ёсць рэгулярныя аўтобусныя зносіны[21].

Насельніцтва

[правіць | правіць зыходнік]
Сакольнік. Сокал з’яўляецца адным з нацыянальных сімвалаў краіны.

Сярод людзей, якія пражываюць на тэрыторыі Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў, большасць не мае грамадзянства. Паводле ацэнак 2014 г. у краіне пражываюць 5 628 805 грамадзян. Больш за палову мігрантаў паходзяць з Паўднёвай Азіі[1].

Большасць як грамадзян, гэтак і працоўных мігрантаў, з’яўляецца мусульманамі. Іслам — дзяржаўная рэлігія Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў. Яго вызнаюць 96 % жыхароў краіны. Астатнія 4 % з’яўляюцца ці хрысціянамі, ці індуістамі. Арабская мова з’яўляецца афіцыйнай і выкарыстоўваецца ва ўладзе і справаводстве[1]. Аднак пасля пачатку буйнога эканамічнага росту краіны папулярнасць стала набіраць англійская мова, якая выкарыстоўваецца пераважна ў якасці лінгва франка насельніцтва, для якога арабская мова не з’яўляецца роднай[22][23]. Паводле інфармацыі на 2003 г. 78 % насельніцтва ўмеюць чытаць і пісаць[1].

Культура

[правіць | правіць зыходнік]

Культура Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў грунтуецца на ісламе і мае цесныя сувязі з іншымі краінамі арабскага свету. Існуе шэраг арганізацый, прысвечаных захаванню традыцыйных мастацтва і культуры, асабліва ў Абу-Дабі[24]. Тым не менш, высокі ўзровень жыцця паступова прыводзіць да зрухаў у традыцыйнай культуры: так, змяняецца стаўленне да жанчын у бок пашырэння іх правоў, набіраюць папулярнасць новыя еўрапейскія віды спорту, аднак разам з гэтым пашыраецца папулярнасць і традыцыйных арабскіх: вярблюджыя бягі, паляванне з сокалам і г. д.[25] У харчаванні пануюць мусульманскія традыцыі аб неўжыванні свініны і алкагольных напояў[26], але варта адзначыць наяўнасць талерантнасці да прадстаўнікоў рэлігійных меншасцей: у прыватнасці, перыядычна будуюцца хрысціянскія і індуісцкія культавыя пабудовы[27].

Шлюбы паміж сваякамі не з’яўляюцца забароненымі: больш за палову насельніцтва маюць шлюбы са сваімі стрыечнымі ці траюраднымі братамі ці сёстрамі. Прыроджаныя заганы развіцця сустракаюцца ад 4,5 % да 6 % выпадкаў нараджэння дзяцей, народжаных ад стрыечных братоў і сёстраў[28].

Традыцыйная кухня Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў нагадвае кухню Лівана і іншых арабскіх краін. Яна ўключае ў сябе разнастайныя раслінныя закускі, бараніну (фаршыраваную і тушаную), духмяныя стравы з рысу, супы з сачавіцы. Дэсерты традыцыйна з’яўляюцца надзвычай салодкімі[29]. Дзякуючы буйному эканамічнаму росту, у краіне дзейнічаюць найлепшыя рэстараны, якія знаходзяцца ў падпарадкаванні такіх зорак сусветнай кулінарыі, як, напрыклад, Гордан Рамзі[26].

Спорт

[правіць | правіць зыходнік]

Аб’яднаныя Арабскія Эміраты ўпершыню прынялі ўдзел у Алімпійскіх гульнях у 1984 г. Адзіны алімпійскі медаль за гісторыю выйграў Ахмед Аль-Мактум у стэндавай стральбе (золата) у Афінах летам 2004 г.[30] Нацыянальная зборная ААЭ па футболе адзін раз выйшла на Чэмпіянат свету ў 1990 г. (выбыла ў першым раўндзе), а на Чэмпіянаце Азіі зборная гуляла ажно 8 разоў, дасягнуўшы найлепшых у кар’еры вынікаў у 1996 г. Станам на кастрычнік 2011 г. яна займае 113-е месца ў рэйтынгу ФІФА[31]. Іншыя папулярныя ў краіне віды спорту ўключаюць вярблюджыя бягі, скачкі, крыкет, гольф і тэніс[32][33].

Адносіны Беларусі і Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў

[правіць | правіць зыходнік]

Дыпламатычныя адносіны паміж Рэспублікай Беларусь і Аб’яднанымі Арабскімі Эміратамі (ААЭ) устаноўлены 20 кастрычніка 1992 г. Пасольства Рэспублікі Беларусь у ААЭ пачало працаваць у снежні 1999 г. З мая 2013 г. Пасол Рэспублікі Беларусь у ААЭ — Р. А. Галоўчанка.

У 2008 годзе адкрыта Пасольства ААЭ у Рэспубліцы Беларусь. З ліпеня 2012 года Паслом ААЭ у Мінску з’яўляецца Мухамед Абдала Мухамед аль-Гафлі.

У сакавіку 2000 года, сакавіку 2007 года і сакавіку 2013 года ажыццёўлены візіты ў ААЭ дзяржаўных дэлегацый на чале з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь Аляксандрам Лукашэнкам.

У лютым 2012 г. адбыўся візіт Прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь Міхаіла Мясніковіча ў ААЭ.

У 1993—2013 гадах ААЭ неаднаразова наведвалі беларускія афіцыйныя дэлегацыі на чале з Намеснікам Прэм’ер-міністра, Дзяржаўным сакратаром Савета Бяспекі, памочнікам Прэзідэнта па нацыянальнай бяспецы, Міністрам замежных спраў, Міністрам абароны, міністрам унутраных спраў, Старшынёй Дзяржкамваенпрама, Генеральным пракурорам, а таксама парламенцкія дэлегацыі. Рэспубліку Беларусь наведвалі дэлегацыі Міністэрства абароны, Генеральнага штаба, Міністэрства ўнутраных спраў і Міністэрства замежных спраў ААЭ.

Рэспубліку Беларусь наведвалі Член Выканаўчага савета эмірата Абу-Дабі шэйх Султан бен Халіфа аль-Нахаян, Начальнік Генеральнага штаба Узброеных сілаў ААЭ Хамад Мухамед Тані аль-Румейсі, Кіраўнік Адміністрацыі Наследнага прынца Абу-Дабі шэйх Хамід бен Заід аль-Нахаян, Міністр замежных спраў ААЭ шэйх Абдала бен Заід аль-Нахаян, Дзяржаўны Міністр па замежных справах ААЭ д-р Анвар Гаргаш.

ААЭ — асноўны гандлёвы партнёр Беларусі сярод арабскіх дзяржаў Персідскага заліва. Асноўнымі артыкуламі беларускага экспарту ў ААЭ з’яўляюцца часткі для аўтамабіляў і трактароў, тытунёвыя вырабы, сінтэтычныя валокны, рухавікі і сілавыя ўстаноўкі, калійныя ўгнаенні, падшыпнікі, прычэпы і паўпрычэпы. Па стане на 2013 год у Беларусі было зарэгістравана 14 арганізацый з удзелам эмірацкага капіталу і прыцягнута інвестыцый з ААЭ на суму $54 млн.

Дэлегацыя на чале з Прэзідэнтам Беларусі 25 сакавіка 2014 г. прыбыла ў ААЭ. Кіраўнік Беларусі правёў перагаворы з наследным прынцам эмірата Абу-Дабі — намеснікам вярхоўнага галоўнакамандуючага Узброенымі сіламі ААЭ шэйхам Мухамедам бен Заідам аль-Нахаянам. Таксама прайшла сустрэча з віцэ-прэм’ерам, міністрам унутраных спраў ААЭ шэйхам Сейфам бен Заідам аль-Нахаянам. Партнёры дамовіліся паглыбляць супрацоўніцтва Беларусі і ААЭ па ўсіх напрамках. Таксама 27 сакавіка ў Дубаі прайшоў Беларуска-эмірацкі бізнес-форум, на якім наша краіна прэзентавала свой інвестыцыйны патэнцыял, магчымасці прамысловасці, нафтахміі і турызму[34].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д Кніга фактаў ЦРУ Архівавана 24 снежня 2018.
  2. ↑ Сусветны банк
  3. ↑ Сусветны банк
  4. ↑ Сусветны банк
  5. ↑ United Nations. 2010 Архівавана 21 лістапада 2010.
  6. ↑ Call to naturalise some expats stirs anxiety in the UAE(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 ліпеня 2014. Праверана 5 студзеня 2015.
  7. ↑ Labor Migration in the United Arab Emirates: Challenges and Responses. www.migrationpolicy.org.
  8. ↑ UAE Makes Arabic Its Official Language(недаступная спасылка). Middleeast.about.com (9 сакавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2012. Праверана 5 студзеня 2015.
  9. ↑ а б в г Geography Persian Gulf States: A Country Study. Washington: GPO for the Library of Congress, 1993.
  10. ↑ а б UAE 'boosting military imports'(нявызн.). Al Jazeera English (29 красавіка 2009 г.).
  11. ↑ About the United Arab Emirates Архівавана 4 сакавіка 2013. WWF United Arab Emirates
  12. ↑ а б в г History Архівавана 16 ліпеня 2017. Lonely Planet
  13. ↑ Tore Kjeilen. Trucial States(нявызн.)(недаступная спасылка). Looklex.com (15 ліпеня 2009 г.). Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2015. Праверана 26 снежня 2014.
  14. ↑ а б в г д Background Note: United Arab Emirates US Department of State
  15. ↑ а б в Timeline UAE BBC News
  16. ↑ FNC Elections: UAE makes history Архівавана 25 верасня 2011. Khaleej Times 25.9.2011
  17. ↑ LUnited Arab Emirate Legal System New York University School of Law, 2011
  18. ↑ Tourists warned of UAE drug laws BBC News 2008
  19. ↑ United Arab Emirates country profile BBC News
  20. ↑ Arabiemiraatit karkotti 24 lakkoilevaa siirtotyöläistä(нявызн.). YLE (30 кастрычніка 2008 г.).
  21. ↑ Getting around Lonely Planet
  22. ↑ More English, Less Islam? An Overview of English Language Functions in the Arabian/Persian Gulf(нявызн.)(недаступная спасылка). Andrea Charise (2007 г.). Архівавана з першакрыніцы 11 сакавіка 2012. Праверана 26 снежня 2014.
  23. ↑ Is Arabic a dying language? Global Post
  24. ↑ Abu Dhabi Authority for Culture and Heritage
  25. ↑ Emirates Архівавана 4 сакавіка 2016. Holiday Home Online
  26. ↑ а б Food Архівавана 31 студзеня 2018. UAE Interactive
  27. ↑ Indian Community on the UAE Архівавана 25 лютага 2010. Indian Embassy [[:en:{{{1}}}|]]
  28. ↑ http://www.khaleejtimes.com/DisplayArticle09.asp?xfile=data/theuae/2009/November/theuae_November631.xml&section=theuae Архівавана 6 сакавіка 2014.
  29. ↑ Local Dishes Архівавана 5 ліпеня 2017. UAE Interactive
  30. ↑ United Arab Emirates — Olympic Sports Архівавана 20 лютага 2009. Sport reference
  31. ↑ Associations: UAE Архівавана 28 ліпеня 2018. FIFA
  32. ↑ Ten Guide. Sports in the United Arab Emirates Архівавана 26 кастрычніка 2011.
  33. ↑ [http://www.britannica.com/EBchecked/topic/615412/United-Arab-Emirates/257055/Sports-and-recreation Sports and recreation. Britannica
  34. ↑ Рабочы візіт у Аб’яднаныя Арабскія Эміраты [1]//.Прэс-служба Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аб’яднаныя_Арабскія_Эміраты&oldid=4792857"