Gaan na inhoud

Georgi Michailowitsj, groothertog van Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Michailowitsj en die van is Romanof.

Georgi Michailowitsj
Gebore13 Maart 1981 (1981-03-13) (43 jaar oud)
Madrid, Spanje
TitelGroothertog van Rusland
Prins van Pruise
Ouer(s)Prins Franz Wilhelm van Pruise en groothertogin Maria Wladimirowna van Rusland

Georgi Michailowitsj, groothertog van Rusland (Russies: Георгий Михайлович Романов; geb. 13 Maart 1981) is die regmatige erfgenaam van sy ma, Maria Wladimirowna, groothertogin van Rusland, ’n aanspraakmaker op die betwiste hoofskap van die Huis van Romanof.[1] Sy het aan hom die titel tsesarewitsj gegee en hy het ook die aanspraakmakertitel groothertog, met die aanspreekvorm Keiserlike Hoogheid.

As seun van ’n prins van Pruise het hy ook die titel prins van Pruise, met die aanspreekvorm Koninklike Hoogheid,[2] en is hy lid van die Huis van Hohenzollern.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Georgi is in 1981 in Madrid gebore as die seun van prins Franz Wilhelm van Pruise (destyds met die titel groothertog Michail Pawlowitsj van Rusland) en groothertogin Maria Wladimirowna van Rusland.[3][1] Maria is die enigste kind en erfgenaam van groothertog Wladimir Kirillowitsj van Rusland.[4][2] Georgi het die titel groothertog van Rusland by groothertog Wladimir gekry.[5] Dit dra nie die goedkeuring weg van ’n groot deel van die familie wat lede van die Romanof-familievereniging is nie.[6]

Georgi het die eerste jare van sy lewe in Frankryk deurgebring voordat hy en sy ma na Spanje verhuis het.[7] Sy ouers is 1985 geskei.

Opvoeding en loopbaan

[wysig | wysig bron]

Georgi het in Madrid en Oxford studeer en daarna in Brussel en Luxemburg gewerk. In 2008 is hy aangestel as assistent van die direkteurgeneraal van MMC Norilsk Nickel, ’n groot Russiese nikkelmynmaatskappy.[8]

In 2014 het hy sy eie maatskappy, Romanoff & Partners, in Brussel op die been gebring.[9]

Aanspraakmaker

[wysig | wysig bron]

Op 21 April 1992, met die dood van sy oupa groothertog Wladimir Kirillowitsj, het sy ma beweer sy het hom opgevolg as die soewerein en kuratrise van die troon van Rusland.[10] Volgens haar ondersteuners is Georgi dus haar erfgenaam en ’n tsesarewitsj. Hy het Rusland kort daarna die eerste keer besoek om sy oupa se begrafnis by te woon.[7]

Sy aanspraak op die troon word betwis.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 de Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy. Le Petit Gotha. Nouvelle Imprimerie Laballery, Parys 2002, bl. 99, 111, 799 (Frans) ISBN 2-9507974-3-1
  2. ↑ 2,0 2,1 Genealogisches Handbuch des Adels, Fürstliche Häuser, Band XIV. "Haus Preußen". C.A. Starke Verlag, 1991, bl. 153. (Duits) ISBN 3-7980-0700-4.
  3. ↑ Eilers, Marlene. Queen Victoria's Descendants. Rosvall Royal Books, Falkoping, Swede, 1997. bll.82-84, 127, 152, 173. ISBN 91-630-5964-9
  4. ↑ Montgomery-Massingberd, Hugh. (1973). Burke's Guide to the Royal Family. Londen: Burke's Peerage. pp. 297, 302. ISBN 0-220-66222-3.
  5. ↑ Massie p. 264
  6. ↑ Massie
  7. ↑ 7,0 7,1 "Georgii Mikhailovich". imperialhouse.ru. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Desember 2008. Besoek op 1 Augustus 2008.
  8. ↑ ""Georgy Romanov appointed as Advisor to General Director of MMC Norilsk Nickel"". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Desember 2008. Besoek op 7 Januarie 2017.
  9. ↑ http://www.romanoffpartners.com/
  10. ↑ "Dynastic Succession". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Junie 2009. Besoek op 7 Januarie 2017.

Verdere leesstof

[wysig | wysig bron]
  • Massie, Robert K. (1995). The Romanovs The Final Chapter. Jonathan Cape. ISBN 0-224-04192-4.

Skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Georgi_Michailowitsj,_groothertog_van_Rusland&oldid=2624463"