Перайсці да зместу

Гельмут Шміт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія для друку болей не падтрымліваецца і можа мець памылкі апрацоўкі. Калі ласка, абнавіце закладкі браўзеру і выкарыстоўвайце ўбудаваную функцыю друку браўзеру.
Гельмут Шміт
ням.: Helmut Schmidt[1]
дэпутат Еўрапейскага парламента
27 лютага 1958 — 29 лістапада 1961
член бундэстага Германіі[d]
6 кастрычніка 1953 — 6 кастрычніка 1957
5-ы федэральны канцлер Германіі
16 мая 1974 — 1 кастрычніка 1982
Папярэднік Вілі Брант
Пераемнік Гельмут Коль
сенатар па ўнутраных справах[d] (Гамбург)
13 снежня 1961 — 14 снежня 1965
Пераемнік Heinz Ruhnau[d]
федэральны міністр абароны Германіі[d]
22 кастрычніка 1969 — 7 ліпеня 1972
Папярэднік Gerhard Schröder[d]
Пераемнік Georg Leber[d]
9-ы федэральны міністр фінансаў Германіі[d]
7 ліпеня 1972 — 15 мая 1974
Папярэднік Karl Schiller[d]
Пераемнік Hans Apel[d]
Minister of Economic Affairs[d]
7 ліпеня 1972 — 15 снежня 1972
Папярэднік Karl Schiller[d]
Пераемнік Hans Friderichs[d]
міністр замежных спраў Германіі[d]
17 верасня 1982 — 4 кастрычніка 1982
Папярэднік Ганс-Дзітрых Геншэр
Пераемнік Ганс-Дзітрых Геншэр
член бундэстага Германіі[d]
1965 — 1987
замяшчаючы член Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
24 студзеня 1966 — 1 студзеня 1968
член бундэстага Германіі[d]
15 кастрычніка 1957 — 15 кастрычніка 1961
член бундэстага Германіі[d]
17 кастрычніка 1961 — 19 студзеня 1962
Пераемнік Eugen Glombig[d]
член бундэстага Германіі[d]
19 кастрычніка 1965 — 19 кастрычніка 1969
член бундэстага Германіі[d]
29 сакавіка 1983 — 18 лютага 1987
член бундэстага Германіі[d]
4 лістапада 1980 — 29 сакавіка 1983
член бундэстага Германіі[d]
14 снежня 1976 — 4 лістапада 1980
член бундэстага Германіі[d]
20 кастрычніка 1969 — 22 верасня 1972
член бундэстага Германіі[d]
13 снежня 1972 — 13 снежня 1976

Нараджэнне 23 снежня 1918(1918-12-23)[2][3][…]
Смерць 10 лістапада 2015(2015-11-10)[4][3][…] (96 гадоў)
Месца пахавання
Імя пры нараджэнні ням.: Helmut Heinrich Waldemar Schmidt[1]
Бацька Gustav Ludwig Schmidt[d]
Маці Ludovica Schmidt[d]
Жонка Loki Schmidt[d]
Дзеці Susanne Schmidt[d]
Веравызнанне лютэранства
Партыя
Член у
Адукацыя
Навуковае званне
Дзейнасць палітыка[5] і выдавецкая справа[5]
Аўтограф Выява аўтографа
Род войскаў Люфтвафэ
Званне Обер-лейтэнант
Бітвы
Узнагароды
Grand Cross 1st class of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany

Ордэн за барацьбу з сур’ёзнасцю[d] (1972)

Чалавек года паводле Financial Times[d] (1975)

Theodor Heuss Award[d] (1978)

ганаровы доктар Гарвардскага ўніверсітэта[d] (чэрвень 1979)

Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University[d] (5 лютага 1981)

honorary citizen of Hamburg[d] (1983)

ганаровае грамадзянства[d] (1983)

honorary citizen of Bonn[d] (1983)

прэмія Чатырох свабод — Медаль свабоды[d] (1988)

ганаровы грамадзянін Берліна[d] (1989)

ганаровае грамадзянства[d] (1995)

ганаровы доктар[d] (снежань 2003)

Oswald-von-Nell-Breuning Award[d] (2005)

Глабальная эканамічная прэмія[d] (2007)

honorary doctor of the University of Marburg[d] (2007)

Osgar[d] (2008)

Leipzig International Mendelssohn Prize[d] (2009)

Point Alpha Prize[d] (2010)

прэмія Эрыка Варбурга[d] (2012)

Hanns Martin Schleyer Prize[d] (2012)

прэмія Эвальда фон Кляйста[d] (2014)

Жалезны крыж 2-га класа

ганаровы доктар Хайфскага ўніверсітэта[d]

ганаровы доктар Кембрыджскага ўніверсітэта[d]

ганаровы доктар Оксфардскага ўніверсітэта[d]

ганаровы доктар Лёвенскага каталіцкага ўніверсітэта[d]

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ге́льмут Гейнрых Вальдэмар Шміт (ням.: Helmut Heinrich Waldemar Schmidt; 23 снежня 1918, Гамбург — 10 лістапада 2015, Гамбург) — нямецкі палітык, сацыял-дэмакрат. У 1974—1982 гадах канцлер Германіі.

Нарадзіўся ў Гамбургу, адным з яго біялагічных дзядоў быў яўрэй, аднак яго бацька вырас з прыёмным татам-немцам. Калі да ўлады прыйшлі нацысты, сям’я жыла ў страху выкрыцця. Гельмут Шміт ўдзельнічаў у Гітлерюгендзе, але яго адтуль выгналі за антыфашысцкія погляды. Ад 1937 да 1945 ваяваў — быў у проціпаветранай абароне, а таксама — пад Ленінградам і на Заходнім фронце.

На пасадзе канцлера праводзіў цэнтрысцкі курс як у эканоміцы, так і ў палітыцы.

Пасля адстаўкі ён стаў рэдактарам тыднёвіка «Цайт». Напісаў шэрат кніг, быў адным з уплывовых палітычных публіцыстаў. Быў таленавітым піяністам, запісаны канцэрты ў яго выкананні.

Быў жанаты, меў двое дзяцей.

Зноскі